افغانستان، قفس بدون دروازه برای زنان؛ برای بار سوم، مرکز‌های آموزشی در هرات مسدود شد

طالبان فعالیت تمام آموزشگاه‌های خصوصی را در ولایت هرات تا اطلاع ثانوی ممنوع کردند. منابع محلی با تایید این خبر به خبرگزاری بانوان افغانستان گفته اند که افراد طالبان روز سه‌شنبه ۲۳ عقرب مطابق (۱۴نوامبر) به مرکزهای آموزشی در هرات رفته و مانع ورود دختران در صنف‌های درسی شدند.

فاطمه رحیمی-[نام مستعار]، دانش‌آموز دوره‌ی آماده‌گی امتحان تافل در یکی از مرکزهای آموزشی هرات می‌گوید، با وجود کنارآمدن با محدویت‌های طالبان همانند پوشیدن ماسک، حضور نداشتن استادان مرد در صنف‌ها و جدا بودن صنف‌های دختران‌ و پسران؛ اما باز هم طالبان به آموزشگاه‌های هرات هجوم برده و دروازه‌های دانش را بالای دختران بستند. 

او افزود:” این برایم اوج ناامیدی است و امروز با تنها امیدی که در دل داشتم خداحافظی کردم. فکر می‌کردم امتحان تافل راه فرار از قفس باشد اما با این تصمیم تکراری طالبان ما بلبلان اسیری هستیم در قفسی بنام افغانستان.”

طالبان پس از روی کار آمدن، در اولین قدم‌های خود دروازه‌های مکتب‌ها، دانشگاه‌ها و مرکزهای آموزشی را به روی دختران مسدود کرده و هزاران دختر را خانه‌نشین نمودند. 

نرگس رها،-[نام مستعار] دانش‌آموز زبان ترکی، شمع فروزان دیگری‌ست در دل تاریکی‌ها. او با گلوی پر از بغض به گم‌شدن مسیر زندگی خود اشاره می‌‌کند و می‌گوید: ” من ازین گورستان به کجا باید بروم تا واژه‌ی اطلاع ثانوی را نشنوم؟ من ماه‌ها در بند این واژه و زندانی بنام حکومت طالبان بودم که خوراک شب و روز من افسردگی و ناامیدی بود. با وجودی که هیچ توقعی از طالبان ندارم اما باز هم نمی‌توانم قبول کنم دوباره اسیر هستم.”

افغانستان تنها کشوری‌ست که دختران در آن از حق علم و دانش محروم هستند. بیش‌تر از دوسال است که مکتب‌ها و دانشگاه‌ها؛ شاهد بدون حضور دختران بوده است. اما با این حال باز هم آرزوها در خفا نفس می‌‌کشند.

فاطمه – [نام مستعار]، می گوید: “ آرزو دارم یک روز با پشت سر گذاشتن امتحان تافل به خارج از کشور بروم و دور از محدودیت‌ها به تحصیلات خود ادامه بدهم و در کشورم علم و دانش جایگزین جهل و نادانی شود.”

به گفته‌ی دختران محروم از آموزش و دانش، گرفتن این حق از آن‌ها؛ جامعه را به سمت تاریکی و مملو از مادران بدون علم سوق خواهد داد. 

این درحالی‌ست که جامعه‌ی جهانی بارها خوستار بازگشایی نهادهای آموزشی به‌روی دختران و زنان شده‌ است؛ اما طالبان هیچ‌یک از این خواست‌ها را نپذیرفته و هم‌واره تاکید کرده‌اند که موضوع آموزش زنان موضوع‌ داخلی‌ است و نباید کشورهای بیرونی در این موضوع دخالت کنند. هم‌چنان در طول بیش از دوسال گذشته اعتراض‌های زنان برای حقوق شان نیز با خشونت پاسخ داده شده و اکنون نیز برخی از فعالان حقوق زن به دلیل اعتراض به قانون‌های سخت‌گیرانه‌ی طالبان در زندان‌های طالبان به‌سر می‌برند.