زنان صنعت‌کار انجیل از نبود بازار کار شکایت دارند

زنان در شهرستان انجیل اتحادیه‌ی صنایع دستی «رشد و توسعه‌ی زنان» را ایجاد کرده اند که در این اتحادیه بیش از 60 زن به قالین‌‌بافی، گلیم‌بافی و دیگر صنایع دستی مصروف اند. اما کم‌بود بازارکار و نمایشگاه‌های داخلی و خارجی سبب کساد بازار تجارت آنان شده است. برای صحبت بیشتر پیرامون چالش‌های صنعت‌کاران زن در شهرستان انجیل خبرگزاری بانوان افغانستان با مریم غلامی، مسؤول اتحادیه‌ی رشد و توسعه‌ی زنان گفت‌وگویی را ترتیب داده است که در ادامه می‌خوانید.

پرسش: چگونه به فکر ایجاد اتحادیه‌ی صنایع دستی زنان در شهرستان انجیل شدید؟

پاسخ: در این شهرستان صنعت‌کاران زن به دنبال بازار کار بودند اما به دلیل این‌که به تنهایی نمی‌توانستند محصولات خود را بفروشند، ما حدود یک سال پیش این اتحادیه را ایجاد کرده، صنعت‌کاران زن را جمع‌ کردیم و زمینه‌ی فروش محصولات شان را در شهر و خارج از کشور مهیا ساختیم.

پرسش: زنان در این اتحادیه مشغول چه فعالیت‌هایی اند؟

پاسخ: صنعت‌کاران زن در این اتحادیه در کنار بافت قالین و گلیم، در بخش تهیه‌ لباس‌های افغانی و بافت برخی از لوازم نیز کار می‌کنند اما ما به کم‌بود امکانات مواجه هستیم به همین دلیل بیشتر زنان از خانه کارهای شان را انجام می‌دهند.

پرسش: صنعت‌کاران زن تا اکنون در این اتحادیه چه دست‌آورد‌هایی داشته اند؟

پاسخ: اشتراک در نمایش‌گاه‌های داخلی، فروش محصولات صنعتی در خارج از کشور، ایجاد اپلیکیشن “women-up” برای بازاریابی محصولات و غیره از جمله دست‌آورد‌هایی بود که ما در این اتحادیه داشتیم. اما بیشتر صنعت‌کاران زن پیش از ایجاد این اتحادیه، محصولات شان را تهیه و به شرکت‌ها با پول اندکی می‌فروختند قسمی که کار از آنان بود و با نام دیگر شرکت‌ها فروخته می‌شد. اما با ایجاد این اتحادیه، آنان محصولات‌شان را مستقیم به بازارها و شرکت‌هایی که خارج از کشور فعالیت دارند با نام خودشان می‌فروشند.

پرسش: ایجاد این اتحادیه چه تغییراتی را در زندگی صنعت‌کاران زن در شهرستان انجیل ایجاد کرده است؟

پاسخ: صنعت‌کاران زن قبل از ایجاد این اتحادیه به مشکلات بازاریابی، و فروش محصولات مواجه بودند و به دلیل وضعیت بد امنیتی اجازه‌ی رفت‌وآمد از روستا تا شهر نداشتند و ایجاد این اتحادیه سبب شد تا آنان به آسانی محصولات‌شان را تهیه کنند و از طریق این اتحادیه در شهر و خارج از کشور بفروشند.

پرسش: صنعت‌کاران زن در این اتحادیه به چه چالش‌هایی مواجه اند؟

پاسخ: گرچه ما با کمک مالی یک نهاد پول اندکی برای ایجاد این اتحادیه در دست داشتیم تا کار خود را آغاز کنیم اما مشکلات اقتصادی، بودجه‌ی کم در بخش خرید ماشین‌های خیاطی، کم‌بود بازار کار، مشکلات امنیتی و شیوع کووید-19 سبب شده تا صنعت‌کاران زن به مشکلات مواجه شوند و تنها راهکاری که می‌تواند این مشکل را حل کند، بازاریابی و اشتراک در نمایش‌گاه‌های خارجی است تا محصولات ما به‌فروش برسد و هم‌چنان بازاریابی خوبی برای ما باشد.

پرسش: آیا از سوی کدام نهادی حمایت مالی می‌شوید؟

پاسخ: ما در آغاز کار خود پول اندکی را از سوی نهاد “un women” به‌دست آوردیم که به وسیله‌ی آن توانستیم مواد خام بخریم و یک قسمت از کارهای خود را آغاز کنیم. اما اکنون بودجه‌ی کمی داریم و هیچ نهادی با ما همکاری ندارد.

پرسش: از حکومت چه خواسته‌یی دارید؟

پاسخ: بزرگ‌ترین مشکلات صنعت‌کاران زن، نبود بازارفروش است و خواست ما از حکومت این است که زمینه‌ی را فراهم سازد تا محصولات ما علاوه بر داخل در خارج از کشور نیز به‌فروش رسد و بازارهای زیادی را در شهر برای فروش محصولات ما ایجاد کند.

ترتیب: بهشته عزیز