دوسالگی خروج آمریکا از افغانستان؛ دختران افغانستانی میگویند طالبان انگیزه زندگی را از ما گرفته اند
۳۱ آگست برابر است با دومین سالروز خروج آخرین نیروهای نظامی آمریکایی از افغانستان.
نیمه شب ۳۱ آگست اخرین نیروهای آمریکایی افغانستان را ترک کردند و به این ترتیب جنگ بیست ساله طالبان با آمریکا پایان یافت.
اما با گذشت دوسال از خروج نیروهای آمریکایی شماری از جوانان به ویژه دختران میگویند انگیزه زندگی را از دست دادهاند.
طالبان با وضع محدودیتها به ویژه برای زنان و دختران دستآوردهای بیستساله شان را از آنها گرفته و عملاً آنها را از جامعه حذف کردهاند.
شبنم سلجوقی ۲۴ ساله میگوید در رشته انجینیری دانشگاه هرات تحصیل کرده بود و در یک نهاد خارجی مشغول کار بود اما پس از آمدن طالبان بیکار شده است و روز به روز چالشهای زندگی اش بیشتر میشود.
وی میگوید که: “ از دانشگاه هرات با نمره بلند فارغ شدم، در یک دفتر خارجی کار میکردم و تنها نان آور خانواده بودم، اما وقتی دفتر بسته شد و طالبان دستور دادند زنان کار نکنند از همان وقت روز به روز زندگی برایم مشکل شده میرود و نمیدانم چطور این همه بار را حمل کنم. خروج آمریکا و آمدن طالبان نود فیصد مردم افغانستان بخصوص زنان و دختران را عامیانه بگویم بدبخت کرد و به نحوی بیست سال زندگی و دستآورد مان را از ما گرفت.”
نورالعین یکی دیگر از دخترانی است که با سقوط افغانستان به دست طالبان از رفتن به دانشگاه و سپس از کار در آرایشگاه منع شد.
میگوید که: “من دانشجوی روزنامهنگاری بودم، در یکی از رسانهها کار میکردم و کار آموز بودم ولی دانشگاه بسته شد و کار در رسانه را هم به دلیل نبود بودجه از دست دادم، بعدا بخاطر شرایط روحی روانی و همچنان عاید رفتم در یک آرایشگاه کار میکردم ماهانه فقط هفتهزار افغانی درآمد داشتم اما خوب بود و قسمتی از مشکلات من حل میشد ولی حالا هیچ دروازهای بروی ما باز نیست تا میروم یک حرفه را کمی یاد میگیرم پیش میروم باز منع میشود و این واقعا درد آور و نگران کننده است آخر و عاقبت ما چه خواهد شد؟”
طالبان در دور اول حاکمیت شان نیز به زنان و دختران اجازۀ آموزش، کار، گشت و گذار نمیدادند و قوانین سختگیرانهی در برابر آنها داشتند.
اما پس از سقوط حاکمیت شان و روی کار آمدن حکومت جمهوریت، زنان و دختران به زندگی بازگشتند و طی بیست سال به دستآوردهای زیادی دست یافتند.
آگاهان سیاسی و فعالان حقوق زن، روی کار آمدن دوباره طالبان و وضع قوانین سختگیرانه بر شهروندان افغانستان به ویژه زنان را یک عقبگرد شرمآور خوانده و میگویند اوضاع بشری در افغانستان نگران کننده است.
مبشر عالمی آگاه سیاسی میگوید که خروج آمریکا در کلید اصلی بدتر شدن اوضاع حقوق بشری در افغانستان بوده است.
وی میافزاید که: “خروج نیروهای امریکایی و سایر کشورها از افغانستان وضعیت حقوق بشری در افغانستان را صدمه زیاد زد و کلید و عامل اصلی وضعیت بشری، فقر، بیکاری، گرسنگی و هزاران بدبختی دیگر در افغانستان است. ادامه این وضعیت آیندۀ افغانستان را تاریک میسازد و شهروندان افغانستان بخاطر اشتباه امریکاییها و حکومت پیشین و عدم سیاست درست حکومت فعلی به مرور زمان و آینده نه چندان دور تمام چیز خود را از دست خواهند داد و برخواهند گشت به بیست سال قبل و دوران سیاهی و تحجر ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱.”
مونسه جامی فعال حقوق زن نیز میگوید زنان افغانستانی قربانیان خروج آمریکا و سیاست غلط این کشور شدند و روز به روز دستآورد های شان را از دست میدهند.
وی افزود: ” دو سال از حکومت طالبان و رفتن آمریکاییها گذشه، به این مدت دیدیم که چقدر بخاطر سیاست غلط آمریکا و رهبران پیشین افغانستان زنان صدمه دیدند. در نتیجه همین سیاستها امروز حتی یک زن پیدا نمیشود که خوشحال باشد و واقعن از زندگی در افغانستان لذت ببرد. مادران سرپرست خانواده، دختران محروم از تحصیل، زنان شاغل در بدترین وضع ممکن در افغانستان زندگی میکنند و ما شاهدیم که گزارش نشر میشود و در آن گفته میشود که تنها ۱۰ درصد زنان افغانستان اوضاع عادی روحی روانی دارند ایت فاجعه است.”
این درحالیست که با گذشت دوسال از خروج آمریکا و قدرت دوبارهی طالبان، به دلیل نقض گستردهی حقوق بشر از سوی آنها، تاکنون هیچ کشوری حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته است.