با سیمیاو معروف به آناهیتا آشنا شوید

سیمیاو معروف به آناهیتا، دانش‌آموخته‌ رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه‌ پکن و شهروند کشور چین است. او از مدتی به این‌سو، در شبکه‌های اجتماعی در پی معرفی فرهنگ و جاذبه‌های گردشگری کشور چین به زبان فارسی است. خبرگزاری بانوان افغانستان برای معرفی بیشتر، با او گفت‌وگویی ترتیب داده است که در ادامه می‌خوانید.

آناهیتا کی است؟

پاسخ: نام چینی من لین سیمیا و نام فارسی‌ام آناهیتا است. در سال 1994 به دنیا آمدم. دانش‌آموخته‌ رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه پکن و شهروند کشور چین هستم.

پرسش: میان هزاران زبان رسمی و غیر رسمی در دنیا، چرا فارسی یاد گرفتید؟

پاسخ: همیشه به دانستن درباره‌‌ی فرهنگ و زبان‌های کشورهای مختلف علاقه‌مند بودم. آشنایی با زبان فارسی نیز برایم یک شانس بود که پس از ورود به دانشگاه آگاهی‌ام‌ درباره این زبان بیشتر شد و بیشتر از چیزی‌که فکر می‌کردم، به زبان فارسی علاقه‌مند شدم. از نظر من زبان فارسی، زبان شیرین و سرشار از اشعار و نثرهای زیبا و روان است.

پرسش: پیش از این‌که تحصیل در حوزه‌ی ادبیات زبان فارسی را آغاز کنید، در مورد این زبان و کشورهای فارسی‌زبان چقدر معلومات داشتید؟

پاسخ: اگر حقیقت را بگویم، ابتدا نمی‌دانستم که کدام کشورها به زبان فارسی صحبت می‌کنند. البته کشور افغانستان را که همسایه ما است می‌شناختم و می‌دانم که برخی از اقوام افغانستان، هم‌نژاد برخی از قوم‌ها در کشورم هستند. درباره‌ی کشور ایران نیز معلوماتی داشتم این‌که کشوری باستانی با پیشینه‌ی طولانی و یکی از چهار تمدن بزرگ در تاریخ است. کشورهای فارسی زبان همواره با چین مبادلات زیادی داشته اند و شباهت‌های بسیاری بین فرهنگ کشورها شکل گرفته است.

پرسش: روند یادگیری این زبان برای تان چگونه بود؟

پاسخ: تلفظ برخی حروف مثل «ر» همیشه برایم سخت بوده و تاکنون هم گاهی زبانم گیر می‌کند و نمی‌توانم به خوبی ادا کنم. یادگیری دستور زبان فارسی نیز برایم سخت است چون با دستور زبان چینی خیلی تفاوت دارد. یکی دیگر از چالش‌های دیگر، حفظ اعداد به ویژه برای شماره تلفن به زبان فارسی است.

پرسش: با یادگیری زبان فارسی چه هدفی را دنبال می‌کنید؟

پاسخ: زبان فارسی به من کمک کرد که بتوانم در رادیو و تلویزیون مرکزی که یکی از رسانه‌های مورد علاقه ام بود مشغول به کار شوم، هم‌چنین توانستم با افراد زیادی از کشورهای فارسی زبان آشنا شوم. دوستی‌های بسیاری با این زبان برای من شکل گرفت.

پرسش: تا حالا سفری هم به کشور‌های فارسی‌زبان داشته‌اید؟

پاسخ: به ایران سفر داشتم و اگر موقعیت پیش آید دوست دارم دوباره سفر کنم. متاسفانه به کشور‌های افغانستان و  تاجیکستان سفری نداشتم و آرزو دارم این کشورها را از نزدیک ببینم.

پرسش: درباره‌ی میزان آشنایی شهروندان چین با زبان فارسی برای مان بگویید؟

پاسخ: مردم عادی تقریبا با این زبان آشنایی ندارند، ولی وقتی با برخی از آنان به ویژه کسانی که علاقه به تاریخ یا سیاست هستند درباره‌ی کشور‌های ایران و افغانستان صحبت می‌کنم، به نظر می‌رسد که آنان این کشورها را می شناسند و دوست دارند که به ایران و افغانستان سفر کنند. به هرحال ما همه از یک قاره و آسیایی هستیم. تعدادی نیز زبان فارسی را می‌شناسند و می‌دانند که یکی از کهن‌‌ترین زبان‌های زنده دنیا است.

پرسش از برنامه‌های آینده تان برای مان بگویید؟

پاسخ: با توجه به کارم در یک رسانه، خبرهای مختلف به فارسی ترجمه می‌کنم. هم‌چنان در صفحه‌ی فیس‌بوک‌ام، به اطلاع‌رسانی در حوزه‌ی فرهنگ، جامعه و تاریخ می‌پردازم. تصمیم دارم در آینده به شهرهای مختلف سفر کنم و درباره‌ی آداب، رسوم، تاریخ و فرهنگ هر شهر، ویدیو و عکس آماده کنم. برخی از علاقه‌مندان به کشورم نیز، پیشنهاد کرده اند که آموزش زبان چینی را شروع  کنم که درحال برنامه‌ریزی آن هستم.

پرسش: از مشغله‌ها وفعالیت‌ها که بگذریم، کمی در مورد علایق تان صحبت کنید.

 پاسخ: دوست دارم غذاهای کشورهای فارسی‌زبان را بچشم. به‌ویژه غذاهای افغانستان که شنیدم بسیار لذیذ است. چندی پیش دستور پخت “جیایوزی” که یک نو غذای چینی است گذاشتم. یکی از دوستان افغانستانی به من گفت که در کشور افغانستان غذایی به نام “منتو” پخته می‌شود که بسیار شبیه جیائوزی  است. دوست دارم درباره‌ی این نقاط مشترک چه درباره غذا و یا دیگر عادات کشورها بیشتر بدانم.

پرسش: میانه‌ی تان با شعر و نویسندگی چطور است؟

پاسخ: با توجه به این که رشته‌ی تحصیلی‌ام زبان و ادبیات فارسی است و واشعار فارسی را دوست دارم و دیگر چینی‌ها هم علاقه‌مند به خواندن شعر و حفظ‌کردن شعر هستند و اشعار چینی در ادبیات چین بسیار است. از میان شاعران ایران، حافظ و سعدی را خیلی دوست دارم، اما متاسفانه فرصت حفظ اشعار این شعرای بزرگ را نداشته‌ام. تنها شعری که از دوران دانشگاه در ذهنم مانده، شعر «بوی جوی مولیان» از شاعر بزرگ رودکی است.

 سپاس از این‌که وقت گذاشتید، در پایان برای خودت و دیگران چه آرزوی دارید؟

پاسخ: آرزو دارم که همه کشورها از جمله افغانستان در صلح و آرامش کامل باشند و همه بتوانیم به کشورهای یک‌دیگر سفر کرده و با آداب، رسوم، فرهنگ و زبان یک‌دیگر بیشتر آشنا شویم و دوستی‌های مان را محکم‌تر بسازیم.

ترتیب: ضیاگل عظیمی