الینا افغان:من سیاسر نیستم

ترتیب: مرضیه حسینی

موسیقی با زندگی انسان از گذشته‌های دور رابطه تنگاتنگی دارد، اما این که انسان نخستین بار با چه رویکردی به موسیقی روی آورد بحث طولانی است و موضوع جداگانه‌ای برای پرداختن می‌خواهد اما با گذشت زمان این پدیده گونه‌های متفاوت و معناهای متفاوتی به خود گرفت. همین که موسیقی راه‌های گوناگون را انتخاب نمود برای هرکدام آن دلایلی نیز داشت. از آن جمله یکی ازانواع  موسیقی‌ها موسیقی اعتراضی است، این موسیقی هرچند عمر خیلی طولانی ندارد، اما با آن هم به راحتی توانست میان مردم راه خود را باز کند و آن موسیقی رپ است که بیشتر به خاطر اعتراض از این سبک استفاده می‌شود. رپ گذشته از این که در جهان عمر طولانی ندارد در افغانستان نیز مدت کوتاهی است که برخی از جوانان را به سمت خود کشانده . رپ خوانان به این باور اند که قالب این نوع موسیقی برای همین ساخته شده که راحت گپ خود را با زبان مردم بگویند، درد و رنج اجتماع را با گپ و با زبان خود مردم بیان کنند. و این آُسان ترین راه بیان اعتراض است.

الینا افغان نیز یکی از این هنرمندان است که خواسته درد ورنج مردم به ویژه زنان را با این نوع از موسیقی(رپ) بیان کند. برای معلومات بیشتر در این مورد گفتگویی با الینا افغان داشتم.

پرسش: در آغاز معرفی  از خود داشته باشید؟

الینا افغان: الینا رضایی هستم، از ولایت پروان و در شهر مزار شریف متولد شدم. بیست و یک سال از عمرم می‌گذرد و فارغ رشته حقوق و علوم سیاسی!

پرسش: اگر تعریفی از رپ داشته باشید و اینکه چه مدت است رپ می­‌خوانید؟

الینا افغان: رپ یعنی دنیای پر از اعتراض و من یعنی معترض! رپ را می‌شود گفت گپ و قصه و اجرای ساز و آواز با زبان جامعه مردمی برای مردم! شخصا چهار سال است که به پا به دنیای رپ گذاشتم و رپ می‌خوانم.

پرسش: با پا گذاشتن به دنیای رپ با چه مشکلاتی مواجه شدید؟

الینا افغان:با شروع رپ با مشکلات بسیار زیادی رو به رو شدم که عمده‌ترین آن عدم حمایت خانواده‌ام است. در حال حاضر هم، خانواده با هنر من مخالف‌اند. از آغاز کارم که چهار سال می‌گذرد و در این مدت بارها تهدید شده‌ام. بعد از اجرای اولین کنسرتم در کابل بود که تهدید به مرگ شدم و با بسیار مشکل خود را به ترکیه رساندم.

پرسش: با رپ چه چیزهایی را بیان می‌کنید و انگیزه‌ی شما برای ادامه دادن  چیست؟

الینا افغان: من رپ را بیانی برای اعتراض می‌دانم و به این باورم که راحت می‌شود به عنوان یک معترض اعتراض کرد.

پرسش:چند کنسرت در داخل و خارج از کشور داشتید و بیشتر چه موضوعاتی را به عنوان اعتراض بیان کردید؟

الینا افغان: در کل پانزده کنسرت داشتم که بیشترشان در کابل بوده و کنسرت‌هایی که داشتم در اعتراض به خشونت علیه زنان، کودکان بی‌سرپرست، خیابانی و کسبه‌های خیابانی بوده است. و ناگفته نماند که اولین دختر افغان بودم که در جشنواره هنری  2016 در هندوستان شرکت کردم.

پرسش: از اولین و آخرین کنسرت تان بگویید؟

الینا افغان:اولین اجرایی که داشتم در یک گروهی به نام “آفبند” بود و آخرین اجرایی که داشتم در پل سرخ کابل تحت نام” من سیاسر نیستم” به بیان اعتراض خشونت علیه زنان و دفاع از حقوق زن بود!

پرسش:  با عنوان “سیاسر نسیتم”  خواستید چه چیزی را بیان کنید؟

الینا افغان: خواستم دیگر بی‌احترامی برای زنان جامعه‌ام صورت نگیرد و با واژه‌های سیاسر، ضعیفه و عاجزه از زنان سرزمین‌ام نام گرفته نشود و هم چنان می‌خواستم تا با این عبارات بجنگم تا مخاطبانم را به برخورد احترام آمیز با زنان دعوت کنم.

پرسش:در بین اجراهایی که داشتید کدام یکی را خودتان بیشتر می‌پسندید؟

الینا افغان: تمام اجراهایم را دوست دارم و از همه جالب تر برایم اجرایی در اعتراض به تیزاب پاشی به صورت زنان تحت نام”صورت من کجاست” بود.

پرسش: چند آهنگ دارید؟

الینا افغان: در مجموع پانزده آهنگ دارم که از این میان دو تا تصویری وباقی صوتی هستند که با موضوعات یکی عاشقانه و دیگران در مورد  دردهای جامعه، خشونت علیه زنان وبرای دفاع از حقوق زنان جامعه­‌ام است.

پرسش:در اخیر هم اگر پیامی برای دیگر زنان افغان داشته باشید؟

الینا افغان:پیام من این است که هر کدام در هر عرصه­‌ی که توانایی دارند، خود را نشان دهند و برای دفاع از خود و هم جنس خود صدا بلند کنند.