بخش زنان سازمان ملل: به زنان و دختران افغانستان گوش دهید

بخش زنان سازمان ملل متحد، از جامعه‌ی جهانی خواسته است که به صدای زنان و دختران افغانستان گوش داده و حرف‌های آنان را به خاطر بسپارند.

این سازمان ( شنبه، 25قوس)، با نشر پیامی در شبکه‌ی اجتماعی اکس، خواستار حمایت از مبارزه‌ی زنان در افغانستان شده است.

بخش زنان سازمان ملل متحد، هم‌چنان در بخش از این فراحوان؛ از کشورهای جهان خواسته است که روی مقاومت زنان و دختران در افغانستان سرمایه‌گذاری صورت گیرد.

این سازمان هم‌چنان گفته است که مبارزه‌ی زنان و دختران افغانستانی مبارزه‌ی جهانی ماست. و هم‌چنان نگاشته است که هم‌چنان در کنار زنان و دختران افغانستانی ایستاده می‌شویم.

این در حالی‌ست که اکنون دختران و زنان در افغانستان از تمامی حقوق اساسی و انسانی شان محروم هستند.

طالبان محدودیت‌های شدیدی بر آموزش، کار و نحوه‌ی حضور زنان و دختران در اجتماع وضع کرده است که در نتیجه‌ی تطبیق این سیاست‌های زن‌ستیزانه‌ی طالبان؛ زنان و دختران از زندگی عمومی حذف شده‌اند.

شماری از زنان در مقابل این فرمان‌‎های طالبان اعتراض کرده‌‌اند؛ اما طالبان تمام این اعتراض‌ها را به شدت سرکوب کرده و برخی از زنان معترض را نیز زندانی کرده است.

اکنون حداقل سه زن معرض ژولیا پارسی، منیژه صدیقی و پریسا آزاده، در زندان‌های طالبان استند.

باوجود خواست‌های مکرر داخلی و سازمان‌های حقوق بشری طالبان این زندان را آزاد نکرده‌اند.

بخش زنان سازمان ملل در وضعیت درخواست، حمایت از مبارزه‌ی زنان افغانستانی داده است که طالبان هر نوع خواست‌های جامعه‌ی جهانی را “فرمایش” عنوان کرده و بارها گفته‌اند که نسخه‌های غربی در کشور ما قابل تطبیق نیست.

چندی پیش ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان در واکنش به نگرانی هیدر بار، معاون بخش حقوق بشر سازمان ملل متحد گفته بود که این دست‌گیری‌ها به منظور جلوگیری از دسیسه‌های خارجی‌ست.

افراد وابسته به طالبان و رهبران طالبان بارها به اعتراض‌های زنان و دختران، برچسپ دسیسه‌ی خارجی زده است.

در همین حال مونسه مبارز، فعال حقوق زن و یک‌تن از بانوان معترض مردم افغانستان را ” هم‌سنگران متعهد و مبارز” خطاب کرده و از آنان خواسته است که برای آزادی ژولیا پارسی دادخواهی کنید.

خانم مبارز با نشر پیامی در شبکه‌ی اجتماعی اکس، گفته است که ژولیا پارسی صدای مردم افغانستان است.

وی هم‌چنان گفته است که از کابل تا پامیر، از تخار تا بلخ، از افغانستان تا پاکستان، از اروپا تا امریکا دادخواهی کنیم و نگذاریم صدای عدالت‌خواهی در افغانستان خفه شود.

ترنم سعیدی، یک‌تن دیگر از فعالان حقوق زن نیز از وضعیت نا به‌معلوم زنان معترض در زندان‌های طالبان ابراز نگرانی کرده و می‌گوید از وضعیت آنان اگاهی ندارد و معلوم نیست چه زمانی آزاد خواهد شد.

خانم سعیدی هم‌چنان می‌گوید که طالبان از زندانی تحت شکنجه و فشار اعتراف‌های اجباری گرفته و آنان را در دخمه‌های سرد و تاریک نگه‌داری می‌کنند.

هرچند طالبان یک‌تن از زنان معترض( ندا پروانی)، را آزاد کردند؛ اما با آن‌هم سه تن از زنان معترض در زندان‌های طالبان استند. هیدر بار، پیش‌تر كفته بود که شمار بیش‌تر از زنان در زندان‌های طالبان است.