فریحه با حرفهی گلدوزی، مخارج زندگیاش را تامین میکند
با نخهای رنگانگ گلهای کوچک و بزرگی روی پارچههای سفید میدوزد. فریحه حمیدی، در گوشهیی از شهر کابل به دلیل علاقهی زیادش به گلدوزی از سالها به این سو، مشغول این هنر است.
او از یک سال به این سو، تابلوهای گلدوزی و میخکاری شدهی خود را به صورت آنلاین میفروشد.
او میگوید از سرمایهی کم شروع به کار کرد و اکنون میتواند به تنهایی با فروش تابلوهایش، مخارج زندگی خود را تامین کند.
خانم حمیدی میگوید، کارگاه تولیدی ندارد و به تنهایی تابلوها را گلدوزی و میخکاری کرده و در روزهای خاص آنان را میفروشد.
وی میافزاید: «از کودکی علاقهی زیادی به این هنر داشتم و به دلیل کمبود امکانات به صورت آنلاین آموزش دیدم و کارم را با ساختن تابلوهای میخکاری شده آغاز کردم.»
فریحه بیشترین زمان فروش تابلوهایش را مناسبتهایی چون روز تولد، سالگرد ازدواج، نامزدی، فراغت، روز مادر و غیره عنوان میکند.
او میگوید که با انواع مختلف صنعت گلدوزی آشناست و مشتریاناش از سبک گلدوزی با استفاده از نخ پشمی تابیده بیشتر استقبال میکنند.
فریحه میخواهد با پولی که از فروش تابلوهایش بدست میآورد در آینده کارگاهی بسازد و تولیدات خود را افزایش دهد.
«برای من کار با نخ و ساختن تابلوهای متنوع، ارزش معنوی دارد. چون به کارم عشق میورزم.»
خانم حمیدی اضافه میکند، قیمت تابلوهای گلدوزی شده اش از 5 صد تا 1 هزار افغانی است و تابلوهای میخکاری شده تا هزار و 5 صد افغانی نیز فروخته میشود.
به گفتهی او روزانه بیش از سه بار سفارش میگیرد و فروش تولیداتاش در این اواخر بهتر شده است.
وی میافزاید: «در کنار ساختن تابلوهای گلدوزی شده، کارگاه آموزش رسامی نیز دارم و برای 20 تن به صورت آنلاین رسامی آموزش میدهم.»
فریحه میخواهد در آینده کارگاه تولیدی ایجاد کند و برای دختران خیابانی و زنان بیسرپرست این هنر را آموزش داده و برای خود کفایی زنان کار کند.
این درحالیست که صنعتکاران زن در کشور همواره از کمبود بازارفروش و مکان مناسب برای فروش صنایع شان گلایه دارند اما دیده شود که این وضعیت تا کجا ادامه خواهد داشت.
گزارشگر: بهشته عزیز