واکنش جامعۀ رسانه‌ای به قتل‌های هدف‌مند؛ عاملان ترورها بازداشت شوند
در دو ماه گذشته، 6 خبرنگار و یک فعال مدنی در پی حملات هدف‌مند جان دادند، این وضعیت، نگرانی خبرنگاران در کشور را در پی داشته است و خبرنگاران زیادی در اعتراض به این وضعیت واکنش نشان دادند. مسؤولان در رسانه‌های ولایت غور در اعتراض به این وضعیت، برای سه روز نشرات شان را قطع کردند.
یما سیاوش خبرنگار پیشین طلوع‌نیوز، الیاس داعی خبرنگار رادیو آزادی، ملاله میوند گوینده‌ی تلویزیون انعکاس، فردین امینی گوینده‌ی تلویزیون آریانا، رحمت‌الله نیک‌زاد خبرنگار الجزیره، بسم‌الله عادل مسؤول رادیو صدای غور و فرشته کوهستانی فعال مدنی ولایت کاپیسا از دو ماه به این سو، ترور شدند.
این در حالیست که اخیرا لیستی در شبکه‌های مجازی منتشر شده است نام شماری از خبرنگاران و فعالان مدنی در آن درج شده که گفته می‌شود این لیست، از سوی طالبان تهیه شده و آنان قصد دارند تا بر اساس این لیست، آنان را هدف قرار دهند. در این لیست، نام 9 فعال رسانه‌یی و شمار زیادی از فعالان مدنی درج شده است.
سیدمعروف سعیدی، مسؤول رادیوی سرحد غور می‌گوید که نام او نیز در این لیست وجود دارد. او می‌افزاید، انتشار این فهرست در شبکه‌های مجازی، بر استرس او و دیگر خبرنگاران افزوده است.
وی حکومت را در پیوند به پی‌گیری پرونده‌های قتل خبرنگاران متهم به بی‌پروایی می‌کند.
به گفته‌ی وی، خبرنگاران در ولایت غور احساس مصونیت نمی‌کنند و این وضعیت برای ادامه‌ی کار خبرنگاری دشوار است.
او می‌افزاید که پس از ترور بسم‌الله عادل، وضعیت در ولایت غور بدتر از پیش شده و اگر این وضعیت ادامه یابد، ممکن سبب خودسانسوری رسانه‌ها و خبرنگاران شود.
مسؤولان در کمیته‌ی مصونیت خبرنگاران در این ولایت نیز، وضعیت خبرنگاران در غور را نگران‌کننده می‌دانند.
غلام‌ربانی هدف‌مند، مسؤول کمیته‌ی مصونیت خبرنگاران در ولایت غور می‌گوید، این وضعیت نگران‌کننده است و حکومت باید در پی‌گیری این قضایا سهل‌انگاری نکند.
به گفته‌ی وی، ادامه‌ی این روند، سبب خودسانسوری رسانه‌ها و خبرنگاران خواهد شد.
شماری خبرنگاران نیز این وضعیت را نگران‌کننده می‌دانند و حکومت را به بی‌توجهی نسبت به پی‌گیری قتل قضایای خبرنگاران متهم می‌کنند.
سمیه ولی‌زاده، گزارش‌گر تحقیقی کلیدگروپ در هرات، از عدم پی‌گیری قضایای قتل خبرنگاران انتقاد می‌کند.
او می‌افزاید: «اکنون خیلی از خبرنگاران روحیه‌ی مناسبی برای انجام کارهای شان ندارند و اگر این نگرانی‌ها ادامه پیدا کند، سبب می‌شود تا روی کیفیت کار شان نیز تاثیر منفی بگذارد و آنان را از نشر خیلی از خبرها باز دارد.»
ولی‌زاده می‌افزاید، نگرانی خبرنگاران از تداوم این حمله‌ها بر خبرنگاران است، اما حکومت این قضیه‌ها را مورد پیگرد جدی قرار نمی‌دهد و در این عرصه توجه جدی صورت نگرفته است.
مسؤولان در کمیته‌ی مصؤونیت خبرنگاران نیز می‌گویند از نهادهای امنیتی خواسته اند تا قضایای قتل خبرنگاران را جدی بگیرند.
صدیق‌الله توحیدی، مسؤول کمیته‌ی مصونیت خبرنگاران می‌گوید این کمیته، در جریان ترور خبرنگاران، تماس‌های مستقیم با حکومت داشته و خواهان رسیدگی به این وضعیت شده است.
به گفته‌ی آقای توحیدی، این کمیته، برای خبرنگارانی که تهدید شده اند برنامه‌هایی دارد. او می‌افزاید، زمانی که بسم‌الله عادل تهدید شد، از سوی کمیته‌ی مصونیت، از ولایت غور به کابل منتقل شد. اما پس از مدتی به خواست خودش به غور برگشت.
مسؤولان در بخش امنیتی اما ترورهای اخیر را جنایت عنوان کرده و می‌گویند در تلاش تامین امنیت خبرنگاران اند.
طارق آرین، سخن‌گوی وزارت داخله‌ی کشور می‌گوید که «برای ما تامین امنیت جامعه‌ی مدنی و خبرنگاران یک اولویت است.»
وی می‌افزاید، این اداره در شناسایی و دست‌گیری تروریستان و عاملان این قضایا، به شدت تلاش می‌کند.
این در حالیست که پیش از این، مرکز خبرنگاران افغانستان در گزارش سالانه‌ی خود در مورد خشونت بر خبرنگاران و ترورهای هدف‌مند فعالان رسانه‌ای اعلام کرد: «طی سال 2020 میلادی 8 خبرنگار و کارمند رسانه‌ای بر اثر خشونت‌ها و حملات ترویستی جان باخته‌اند. حداقل 19 خبرنگار و کارمند رسانه‌ای نیز در رویدادهای جنایی و همچنین تروریستی در ولایات مختلف این کشور زخمی شده‌اند.»
گزارش‌گر: سیمین صدف
