روایت زندگی صفیه محیطی؛ از تجارت تا مهاجرت

سه ماه پیش هم‌چون هزاران زن و مرد افغانستانی به دلیل از هم پاشیدن نظام جمهوریت کوله‌بارش را برداشت و با همسر و دخترش راه سفر پیش گرفت. صفیه محیطی روزی در شهر هرات افغانستان به داشتن رستوانتی کوچک اما پر مشتری مشهور بود. حالا اما نه خبری از آن شهرت است و نه اثری از آن کاروبار پررونق.

پس از سقوط افغانستان وضعیت اقتصادی مردم نیز رو به خرابی گرایید و رستورانت صفیه محیطی از رونق افتاد. او تصمیم گرفت تا با همسر و دخترش از راه زمینی با موتر شخصی شان به کابل سفر کنند. پس از سپری کردن دوماه در کابل او همراه با خانواده‌اش موفق شد تا افغانستان را ترک کند.

خانم محیطی اکنون در کشور آلبانیا زندگی می‌کند و منتظر ویزای آمریکاست.

او در دور نخست حکومت طالبان در دفتری به نام «میرمنه تولنه» که سپس وزارت امور زنان شد در بخش آموزش فن و حرفه کار می‌کرد.

وی اهل کندز و بزرگ‌شده‌ی کابل است که پس از ازدواج در سال 1998 به هرات آمد و در هرات نیز به فعالیت‌های خود ادامه داد.

خانم محیطی در زمان حکومت حامد کرزی برنامه‌ی قانون اساسی را در 15 شهرستان هرات آموزش می‌داد و سپس در بخش خانه‌های امن ندای زن به کار آغاز کرد.

در سال 1395 اما به فکر گشایش رستورانتی در شهر هرات شد و پس از چند سال کار، از نام و نشان خوبی در بخش رستورانت‌داری برخوردار شد. اما با تسلط طالبان بر افغانستان به دلیل آن‌چه که سابقه‌ی فعالیت‌اش در بخش‌های مختلف یاد می‌کند مجبور به ترک وطن شد.

رستورانت خانم محیطی حالا از سوی خواهرش با کارمندان کم‌تر از پیش مدیریت می‌شود. به گفته‌ی وی، رستورانت دیگر از رونق قبلی خود برخوردار نیست چون که وضعیت اقتصادی مردم خوب نیست و نهادهایی که در گذشته مشتری این رستورانت بودند از فعالیت بازمانده اند.

این فعال اقتصادی اما می‌گوید مهاجرت مانع کار وی نشده است و تلاش می‌کند در این فرصت هم برنامه‌هایی برای تجارت در آینده داشته باشد.

او می‌افزاید قرار است زمانی‌که به آمریکا هم می‌رسد تجارت لباس‌های محلی را آغاز کند. به باور وی، او ازین طریق می‌تواند زنان شاغل را کمک کند و هم‌چنان فرهنگ افغانستان را زنده نگهدارد.

درین طرح، زنان قرار است در افغانستان لباس‌های خامک‌دوزی تهیه کنند و در بازارهای خارجی محصولات آنان فروخته شود.

به باور او، در اوضاع کنونی تجارت‌های زنان در افغانستان همه با رکود مواجه شده است و امیدوار است تا نهادهای خارجی در این زمینه زنان را کمک کنند.

صفیه محیطی هم‌چنان در مورد زنانی که از آموزش محروم اند، نگران است و می‌گوید این وضعیت، یک نسل دیگر از زنان بی‌سواد را به بار می‌آورد.

او امیدوار است تا نشست اسلو گرهی از مشکلات زنان افغانستان باز کند و گروه طالبان روی زنانی که فعالیت‌های اقتصادی داشته اند، برنامه‌یی داشته باشند.

گزارش‌گر: سیمین صدف