تلاش «کمپاین ملی آموزش» برای رفع محرومیت‌های آموزشی در افغانستان
حدیث حبیب‌یار
اعضای «کمپاین ملی آموزش دختران» در نظر دارند که شخصیت‌های علمی، بزرگان مردمی و عالمان دین را در پیوند به آموزش دختران با حکومت طالبان به میز گفت‌وگو بیاورند. امأ این کمپاین از زمان دقیق برگزاری جرگه، جزئیات نداده است.
زرگی ملیار، مسوول رسانه‌های این کمپاین به رسانه‌ها می‌گوید؛ ما می‌خواهیم که موضوع آموزش دختران را از آدرس نمایندگان مردم با طالبان در میان بگذاریم. به باور آنان، آموزش دختران خواست تمام کشور است. “ما بالای این کار می‌کنیم که یک جرگه متشکل از اشخاص سرشناس، شخصیت‌های علمی و عالمان دین را ایجاد کنیم تا با مسئولین طالبان رو در رو صحبت کنند. این خواست ملت است، خواست قران است که دروازه‌های آموزش، اعم از مکاتب و دانشگاه‌ها بروی دختران افغانستانی باز شوند.”
با گذشت دو سال از بسته شدن مکاتب و نزدیک به هفت ماه از بسته شدن دانشگاه‌ها به روی دختران در افغانستان می‌گذرد. شماری از فعالان مدنی، استادان دانشگاه و فعالان آموزشی کارزاری را تحت نام “کمپاین ملی آموزش دختران” راه اندازی کردند. دست اندر کاران این کارزار هدف از ایجاد این کمپاین را تلاشی برای بازگشایی دوباره مکتب‌ها و دانشگاه‌ها به‌روی دختران و زنان افغانستانی عنوان کردند.
اعضای این کمپاین می‌گویند که این یک حرکت غیرسیاسی و به تمام معنا یک کمپاین ملی است که در کشورهای مختلف جهان نزدیک به ۱۵۰ عضو افغانستانی دارد و تا زمانی‌که محدودیت‌های آموزشی و تحصیلی بر دختران رفع نشود، به تلاش‌های‌شان ادامه خواهند داد.
اعضای این کمپاین، تاکنون ۹ گفت‌وگو در رسانه‌های اجتماعی برگزار کرده‌اند و در کنار صدور اعلامیه در پیوند به محرومیت دختران از آموزش به برخی مراجع مختلف نامه هم نوشته و فرستاده‌اند.
این در حالی‌ست که ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی گروه طالبان، به پرسش‌ها در بارۀ اشتراک‌شان در جرگۀ این کمپاین، پاسخ نداده است.
اما دختران محروم از آموزش از این تصمیم برای آینده شان، خوش‌بین استند و استقبال می‌کنند.
خبرگزاری بانوان افغانستان، بخاطر این موضوع گفتگوی تلفنی با بهاره سلطانی-[نام مستعار]، دختر محروم از آموزش داشته است.
خبرگزاری بانوان افغانستان: در مورد تحصیلات‌تان برای ما بگویید؟
بهاره سلطانی [نام مستعار]:“محصل سال اول دانشکده اداره عامه دانشگاه هرات هستم، با پشت سر گذاشتن دوره آمادگی کانکور به رشته “اداره عامه” را یافتم، گرچند رشته مورد علاقه من نبود باز هم بخاطر زحمات زیادم که درین راه متقبل شدم این رشته را آغاز کردم اما متأسفانه نزدیک به یک سال می‌شود که از رفتن به دانشگاه محروم استم.”
خبرگزاری بانوان افغانستان: آیا برگزاری چنین جرگه‌های نتیجه‌بخش خواهد بود؟
بهاره:” قسمی که معلومات دارم قرار است جرگه‌ی از سوی “کمپاین ملی آموزش دختران” بخاطر رفع محدودیت‌های آموزشی ما برگزار شود، گرچند قبلا نشست های زیادی برگزار شده است اما امارت اسلامی در جواب آنها کدام پاسخی نداده است، باز هم ما امیداور استیم که در این جرگه فعالان مدنی، استادان دانشگاه و عالمان دین بتوانند یک تصمیم جدی برای بازگشایی مکاتب و دانشگاه‌ها بگیرند تا این جرگه نقطه پایان تمام محدودیت‌های دختران سرزمین ما باشد.”
خبرگزاری بانوان افغانستان: فعلا مصروف چه کارهایی هستید؟
بهاره:” من هم‌مانند هزاران دختر دیگر در خانه هستم. بعد از بسته شدن دانشگاه، نمی‌دانم خوشبختانه بگویم یا بدبختانه تصمیم به ازدواج گرفتم و اکنون نامزد هستم.”
خبرگزاری بانوان افغانستان: آیا تنها ازدواج راه بیرون رفت تان از مشکلات زندگی بود؟
بهاره: “در جامعه ما درس و تحصیل بهترین راه و بهانه برای ازدواج کردن است. اما زمانی که درس و تحصیلی نباشد به اولین خواستگار همه می‌گویند” کدام درس و تحصیلی نیست پس برو دنبال بخت و روز خود” و بخاطر فشار اقوام و فامیل مجبور به ازدواج شدم دقیقا زمانی‌که باید در پوهنتون مصروف درس خواندن می‌بودم.”
از مسدود شدن دروازه‌های مکاتب بروی دختران ۸۱۷ روز می‌گذرد، همچنان نزدیک به یک سال می‌شود دختران دانش‌جو از رفتن به دانشگاه‌ها محروم‌اند.
با وجود واکنش‌ها در داخل و بیرون از کشور، گروه طالبان تصمیم‌اش را در این باره تغییر نداده است.
هفتۀ پیش نیز در نشست دوحه در قطر، بروی برطرف شدن محدودیت‌ها بر آموزش و تحصیل دختران افغانستانی صحبت شد. اما ظاهراً مقام‌های طالبان در این باره اختلاف نظر دارند.
