«می‌ترسم در این‌جا بمیرم و مرده‌ام غریب شود»

از طعام‌خانه همراه با یک گیلاس آب بیرون می‌شود. روی صندلی بیرون طعام‌خانه می‌نشیند و می‌گوید: «از دیشب زیاد خوب نیستم، درست نخوابیدم، دیشب کلگی ( همه) گفتند که یک گیلاس آب سرت چرخ بده، شاید نظر شده باشی.» زن دیگری می‌گوید: « بله شیرین جان، این که با این سن سرحال هستی شاید نظر کرده باشند.»
در کمپ مهاجران افغانستانی در آلبانیا کم‌تر کسی است که شیرین جان را نشناسد. او به دلیل سن بلند و خوش‌رویی‌اش در میان مهاجران محبوب است.
هشت ماه پیش نخستین باری بود که در طول 80 سال عمرش زادگاه‌اش را به دلیل جنگ و ناامنی ترک کرد. او یک ماه را در کابل ماند و سپس راهی کشور آلبانیا شد و اکنون منتظر ویزای آمریکاست.
شیرین جان می‌گوید در طول عمرش جنگ‌های زیادی را دیده است اما هیچ‌گاهی زادگاه‌اش کاپیسا را ترک نکرده بود. پیش از این زمانی که جنگ می‌شد همسرش به او می‌گفت در گوشه‌یی امن برود و خودش را به خدا بسپارد.
از 15 سال به این سو اما همسر شیرین جان دیگر زنده نیست و او همراه با دختر و نواسه‌هایش زندگی می‌کند. پس از سقوط افغانستان شیرین جان توانست با دخترش افغانستان را ترک کند اما داماد، نواسه و دو پسرش هنوز در افغانستان اند.
در پاسخ به این پرسش‌ام که دل‌اش برای افغانستان تنگ شده یا نه می‌گوید: «هرکس را وطن‌اش». ترس او از این است که در این کشور بمیرد و به گفته‌ی خودش، «مرده‌اش غریب شود.»
او می‌گوید غربت در این سن و سال برای او دشوار است و با این که در آلبانیا زندگی راحتی دارد، اما از نظر روحی آرام نیست، چون به اینجا هیچ تعلقی ندارد.
به گفته‌ی او روزها را در قصه کردن با زنان دیگر و رفتن تا لب بحر می‌گذراند. شیرین جان و زنان مسن دیگر در این کمپ شب‌ها دور هم جمع می‌شوند و از روزهای جوانی‌شان در وطن می‌گویند. او در کاپیسا در خانه‌ی ویلایی بزرگ زندگی می‌کرد اما اکنون از شش ماه به این سو در اتاقی کوچک همراه با دختر و دو نواسه‌اش زندگی می‌کند.
شیرین جان امیدوار است که روزی افغانستان دوباره آزاد شود تا بتواند برگردد و همراه با دختران و پسران‌اش یک‌جا در خانه‌یی بزرگ شان در کاپیسا زندگی کند.
پس از سقوط افغانستان و روی کار آمدن طالبان شمار زیادی از مردم افغانستان راه مهاجرت پیش گرفتند. کشورهای آمریکا، کانادا، برخی از کشورهای همسایه‌ی افغانستان و شماری از کشورهای اروپایی میزبان مهاجران افغانستانی اند. آلبانیا، یکی از کشورهای اروپایی نیز از 7 ماه به این سو، مسکن موقت حدود 2هزار مهاجر افغانستانی است.

گزارش‌گر: سیمین صدف

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا