۱۰۰روز پس از تسلط طالبان؛ زنان و کودکان در سخت‌ترین شرایط زندگی می‌کنند
از آنجایی‌که هوای سرد هر زمستان در افغانستان جان ده‌ها تن را می‌‌گیرد، بسیاری‌ها نگران اند که ممکن زمستان ام‌سال مرگ‌بارتر از سال‌های گذشته باشد، زیرا نیمی از نفوس افغانستان با بحران گرسنگی روبرو اند.
عبدالله‌ی هشت ساله، در یکی از ولایت‌های افغانستان زندگی می‌کند. او از وضعیتی که در آن بسر میبرد به شدت انتقاد می‌کند و می‌گوید: «ما نان و گاهی برنج داریم، اما گوشت و میوه هرگز. غذای کافی نداریم گاهی اوقات غذا نمی‌خوریم و من خوابم میبرد.»
زرغونه مادر عبدالله، می‌گوید: «از زمانی‌که طالبان کنترل افغانستان را به دست گرفتند، وضعیت ما خوب نیست. همه چیز گران شده است، دیگر نمی‌توانیم آرد و روغن بخریم چون قیمت آن بالاست.» زرغونه که فرزندانش بین ۱ تا ۱۵ ساله هستند، توضیح می‌دهد که از زمانی که حکومت افعانستان سقوط کرد، فقط یک بار در روز می‌توانند غذا بخورند.
او می‌افزاید: «ما فقط عصر غذا می‌خوریم. گاهی اوقات حتی نمی‌توانیم غذا بخوریم. من و شوهرم ممکن است بتوانیم تحمل کنیم اما نگران بچه‌هایمان هستیم. آنها گریه می‌کنند چون گرسنه هستند.»
این خانواده در حالی از ناداری شکایت دارند که بیش از نیمی از نفوس افغانستان را بحران گرسنگی تهدید می‌کند.
براساس گزارش Save the Children، تقریباً 23 میلیون نفر با حداقل 14 میلیون کودک در زمستان برای تهیه غذا دست و پنجه نرم خواهند کرد. این نشان دهنده افزایش 35 درصدی سطح گرسنگی در مقایسه با سال گذشته است.
تنها 5 درصد از خانواده‌ها در حال حاضر می‌توانند هر روز غذای کافی پیدا کنند.
به گزارش Save the Children، هشت کودک از یک خانواده در غرب کابل ماه گذشته بر اثر گرسنگی جان باختند.
اورلیت مینوگ، مشاور ارشد سیاست‌گزاری این نهاد خیریه می‌گوید: برخی از خانواده‌هایی که از آنان حمایت می‌کنند، تنها یک وعده غذا در روز می‌خورند.
خانم مینوگ می‌افزاید این نهاد خیریه نگران وضعیت بد زنان باردار است.
وی همچنان می‌گوید گمان می‌شود که در “100 روزی که طالبان بر کشور کنترل دارند” 330,000 نوزاد متولد شده اند.
وی می‌افزاید: «بسیاری از زنان به تنهایی در مکان‌های سرد و تاریک، بدون برق و بدون دست‌رسی به مراقبت‌های بهداشتی زایمان می‌کنند.
«البته این امر جان آنان و نوزادان شان را در خطر جدی قرار می‌دهد. زنان به هیچ وجه به یک سیستم مراقبت صحی کارآمد نزدیک نیستند زیرا سیستم های مراقبت صحی در افغانستان در حال فروپاشی است.»
او در ادامه می‌گوید بحرانی که افغانستان را ویران کرده است «واقعاً وحشتناک و بسیار نگران کننده» است و کودکان خردسال به شدت در برابر گرسنگی و سوءتغذیه آسیب پذیر هستند.
وی همچنان می‌افزاید: «این بدترین بحران انسانی است که در دهه‌های اخیر با آن مواجه شده است.»
خانم مینوگ می‌گوید که این بحران ناشی از ترکیب بی‌رحمانه خشک‌سالی، فروپاشی امنیت و درگیری است که کشاورزی، تولید غذا، نیروی کار و بانک‌داری را مختل کرده است.
در همین حال ماریان هورن، مشاور ارشد این این نهاد خیریه در مورد بحران‌های بشردوستانه می‌گوید: «مردم اکنون از گرسنگی، سرما و آینده می‌ترسند.» آنان پول نقد یا شغلی ندارند و به نظر نمی‌رسد راه حلی وجود داشته باشد.
او می‌افزاید: «میلیون‌ها نفر با نخوردن غذا دچار سوءتغذیه می‌شوند که منجر به فقر شدید می‌شود. قیمت مواد غذایی به شدت در حال افزایش است، کار مزدی در حال تبخیر است، و خشک‌سالی در سراسر کشور بیداد می‌کند. مردم افغانستان به دنبال کمک و امید به جامعه جهانی هستند.»
منبع: ایندیپندنت
