گرداب سیاه اعتیاد و زنان معتاد؛ از اجبار جنسی تا آواره در فصل سرمای پیشرو

اعتیاد به مواد مخدر و از دست دادن جنبه‌ی کنترول زندگی، زهری که آغشته‌شده گان را وا میدارد اقدام به انجام کار هایی کنند که در حالت عادی انجام نمی‌دهند.

زیر پوست شهر، در میان انبوه معتادان مرد، تعدادی از زنان معتاد نیز به چشم میخورند.
هر چند قدم، زنی گاه تنها و گاه با اعضای خانواده‌اش کنار هم خیمه زده‌اند و جز دود اطراف شان چیزی به چشم نمی‌خورد.

از میان انبوهی از زنان معتاد با زنی صحبت کردم که هروئین مصرف می‌کند.
نامش را معصومه گفت، سیاهی اطراف چشمانش به وضوح حکایت از مصرف مواد مخدر داشت.
کنارش نشستم و از وی خواستم در مورد چگونگی آغشته شدن‌اش به مواد مخدر برایم بگوید.
در حالی‌که با دستان سیاه و پر دود‌اش نوک‌ کفش های پینه شده‌اش را لمس می‌کرد گفت به اجبار و خشونت از سوی شوهرش مجبور به استفاده از مواد مخدر شده و این خشونت سبب رنج بی پایان در زندگی اش شده است: «شوهرم در ایران معتاد به مواد مخدر شده بود و بخاطری‌که من هم معتاد شوم ابتدا به زور چند بار چرس مصرف کردم و وقتی تاثیرات چرس ازبین رفت، مجبور شدم من هم هروئین مصرف کنم.»
وی در حالی‌که به درستی توان صحبت کردن را نداشت به زمین خیره شده و به صحبت هایش ادامه داد و گفت: «شوهرم مرا چندین بار مجبور به هم‌خوابی با مردان کرد و وقتی که فامیل‌ام از این موضوع آگاه شدند مجبور شدیم خانه را ترک کنیم.»
معصومه مادر دو فرزند بود که در گذشته بخاطر فقر و عدم دسترسی به مواد مخدر، جواد پسر پنج ساله اش را در بدل پنجاه هزار افغانی به فروش رسانده بود و پولش را با شوهرش صرف مواد مخدر کرده بود.
کنارش دختری با چهره‌ی زیبا نشسته بود خواستم با او هم صحبت کنم اما به تازگی مواد مصرف کرده بود و توان حرف زدن نداشت.
جویای نامش شدم، پریسا نام داشت، دختر ۱۲ ساله‌ی که با مادرش معصومه کنار خیابان و میان گرد و خاک مواد مصرف می‌کرد.
از وی پرسیدم شب را با دخترش کجا و چگونه سپری می‌کند او با چهره‌ی گرفته، در حالی‌که گلویش را بغض گرفته بود گفت شب‌ها را با دخترش کنار مساجد و یا هم نزدیک شفاخانه‌ی حوزوی هرات بسر می‌برد.
«روز ها پنجاه صد روپیه اگر گدایی کردیم شد، نشد پریسا بخاطر پول مواد مجبوره بره با مردا و تن‌فروشی کنه و پو‌ل‌اش را مواد مصرف میکنیم.»
وی افزود دختر ۱۲ ساله‌اش در بدل پنجصد یا۱۵۰۰ افغانی در هفته یک یا دوبار مجبور به تن فروشی می‌شود و بخاطر فقر و اجبار جنسی مجبور است با سن کم داروی ضد بارداری مصرف کند.

معصومه افزود؛ در گذشته چندین بار از سوی مسئولین دولت قبلی وعده‌ی همکاری دریافت کرده است ولی هیچ توجهی از سوی نهاد ها به وی و هم‌نوعانش صورت نگرفته است.
وی از مسئولین در حکومت طالبان می‌خواهد برای معتادان زن سر پناه فراهم کند و زندگی شان را ازین گرداب سیاه نجات دهند.

بر اساس آمار ها در ریاست کار و امور اجتماعی هرات مجموعا ۷۵ هزار معتاد در ولایت هرات وجود دارد که از این میان ۵هزار تن از آنان را زنان تشکیل میدهند.

با این حال مسوولان ریاست کار و‌ امور اجتماعی در هرات می‌گویند که قرار است با فرارسیدن زمستان این اداره تمام معتادان را از سطح شهر جمع‌آوری کند و برای آنان شغل و سرپناه فراهم کند.

لت و کوب، وادار ساختن زنان به استفاده و خرید مواد مخدر از سوی شوهران معتاد شان، تن دادن به روابط جنسی بخاطر فقر و نبود سرپناه از خشونت های رایج در برابر زنان معتاد در افغانستان است.