((برای امنیت کشورم می‌جنگم))
جگرن زهراگل پوپل، افسر اردوی ۲۰۷ ظفر است او که از کودکی آرزوی نظامی شدن داشت، پنج سال پیش توانست به این آرزوی خود نایل شود، وی چندی پیش در میان هشتاد زن و مرد نشان‌زن افغان و هند به عنوان نشان‌زن برتر انتخاب شد. برای صحبت بیشتر با وی گفت‌گویی داریم.
پرسش: چه شد که زهراگل پوپل بخش نظام را انتخاب کرد؟
پاسخ: من از کودکی آرزوی نظامی شدن در سر می‌پروراندم، تا این که دوره‌ی مکتب را تمام کرده و وارد دانشکده‌ی زراعت دانشگاه هرات شدم، پس از اتمام دانشگاه در هرات، در دانشگاه مارشال فهیم در کابل تحصیلات خود را در بخش نظامی ادامه دادم و به عنوان دانشجوی ممتاز از این اکادمی فارغ شدم.
پرسش: از کدام بخش آغاز کردید؟
پاسخ: من در ابتدا زمانی که به کار در نظام آغاز کردم، پیاده بودم و از وقتی که در اکادمی نظامی دانش‌جو بودم علاقه‌ی زیادی به نشان‌زنی داشتم و تلاش می‌کردم بتوانم در همین بخش تمرین کنم. زمانی‌که از اکادمی فارغ شده و وارد کار شدم. ما هر شش ماه یک‌بار برای یک‌روز، تمرین نشان‌زنی داشتیم و من از این فرصت‌ها استفاده کردم.
پرسش: چقدر به توانایی‌های شما باور وجود داشت؟
پاسخ: همکاران من به ویژه بخش مردان، اصلا اعتماد نداشتند که من بتوانم یک نشان‌زن شوم. حتی زمانی‌که به هند برای اشتراک در این رقابت رفتم نیز اشتراک کنندگان هندوستانی و افغانستانی باور نمی‌کردند که یک زن افغانستانی بتواند در رقابت هشتاد نفری نشان‌زن برتر شود. اما من در این رقابت انتخاب شدم و نشان دادم که بی‌باوری آن‌ها به من، چیزی از ظرفیت و استعداد من کم نمی‌کند.
پرسش: چه چالش‌های اجتماعی سد راه شما وجود دارد؟
پاسخ: دیدگاه منفی اجتماع نسبت به زنانی که در همه‌ی عرصه‌ها و به ویژه نظام کار می‌کنند، وجود دارد و این گوشه‌یی از چالش‌های زنان در نظام است، اما در مورد من، تشویق خانواده، به ویژه همسرم راه را برای ادامه‌ی کارم هم‌وارتر کرده است. من در یک خانواده‌ی نظامی به دنیا آمدم، سه برادرم، دو مامایم و دو تن از پسرخاله‌هایم در کنار من و شوهرم در نظام کار می‌کنیم و در کنار هم از وطن خود دفاع می‌کنیم.
من نخستین زنی هستم که برای اجرای وظیفه، مدت دوماه همراه کودک هفت‌ساله‌ی خود به ولایت فراه به لوای دوم وظیفه اجرا کردم، برای این کار مجبور شدم کودک خود را به همراه خود به فراه ببرم، چون کسی نبود تا از وی نگهداری کند.
پرسش: در کنار این‌که به عنوان نشان‌زن برتر انتخاب شده‌اید، دیگر چه دستاوردی داشته اید؟
پاسخ: دو سال پیش به عنوان شجاع‌ترین زن شناخته شدم، هم‌چنان توانستم از رییس‌جمهوری افغانستان، مدال ملالی قهرمان را به دست آورم.
من باور دارم که زنان افغانستانی توانایی‌های زیادی دارند، اما چیزی که نیاز است، این است تا تلاش خود را بیشتر کنند و برای آرزوهای خود بجنگند. به باور من، چون فضای کار برای زنان در افغانستان نامناسب‌تر از مردان است و چالش‌ها سد راه شان بیشتر است، رسیدن به برابری تلاش بیشتری را از سوی زنان می‌طلبد. زنان در هر عرصه‌یی که کار می‌کنند، باید تلاش کنند تا بهترین باشند، هم در محیط کار و هم در خانه و تربیت فرزندان. این‌گونه است که می‌توانیم به فردای بهتر زنان امیدوار شویم.
پرسش: دورنمای زهراگل برای آینده‌اش چیست؟
پاسخ: یکی از آرزوهایم برای کشور و مردم‌ام این است که جنگ پایان یابد و افغانستان به صلح دایمی دست یابد و دورنمایی که برای خودم تعیین کرده‌ام این است تا روزی بتوانم، به عنوان یک فرمانده در قالب نظام برای مردم‌ام خدمت کنم.
