بسته شدن مراکز تحصیلی و افزایش صنف های انلاین در هرات

پس از صدور فرمان طالبان مبنی بر منع تحصیل زنان و دختران در نهادهای آموزشی در کشور، تعداد صنف‌های آموزشی آنلاین در بخشهای مختلف به ویژه داستان نویسی در هرات افزایش یافته است.

شماری از دانش‌آموزان هدف از اشتراک شان در این صنف‌ها را بالا بردن ظرفیت و مبارزه با سکوت علیه منع تحصیل می‌گویند.

سمیه رحیمی یک تن از اشتراک کننده‌گان این صنف‌ها می‌گوید در شرایط فعلی، اشتراک در صنف‌های آنلاین تنها راه مبارزه با خانه‌نشینی و اعتراض در برابر سکوت علیه منع تحصیل دختران است.
«هدف اصلی من از اشتراک در این صنف‌ها این است که ظرفیت خود را بالا ببرم و دیگر این‌که در برابر اعلامیه های اخیر اعتراضی کنم و نشان بدم که در هر شرایطی به تحصیل ادامه می‌دهیم.»

شقایق سعیدی از دیگر اشتراک کننده گان این صنوف است.
وی از ایجاد این فرصت خرسند بوده و داستان نویسی را تنها راه مبارزه با خانه نشینی و روز های سخت عنوان می‌کند.

«هرچند مراکز آموزشی به روی ما بسته شد، ولی راه‌های زیادی وجود دارد که ما باز هم بتوانیم بیاموزیم مثلن از طریق تکنولوژی، اشتراک در صنف های آنلاین و یاهم استفاده از تجارب، تخصص و مهارت ها اطرافیان ، خلاصه و بهر حال خاموش نمی‌نشینیم.»

دکتور حمیرا قادری نویسنده، موسس انجمن سوزن طلایی و یک‌ تن از آموزگاران در این صنف‌های انلاین می‌گوید در تلاش است تا با این اقدام افراد محروم از آموزش را یاری رساند.
به گفته‌ی بانو قادری در حدود ۱۸۰ تن در صنف‌های آنلاین نویسنده‌گی‌ مصروف فراگیری آموزش هستند که از این میان شمار زیاد را دختران تشکیل می‌‌دهد.

«تدریس من در کشور و افرادی که در اندونیزیا گیر ماندند، هستند، هدف من این است که روی نوشتن در افغانستان بیشتر سرمایه‌گذاری کنیم و هدف این است که جرقه‌ی نویسنده‌گی را برای این افراد خلق کنم و شاید این یک راهی نیز باشد که در این شرایط برای دختران با همین دور همی‌ها بتوانیم حالت روحی آنان را خوب کنیم.»

از سوی هم، کار‌شناسان امور اجتماعی می‌گویند که به هر اندازه محدودیت‌ها برای زنان زیاد شود، به همان پیمانه راه برای برون رفت از این محدودیت‌ها پیدا می‌کنند.

دوکتور ابراهیم صمدی یکی از کارشناسان امور اجتماعی می‌گوید که به هر اندازه‌ی که زنان را در معرض محدودیت قرار بگیرند؛ به همان اندازه تلاش می‌کنند تا راهی پیدا کنند، فرقی نمی‌کند که این بسته شدن پوهنتون باشد یا هم نهاد کاری آنان.

این درحالی‌ست که چند هفته قبل حکومت طالبان در اعلامیه های جداگانه رفتن دختران و زنان را به مراکز آموزشی و دانشگاه ها تا اطلاع ثانوی ممنوع اعلام کرد.

این اعلامیه واکنش های گسترده در پی داشت، اما طالبان تاکنون پاسخی به این اعتراض ها نداده اند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا