کم‌رنگ شدن بازار فروش قالین؛ درآمد زنان قالین‌باف هرات کم شده است

شماری از زنان قالین باف در هرات می‌گویند که تولید، فروش‌ و قیمت قالین افغانی در بازار نسبت به سال‌های قبل به گونه‌ی بی‌پیشینه کاهش یافته است.

به گفته‌ی آن‌ها کاهش قیمت قالین سنتی افغانی در بازار باعث شده است که مقدار قابل توجهی از درآمدهای خود را از دست بدهند.

بیشتر از هشتاد درصد قالین‌های افغانی از سوی زنان در شهر هرات بافته می شود. مژگان پنج سال است که در یک کارگاه قالین بافی در شهر هرات، مصروف بافتن قالین سنتی افغانی است.

می‌گوید در گذشته کار و بار وی و سایر همکارانش خوب بود اما از مدت یک‌سال به این‌سو، قالین فروش ندارد و در‌آمد وی را از دست داده است. 

وی افزود که: “پنج سال می‌شه در همین کارگاه مصروف هستم، گاهی حتی از یک قالین که خیلی بالایش زحمت می‌کشیدیم ده هزار افغانی هم برای هرکدام ما بعد از عرضه به بازار می‌رسید. ولی حالا خیلی قیمت قالین افغانی پایین آمده و یک قالین پنج ماه، شش ماه در بازار می‌ماند ولی فروخته نمی‌شود، مردم توانایی ندارند، اقتصاد ضعیف شده و همین رکود اقتصاد از یک جانب باعث میشه که روی تمام کسب و کار‌ها اثر بگذارد.”

شبانه همکار مژگان نیز از کاهش در‌آمد شکایت داشته و می‌گوید با دست‌مزد کمتر از سال گذشته همراه با مژگان و یک زن دیگر مصروف بافتن یک قالین ۱۲ متره است.

شبانه می‌گوید در گذشته تا ده‌ هزار افغانی دست‌مزد داشت اما اکنون دست‌مزد ماهانه‌اش فقط سه‌هزار افغانی بوده و با کار و‌زحمت زیاد نمی‌تواند مصارف زندگی‌اش را پوره کند.

او افزود که: “قبلا عواید ما خیلی خوب بود اما اکنون چندان عایدی نداریم. از هشت صبح تا ساعت پنج قالین بافی می‌کنیم اما چندان عایدی به ما نمی‌رسد. این دستمزد نمی‌توانم که زندگی خودرا بچرخانم، قبلا کار و عواید خیلی خوب بود، شوهرم بیکار است و تنها نان آور خانواده خود هستم.”

از سوی هم‌ برنا امیری (نام مستعار) صاحب یک کارخانه‌ی قالین بافی می‌گوید عدم کنترول بازار از سوی طالبان و افزایش بهای مواد خام و مشکلات اقتصادی مردم عامل اصلی کاهش فروش‌، تولید و عواید زنان قالین‌باف است.

به گفته‌ی او: “اوضاع بازار قالین بافی بسیار خراب است، قبلن ما میتوانستیم قالین های خود را به خارج صادر کنیم و عاید بیشتری به دست بیاوریم، در نمایشگاه‌های بین‌المللی شرکت می‌کردیم ولی حالا دولت به گونه‌‌یی که باید از زنان قالین باف حمایت نمی‌کند، فقط در ظاهر پشتیبان زنان تجارت پیشه است، بابرگزاری چند نمایشگاه سمبولیک و ساختن یک اتاق برای زنان تجارت پیشه که نمی‌شود گفت همکاری، زنان تجارت پیشه مشکلات مالی دارند، دولت حمایت مالی نمی‌کند، به قسمت صادرات مشکلات ویزه و سفر زنان و مواردی هم‌چون این باعث شده فروش قالین‌های دستی زنان زیر پنج‌فیصد و حتی نزدیک به صفر شود.”

در عین حال قالین فروشان نیز می‌گویند که پس از تحولات به دلایل سیاسی و اقتصادی بازار فروش قالین های افغانی به رکود بی سابقه روبرو شده و به صفر رسیده است.

حاجی عبیدالله  یک تن از قالین فروشان در هرات می‌گوید به گونه‌ی بی‌سابقه فروشات قالین شان به صفر رسیده است.

“صنعت ما ضعیف شده، حتی برای بافنده ها ما هم زیاد ظلم شده، یک فرش دو متره را شفارش می‌دهیم، تقریبا در حدود پنج هزار یا شش هزار میارن به بازار عرضه می‌کنند او هم خریداری نداره، فروشات ما کمه در سطح ما در ماه اگر بتوانیم دو تخته یا سه تخته سودا کنیم، نه کرایه ما می‌شه نه شاگرد ما.”

قالین‌های دست بافت در بسیاری از ولایت‌های کشور به خصوص ولایت‌های حوزه غرب کشور تولید می‌شود و یک نیم ملیون تن در تمام افغانستان مصروف ان میباشند.اما همواره فروشندگان و تولید کنندگان آن از نبود بازار فروش در داخل و خارج از کشور و بلند بودن قیمت مواد خام شکایت دارند.