روز جهانی تلویزیون در افغانستان؛ از بحران رسانه تا برخورد با چالش‌های امنیتی
حدیث حبیب‌یار
بیست‌ویکم نوامبر، معادل ۳۰ عقرب، به عنوان روز جهانی تلویزیون در افغانستان گرامی‌داشت می‌شود. این رویداد در حالی فرا رسیده است که ۵۲ درصد از رسانه‌ها در این کشور از فعالیت باز مانده‌اند..
در دو دهه‌ی گذشته؛ ایجاد تلویزیون‌ها یکی از دستاوردهای مهم در زمینه‌ی رسانه‌ای افغانستان بوده است. اما این دستاورد به دلیل مشکلات امنیتی، گرداننده‌های زیادی را از رسانه‌ها و حتی کشور دورانده است.
نرگس رویا – [نام مستعار]، یکی از گرداننده‌های تلویزیون، بخاطر مشکلات امنیتی مجبور به ترک وطن شده و در حال حاضر در ایران اقامت دارد. او اظهار می‌کند که “بیشتر از دو سال در رسانه‌ها کار نمودم و مشکلات امنیتی مه حل نشد و فکر کنم امکان حل شدن آنها هم نیست.”
زرغونه محمدی – [نام مستعار]، گرداننده دیگری که دنیای رسانه را رها کرده است، تا پنج سال در رسانه‌ها گردانندگی کرده و سپس به دلیل عدم ارزش‌گذاری به گرداننده‌های زن، از رسانه‌ها دور شده است. او با ابراز نارضایتی خود از وضعیت فعلی می‌گوید: “همیشه تلاشم این بوده که کار خود را به خوبی پیش ببرم تا مسوول تلویزیون هیچ انتقادی از من نداشته باشد؛ اما بازهم به کار مه هیچ ارزشی قائل نبودند. با وجودیکه معاش رسانه تنها پول ترانسپورت من می‌شد بازهم شوق داشتم.و اکنون هر صبح با پیاده‌روی و گوش دادن به موسیقی با صدای بلند به سمت کاری می‌روم که هیچ علاقه ندارم و من عاشق خبرنگاری و دنیای رسانه هستم و با این موسیقی لحظه‌ای می‌روم به رویاهایم و حسی دیگری را برایم می‌بخشد. و در روز جهانی تلویزیون از مدیران تلویزیون می‌خواهم که لطفا استعدادها را نادیده نگیرند و نگذارید دختران علاقمند بهتلویزیون، مانند من آرزوهای شان در دل بماند.”
در کنار این مسائل، از میان ۱۴۷ تلویزیون، ۷۷ تلویزیون به دلیل چالش‌های اقتصادی فعالیت خود را متوقف کرده‌اند. از زمان آمدن طالبان، هزاران خبرنگار و فعال رسانه‌ای به‌ویژه زنان گزارشگر، بیکار شده یا از کشور فرار کرده‌اند. این واقعیت‌ها نشان‌دهنده تهدیدات جدی برای آینده رسانه‌ها در افغانستان هستند.
