افزایش محدودیت‌های طالبان؛ زنان گرسنه اما مجبور به ترک کار

زمان تعیین شده برای مسدود شدن آرایشگاه‌های زنانه فرا می‌رسد و‌ زنان آرایشگر نگران سفره‌های خالی شان هستند.

آن‌ها می‌گویند که با هزاران امید برای یک آینده بهتر سرمایه‌گذاری هنگفتی را برای راه‌اندازی آرایشگاه‌های خود هزینه کرده‌اند اما اکنون ناگزیر اند با یک دنیا نا امیدی، کار‌‌ و بار شان را توقف دهند.

مبینا یکی از این بانوان آرایشگر در ولایت غور است که از ۹ سال به این سو آرایشگری می‌کند.

می‌گوید سال ها برای این کار وقت گذاشته و پول هنگفتی را هزینه کرده است اما به دستور طالبان مجبور است کار و بارش را توقف داده و با سفره‌ی خالی زندگی را به‌پیش ببرد.

او گفت که: “یک حالت بد سر ما زنان آوردند، هر محدودیتی را تحمل می‌کردم، ولی به تشویش هستم با سفره خالی چی‌کنیم، انسان هستیم خرج و مصرف داریم، چند سال وقت خود را سر آرایشگاه گذاشتم، کسی ای همه مال و آرایش را نمی‌خرد فکر سفره‌ی خالی از یک‌طرف و تاوان مال از یک طرف زندگی را سر مه سخت کرده است.”

مژده‌ یکی دیگر از آرایشگران در هرات است، می‌گوید تنها نان آور خانواده است و مجبور است برای پیش‌برد زندگی کشور را ترک کند.

“با همه سختی ها زندگی خود را پیش می‌بردیم، همه مشکلات به یکطرف بیکاری و گرسنگی طرف دیگر، مجبور هستم کشور را ترک کنم و برم کشور بیگانه این‌که چی سر ما میاید خدا می‌فهمد.”

از سویی هم فعالان حقوق زن‌ می‌گویند که منع فعالیت های آرایشگاه‌ها هیچ توجیهی ندارد و طالبان با گذشت هر روز زندگی را برای زنان افغانستان تنگ تر می سازند.

ریتا انوری فعال حقوق زن می‌گوید که: “ یک مملکت وابسته به هر دو قشر جامعه می‌شود که هم خانم است و هم آقایان هستند وقتی که خانم ها کار نکنند و خانم هایی که نان آور نداشته باشند، مرد نداشته باشند و یک کسب داشته باشد خصوصا کسب آرایش که تقریبا یک کسب ساده است و هر خانم در هر حالتش ضرورت دارد و بتوانند از آن یک نان آور باشند. ما به این فکر میکنم که افغانستان به اوج غربت رسیده است.”

دستور طالبان مبنی بر توقف فعالیت آرایشگاه‌های زنانه در افغانستان شصت هزار بانو را بیکار و خانه نشین می‌کند.

این اقدام طالبان واکنش های گسترده جهانی و داخلی را در پی داشت.

روزا اتونبایوا، نمایندهٔ ویژهٔ سرمنشی سازمان ملل متحد برای افغانستان به خبرگزاری رویترز گفته است که: “این کار زنان متشبث را به گونهٔ نامتناسب متاثر خواهد ساخت و این یک مانع برای کاهش فقر و احیای مجدد اقتصادی است.”

سازمان جهانی کار نیز گفته است که در چهار ماه نخست سال ۲۰۲۲ با کاهش ۲۵ درصدی کار زنان را ثبت کرده که با توقف فعالیت آرایشگاه‌های زنانه آمار کار زنان در افغانستان گواه افت چشم گیری خواهد بود.

با این همه طالبان بستن آرایشگاه‌ها را تطبیق شرعیت خوانده و گفته اند علت تصمیم به بستن آریشگاه‌ها عدم رعایت توصیه‌های وزارت امر به معروف و نهی از منکر، از سوی آریشگر‌ان است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا