رینا امیری: کشورهای اسلامی بايد صداي پيشرو حقوق زنان در افغانستان باشند

رینا امیری، فرستاده ویژه ایالات متحده امریکا در امور زنان، دختران و حقوق بشر افغانستان از کشورهای اکثریت مسلمان خواست که صدای رسای حقوق زنان و حقوق بشر در افغانستان باشند.

امیری در مصاحبه با عکاظ/سعودی گزیت گفت که برای عربستان سعودی مهم است که صدای پیشرو در مقابله با روایت طالبان باشد، زیرا کشوری است که جهان اسلام به طور کلی به آن نگاه می کند.

او گفت: “من مسلمان هستم. من از تجربه خودم و تاریخ می دانم که اسلام، اولین دینی است که به زنان حقوق داده است. من به کشورهای مسلمان نگاه می‌کنم که با طالبان تعامل کنند، این روایت را به چالش بکشند، افغان‌ها را درگیر کنند و به طالبان نه بگویند.”

او گفت: “اسلام دینی است که بسیار با حقوق بشر و حقوق زنان همسو است.”

به گفته لینا امری، نهادهایی مانند شورای همکاری خلیج فارس و سازمان همکاری اسلامی می‌توانند به افغان‌ها نشان دهند که آنها تنها رها نشده اند و برادران و خواهرانشان در جهان اسلام در کنار آنها هستند و از حقوق آنها در چارچوب اسلام دفاع می کنند.

نماینده ایالات متحده از کمک 30 میلیون دالری عربستان سعودی به صندوق امانت بشردوستانه افغانستان که سازمان همکاری اسلامی و بانک توسعه اسلامی ایجاد کرده اند، ستایش کرد. او گفت: “ما از همه پروژه‌هایی که در حال حاضر در حال اجرا هستند بسیار سپاسگزاریم. این کاری است که همه ما باید با هم انجام دهیم. ما باید از مردم افغانستان برای تامین نیازهای اساسی حمایت کنیم.”

یک سال پس از تسلط طالبان، او وضعیت حقوق بشر در افغانستان را “یک تراژدی بزرگ” توصیف کرد.

وی افزود: «ما دیدیم که 20 سال تلاش و مشارکت در افغانستان منجر به ایجاد جمعیتی به ویژه زنان کشور شده است که در هر سطح از جامعه، سطوح عالی دولت، در پارلمان، در خط مقدم رهبری جامعه مدنی بودند. به عنوان فعال، و در هر حرفه ای از قضات گرفته تا پزشکان و مهندسان. یک شبه طالبان تسلط یافتند و مردم از تمام حقوق محروم شدند.

فرستاده ویژه آمریکا گفت که وضعیت در افغانستان بدتر شده است. از 23 مارچ، حداقل 16 فرمان برای محدود کردن حقوق زنان و دختران، از ممانعت آنها از کار در بسیاری از بخش‌ها، ممنوعیت عملی آنها از تحصیلات متوسطه گرفته تا اعمال تدابیر قهقرایی فزاینده در مورد نحوه پوشش و لباس آنها صادر شده است. او گفت که تقریباً از هر سطح آزادی، حتی حق تحرک آنها سلب می‌شود.

امیری افزود: زنان احساس می کنند که در زندان افتاده اند. آنها هر گونه امیدی را از دست داده اند که ممکن است به آنها در آینده و ظرفیتشان برای کمک به کشورشان اختیار داده شود.

او این ایده را رد کرد که حقوق زنان از بیرون بر زنان افغان تحمیل شده است. او گفت: “من شاهد بودم که خود زنان افغان به مدت بیست سال در مورد حقوق خود با جوامع خود مذاکره می کردند. آنها به مراجع دینی مراجعه کردند. آنها به جامعه بزرگتر رسیدند.”

امیری گفت که طالبان به صدای مردم افغانستان احترام نمی گذارند. «اگر طالبان به مسیری که اکنون می‌روند ادامه دهند، جایی که حقوق زنان و دختران را نادیده می‌گیرند، خانواده‌ها را در اجازه دادن به دختران و همسرانشان برای رفتن به مکتب و کار کردن، منع می‌کنند، این امر منجر به مهاجرت گسترده‌ای خواهد شد.

گزارشگر: مرسل ملکوتی