توزیع کتاب برای کودکان از سوی دانشجویان دختر دانشگاه هرات
شماری از دانشجویان دختر در ولایت هرات از هزینهی شخصی خود برای کودکان کتاب اهدا کردند.
این دانشجویان امروز(یکشنبه، ۱۴ حوت) بصورت رضاکارانه و با هزینهی شخصی خود برای سی کودک کتاب اهدا نمودند.
برگزار کنندهگان این برنامه میگویند که قرار است از این پس برای کودکان جلسات هفتهوار کتاب خوانی نیز برگزار شود.
وحیده درانی دانشجوی سال چهارم دانشکدهی ژورنالیزم دانشگاه هرات و از برگزار کنندهگان این برنامه هدف از راهاندازی این برنامه را بلند بردن فرهنگ مطالعه میان کودکان و ایجاد تغییر در آنها میگوید.
به گفتهی بانو درانی پس از ممنوعیت تحصیل شان در دانشگاه با شمار دیگر از دانشجویان دختر خواستند برای خود و کودکان تغییر ایجاد کنند.
او اضاف کرد: «هدف ما از این برنامه ساختن ذهنیت و کار رو ذهنیت کودکان است و ما میخواهیم برنامههای را برای کودکان ایجاد کنیم که یک ذهنیتی برای آنان بدهیم و آنان را روحیه بدهیم تا اینکه از افسردهگی نجات دهیم.»
فاطمه بیات از دیگر بانوان رضاکاری است که به عنوان استاد برای کودکان جلسات کتاب خوانی برگزار خواهد کرد.
به گفتهی این بانو آنان قرار است که جلسات کتابخوانی را برای از بین بردن افسردگی میان این کودکان دایر کنند.
او افزود: «ما هفته وارد برای سی کودک برنامهی قصهگوی را ایجاد میکنیم تا اینکه از این افسرده گی در بیایند، بیشتر این برنامه برای کودکان هست و کسانی هستند که مبتلا به افسردهگی هستند، بیشتر کتابهای انگیزیشی، کتابهای شعری و یا کتابهای که خود کودکان علاقه دارند به آنان میخوانیم.»
درهمین حال کودکان تحت پوشش این برنامه، از این اقدام استقبال کرده و میگویند که اهدای کتاب و برگزاری جلسات کتابخوانی برای بلند رفتن سطح معلومات و همچنان سرگرمی اقدام خوب است.
مرسل ۱۲ ساله و از کودکان اشتراک کننده در این جلسه میگوید که کودکان نیاز به مطالعه و بلند رفتن معلومات دارند و باید با برگزاری این چنین برنامهها حمایت شوند.
او گفت: «ما به عنوان کسانی که آینده جامعه دست ما است نیاز داریم بیشتر بفهمیم و معلومات ما خیلی زیاد باشد و آرزو دارم همه اطفال با برگذاری این قسم برنامه ها حمایت شوند.»
مدینه کودک دیگر اشتراک کننده در این برنامه از دیگر کودکان میخواهد که مطالعه کنند: «پیام من به تمام کودکان همسن من این است که مطالعه کنند تا این که امید بگیرند و مه امروز از این داستان یاد گرفتم امیدوار باشم و همیشه با خانواده و دوستانم همکاری کنم.»
تعداد بانوان رضاکار و برگزار کننده این برنامه بیش از هفتتن میباشد.
این در حالیست که پس از بسته شدن دانشگاه بر روی دختران در ماههای پسین، تعداد زیادی از دانشجویان دختر به کار آفرینی برای بانوان، یادگیری حرفه و ایجاد برنامه های انگزیشی برای سایر بانوان و کودکان روی آوردهاند.