«ناامنی فعالیت‌های مدنی زنان را محدودتر کرده است»
شبکه‌ی مدیران زن از دو سال به این سو، به هدف افزایش ظرفیت و ایجاد انسجام بیشتر میان زنانی که در بست‌های مدیریتی اداره‌ها کار می‌کنند، ایجاد شد. این شبکه در حالی ایجاد شد که از سال‌ها به این سو نقش کم‌رنگ زنان در سطوح رهبری و مدیریتی مورد انتقاد است و نگرانی‌ها از حضور دوباره‌ی طالبان در کشور و محدودشدن فعالیت‌های زنان بالا گرفته است. برای صحبت بیشتر در این مورد با ژاله حکاک، مسوول این شبکه گفت‌وگویی داریم.
پرسش: شما چندی پیش شبکه‌ی مدیران زن را ایجاد کردید، از طریق این شبکه چه فعالیت‌هایی داشته اید؟
پاسخ: شبکه‌ی مدیران زن سه سال پیش یعنی 1398 افتتاح شد. هم‌اکنون در حدود 170 زن عضویت این شبکه را دارند که بیشتر مدیران اداره‌های دولتی و خصوصی اند. این شبکه طی چهار کمیته فعالیت دارد. در راس هر کمیته یک رییس، یک معاون و یک منشی وجود دارد. این کمیته‌ها شامل کمیته‌ی ارتقای ظرفیت، کمیته‌ی دادخواهی، کمیته‌ی پژوهش و کمیته‌ی آگاهی عامه است.
پرسش: فعالیت‌های ویژه و چشم‌گیری که این کمیته‌ها در طول این دو سال داشته اند چه بوده؟
پاسخ: ما از طریق این شبکه چندین ورکشاپ برای ارتقای ظرفیت اعضای شبکه و آموزگاران در بخش مدیریت و رهبری برگزار کردیم و در کمیته‌ی دادخواهی نیز دادخواهی‌هایی داشتیم که نتایج خوبی به دست آمده است به عنوان مثال برای بست‌های کلیدی معارف دادخواهی کردیم تا زنان در این بخش بیشتر استخدام شوند.
پرسش: وضعیت فعالیت‌های مدنی زنان در هرات چگونه است؟
پاسخ: زنان مبارز هرات از سالیان سال است که کار می‌کنند و همیشه در مقابل ناهنجاری‌های اجتماعی مبارزه و دادخواهی کرده اند. در نتیجه‌ی همین مبارزات، اکنون زنان زیادی در عرصه‌های مختلف فعالیت دارند اما به دلیل چالش‌های امنیتی در این اواخر در فعالیت‌های مدنی زنان کمی سانسورهایی وجود دارد.
پرسش: رای‌زنی‌ها برای آغاز دوباره‌ی گفت‌وگوهای صلح جریان دارد، با توجه به وضعیت موجود چه نگرانی‌هایی دارید؟
پاسخ: همه‌ی مردم افغانستان برای آینده‌ی این کشور نگران اند. زنان اما نگران از دست دادن دستاوردهای بیش از دو دهه‌ی خود اند چون زنان بیش از هر گروه دیگری آسیب‌پذیر اند.
پرسش: اگر نظام تغییر کند و طالبان در حکومت آینده سهم داشته باشند، فکر می‌کنید جایی برای فعالیت‌های زنان خواهد بود؟
پاسخ: برای پیش‌داوری در مورد تغییر نظام هنوز زود است من فکر می‌کنم وضعیت پس از گفت‌وگوهای صلح مشخص می‌شود اما باور دارم که در دیدگاه طالبان نسبت به زنان تغییراتی آمده است و همین ما را برای آینده کمی امیدوار می‌کند.
ترتیب: سیمین صدف
