روایتی از چهار سال فعالیت خبرگزاری بانوان افغانستان
خبرگزاری بانوان افغانستان، در اول اکتوبر سال ۲۰۱۶ میلادی با شعار «صدای زنان برای تغییر» به جامعه‌ی رسانهای افغانستان پیوست. این خبرگزاری توسط انستیتوت تحقیقات و مطالعات رسانهای افغانستان (AIRMS) با مرکزیت هرات برای پوشش مسایل زنان افغان، تاسیس شد.
خبرگزاری بانوان افغانستان، با درک نابرابری‌ها و ناملایماتی که بانوان افغانستان از سده‌های متوالی دچار آن بودند، در راستای تحقق برابری جنسیت در رسانه‌ها، پوشش مسایل زنان و تقویت حضور زنان و دختران جوان در کارهای خبری و رسانهای با رعایت اصول و معیارهای روزنامه‌نگاری حرفه‌ای فعالیت می‌کند.
سودابه احراری مدیرمسئول خبرگزاری بانوان افغانستان می‌گوید: «خبرگزاری بانوان افغانستان از زمان ایجاد، کار خود را با یک گروهی از دختران دانش آموخته دانشکده ژورنالیزم آغاز کرد. ما توسط این تیم حرفه ای توانستیم که دست‌آورد های زیادی در خبرگزاری داشته باشیم»
فیصل کریمی رئیس انستیتوت تحقیقات و مطالعات رسانهای افغانستان می‌گوید: «در مجموع انستیتوت تحقیقات و مطالعات رسانهای افغانستان فرصت بی‌نظیری را برای زنان خبرنگار در غرب افغانستان فراهم کرده تا توانایی و استعداد‌های خود را در حوزه‌ی روزنامه‌نگاری به نمایش بگذارند و با ظرفیت و توانایی که دارند به مسایل اجتماعی زنان در جامعه‌ی افغانستان بپردازند».
خبرگزاری بانوان افغانستان، از آغاز فعالیت‌اش تاکنون هزاران مطلب را در قالب گزارش‌های نوشتاری، تصویری، عکس، صدا و در مجموع گزارش‌های چندرسانه‌ای تولید و منتشرکرده است.
این نهاد رسانهای در همه‌ی دادخواهی‌ها و فعالیت‌هایی که از سوی نهاد‌ها در جهت احیای حقوق زنان راه‌اندازی شده، خودش را سهیم دانسته و نقش بارزی در حوزه‌ی اطلاع رسانی و بسیج افکار عمومی ایفا کرده است.
کمپین «نامم کجاست» نمونه‌ی روشنی از نقش این نهاد در برنامه‌هایی از این دست است که از محتویات و سوژه‌های این خبرگزاری الهام گرفته شده است.
عاطفه غفوری مسئول بخش زنان کمیته امنیت و مصئونیت خبرنگاران در حوزه‌ی غرب در مورد فعالیت‌های خبرگزاری بانوان افغانستان چنین می‌گوید، «خبرگزاری بانوان افغانستان دادخواهی‌هایی را به تصویر کشیده و پخش و نشر کرده که امروز توانسته است تغییری در جامعه‌ی ما بیاورد. از جمله «کمپاین نامم کجاست؟» ” من چندین گزارش از شما در خبرگزاری تعقیب کرده‌ام که امروزمی بینیم یک نتیجه‌ای در پی دارد و چقدر در جامعه یک غوغا را برپا کرده است”.
گزارش ترویج آشکار خشونت علیه زنان در برخی رسانه‌های محلی هرات به‌عنوان یکی از ده محصول برتر رسانهای افغانستان از سوی مرکز خبرنگاران افغانستان در سال 1398 انتخاب شد و نیز سیمین صدف گزارش‌گرِ خبرگزاری بانوان افغانستان در همین سال جایزه‌ی بهترین گزارش‌گر زن را در هرات، از جشنوارهی صلاح‌الدین سلجوقی گرفت.
این جشنواره از سوی انستیتوت تحقیقات و مطالعات رسانهای افغانستان برگزار شده بود.
در کنار این، گزارش اجبار در رابطه جنسی؛ نوعی خشونت در برابر زنان در رقابت خبرنگار خلاق افغانستان که در سال 1397 از سوی شبکه‌ی تلویزیونی صدای آمریکا راه‌اندازی شد، جز ده گزارش برتر انتخاب شد.
خبرگزاری بانوان افغانستان جهت توان‌مندسازی خبرنگاران زن و دانشجویان رشته‌ی روزنامه‌نگاری دوره‌های کارآموزی روزنامه‌نگاری را برای بیش از 80 تن از دختران دانشجوی دانشکده‌های ژورنالیزم در هرات برگزار کرده است.
مژده تلاش دانشجوی کارآموز در خبرگزاری بانوان افغانستان می‌گوید: «مهارت‌های زیادی را یاد گرفتم از جمله کار با کمره، نوشتن گزارش و حتی ویراستاری گزارش و اگر فعلا من در پوهنتون با کدام پروژه‌ای برخورد کنم می‌توانم به بسیار خوبی حلش کنم، بخاطریکه در خبرگزاری نحوه‌ی نوشتن و ارائه گزارش را یاد گرفتم».
بخش قابل توجهی از این کارآموزان پس از فراغت از دوره‌ی کارآموزی در نهادهای مختلف رسانهای استخدام شده اند.
فریبا آرام خبرنگار طلوع نیوز در حوزه غرب می‌گوید: «برای من خیلی موثر بود که باز بعد ازخبرگزاری برایم فرصت های دیگری ایجاد شد که کار در رادیوکلید بود و ۶ ما پس از فراغت و سه ماه بعد از استعفا از خبرگزاری به تلویزیون طلوع را یافتم»
شبانه گنجی دانشجوی کار آموز در خبرگزاری بانوان افغانستان می‌گوید: «سندی که من بعد از سه ماه از سوی خبرگزاری بانوان افغانستان گرفتم یک سابقه کاری خیلی خوبی شد که ثبت سی وی خود کردم و با همین سابقه‌ی کاری که داشتم توانستم یک وظیفه ای در رسانهی دیگری بدست بیاورم ».
انستیتیوت تحقیقات و مطالعات رسانهی افغانستان با همکاری خبرگزاری بانوان افغانستان ۳۰ کارگاه آموزشی برای نزدیک به 400 خبرنگار و دانشجوی روزنامه‌نگاری را در پنج سال پسین برگزار کرده است.
آریا رئوفیان رئیس اداره اطلاعات و فرهنگ ولایت هرات می‌گوید: «من شاهد‌م که با پروموت کردن تعدادی از زنان نخبه و توان‌مند و پوشش خبرها و نوشتن مقالات و مسایلی در مورد اینها، خود باعث رشد بسیاری از زنان دیگر شده‌اند. یک عرصه‌ی رقابتی بین دختران جوان و زنان در هرات بوجود آمد که حالا یک نهادی پیدا شده است که فعالیت زنان را دست کم نمی‌گیرد حداقل اینها را انعکاس می‌دهد».
علاوه بر این خبرگزاری بانوان افغانستان از زمان ایجاد تاکنون، 20 گزارش تحقیقی را در زمینه‌ی مشکلات و موانع زنان در کشور تهیه و نشر کرده است.
نشر گزارش دختران ترامادولی در مکاتب هرات سبب شد که اداره‌ی امور زنان هرات، برنامه‌‌ی گستردهای را جهت آگاهی‌دهی در مورد ضررهای استفاده از داروهای اعتیاد‌آور در مکاتب هرات راه‌اندازی کند و هم‌چنان مسئولان اداره‌ی معارف را وادار به اقدامات پیشگیرانه برای انتقال این داروها در مکتب‌ها کرد.
خشونت در اتاق خواب؛ اجبار زنان به استفاده از داروی محرک جنسی در هرات از دیگر گزارش‌هایی بود که نشر آن سبب شد که وزارت صحت عامه به جمع‌آوری این داروها از سطح شهر در ولایات مختلف افغانستان اقدام کند.
مؤنسه حسن‌زاده معاون اجتماعی مقام ولایت هرات می‌گوید: خبرگزاری بانوان افغانستان در صدد انعکاس چالش‌هایی چون فروش قرص‌هایی چون ترامادول بود و ما شاهد بودیم که پس از نشر این گزارش، ریاست صحت عامه‌ی هرات اقدام به جمع‌آوری این قرص‌ها از سطح شهر کرد.
در کنار نشر گزارش‌های ویدیویی و نوشتاری، خبرگزاری بانوان افغانستان، میزگرد‌هایی را به گونه‌ی آنلاین نیز برگزار کرده است. این برنامه‌ها موضوعاتی را در حوزه‌ی زنان به بحث می‌گیرد و زنان فعال از ولایات مختلف در این برنامه شرکت می‌کنند.
خبرگزاری بانوان افغانستان از همان آغاز فعالیت‌اش در راستای اطلاع‌رسانی موضوعات مرتبط به زنان، برای سایر رسانه‌ها یک منبع معتبر بوده است.
اهمیت و تاثیرگذاری خبرگزاری بانوان افغانستان در راستای بازتاب رویدادهای زنان سبب شد که رسانه‌های معتبر کشور کار این خبرگزاری را محور قرار داده و در مورد آن گزارش تهیه کنند.
خبرگزاری بانوان افغانستان در کنار اطلاع رسانی به منظور رشد فرهنگ مطالعه و تامل بیشتر زنان به تماشای فیلم جلسه‌های کتاب خوانی و نقد فیلم را با حضور شماری از زنان و صاحب‌نظران حوزه سینما برگزار کرده است.
خبرگزاری بانوان افغانستان صدای زنان است و شمار زیادی از زنان اعم از فعالان مدنی و سیاسی جهت انعکاس صدای شان به این خبرگزاری اعتماد و تکیه کرده اند و کار این نهاد رسانهای را تاثیرگذار و با اهمیت می‌خوانند.
