ادارهی محلی هرات، برای بهبود وضعیت زنان چه کرده است؟
زنان هرات در چند سال پسین کمتر شاهد تغییر بنیادی بوده اند و همواره زندگی پرحاشیه و پرچالشی داشته اند، چالشهای زنان یکی دوتا نیست، از سهم کم شان در بستهای ادارههای دولتی گرفته تا رشد افراطگرایی؛ اما ادارهی محلی هرات، به عنوان عالیترین اداره در سطح ولایت، برای تغییر این وضعیت چه کرده است؟ برنامههای ادارهی محلی برای بهبود وضعیت زنان چیست؟ برای صحبت بیشتر در این مورد با سیدعبدالوحید زاهده قتالی، والی ولایت هرات گفتوگویی داریم که در ادامه میخوانید.
پرسش: والی صاحب، در بستهای کلیدی بیش از 70 ادارهی دولتی هرات، چند زن وجود دارند؟
پاسخ: در کل، حضور زنان در ادارهها قناعتبخش نیست و تلاش بر این است تا سهم شان افزایش پیدا کند. اگر از فیصدی موجود، معارف را که نزدیک به 55 درصد معلمان را زنان تشکیل میدهند حذف کنیم، 13 درصد زنان در ادارهها باقی میمانند. اما میزان حضور زنان در راس ادارهها، نسبت به سالهای گذشته بهتر شده است و حداقل 12 زن در راس نهادهای ادارهی محلی کار میکنند.
پرسش: نزدیک به یکسال است که شما والی ولایت هرات استید، در این مدت مهمترین تحولی که در وضعیت زنان آمده چی است؟
پاسخ: در این سال، بزرگترین نگرانی مردم هم از زنان و مردان امنیت بوده است. باید یادآور شوم که 90 درصد از کسانی که قربانی ناامنیها شده اند مردان بوده اند. بحث امنیت و اشتغال دغدغهی زنان و مردان را تشکیل میدهد برای زنان در بخش بازرگانی کار کردیم و نمایشگاههایی را در سطح هرات برای بهبود وضعیت زنان بازرگان راهاندازی کردیم. از دادخواهیهای زنان حمایت کردیم که امروز درج اختیاری نام مادر نتیجهی همین دادخواهی و حمایت از دادخواهیهاست. در کل امید ما بر این است که کمی وضعیت بهتر شود تا بتوانیم تمرکز خود را بیشتر روی بهبود وضعیت زنان بگذاریم.
پرسش: برای رفع چالش ناامنی چه کردید؟
پاسخ: ما در یک سال گذشته با تمام قوت در مقابل طالبان و تروریستان ایستادگی کردیم و آنان نتوانستند به نتیجهی دلخواه شان برسند.
پرسش: آزار جنسی کارمندان زن در ادارههای دولتی از گذشته تا کنون وجود دارد، کمیتههایی هم برای رسیدگی به این موضوع ایجاد شده است، اما چالش این است که در راس این کمیتهها، رییسان ادارهها قرار دارند که دسترسی زنان آسیب دیده را به عدالت کمتر میکند، برای حل این چالش چه کردید؟
پاسخ: تغییر در یک جامعه، با زور و فشار نتیجهبخش نیست. اما ما از زور و فشار هم استفاده کردیم و بر اساس قانون، برخی اخطارها و هشدارها را به آن ادارههایی که شکایتهایی از آنها رسیده بود را دادیم. متاسفانه زنان حاضر نیستند شکایات خود را ثبت کنند و اقدامات ما بر اساس شنیدهها بود.
پرسش: خبرنگاران در هرات نگران امنیت شان استند، شما برای رفع این نگرانی چه گفتنی دارید؟
پاسخ: ما در شورای نظامی هرات، یک مجلس اختصاصی با خبرنگاران زن داشتیم و از مقامات خواهش کردیم که تا در برنامههای آنان اشتراک کنند. از مقامهای امنیتی خواستیم که تا تهدیدهای امنیتی بر هر خبرنگار چک و رسیدگی شود.
پرسش: همواره نگرانیهایی از رشد افراطگرایی در هرات وجود داشته است، به عنوان فرد اول ولایت، چقدر نگران این مسئله استید؟
پاسخ: افراطگرایی، زادهی تلاشهای عامه نیست. کلیت جامعهی هرات از افراطیت دوری میکند و مردم این سرزمین به افراطگرایی باور ندارند. از بلندای تاریخ هرات، نام زنانی به چشم میخورد که حضور پرقدرت داشته اند. حالا اگر کسانی سعی میکنند که اذهان عامه را به انحراف ببرند، در این سرزمین جای ندارند اگر چه ممکن است که نتایج کوتاهمدتی بگیرند اما من به مردمام اطمینان میدهم که ما مسیر خود را طی میکنیم و افراطیت در ما جای ندارد.
پرسش: افراطگرایی، فضا را برای کار زنان تنگتر ساخته است، نمیخواهید اقدامی کنید؟
پاسخ: تمرکز اصلی ما، مبارزه با دشمنان افغانستان یعنی طالبان است و این فرصت را برای برخی آماده ساخته تا از این خلا سو استفاده کنند. من اطمینان میدهم که زمانی که به یک ثبات رسیدیم، جایی برای ترویج افراطیت و خشونت نمیگذاریم.
پرسش: ما بارها در برنامهها از شما شنیدیم که به حقوق زنان باور دارید و طرفدار برابری جنسیتی استید، چرا همسر خود را در برنامهها در کنار خود ندارید؟
پاسخ: همسر من در فضای بسته زندگی نکرده و تحصیلات او از من بیشتر است. شاید تقاضای او این است که من در برنامههای او اشتراک کنم و وظیفهی مرا خیلی جدی نمیگیرد. او درک کرده که من باید برای مردم کار کنم.
ترتیب: سیمین صدف