شماری از زنان هراتی مشتریان دایمی تعویذ نویسان

گزارشی از : حسینه عظیمی

شماری از زنان در هرات به فال‌بینی ودعا نویسی  اعتقاد داشته و به این باور اند که بیشتر مشکلات را می‌توان با سحر و جادو ودعاخوانی حل ساخت.

این باور ویژه افراد بی سواد، کم سواد و یا غیر شهری نبوده بلکه شماری از زنان دانش آموخته و شهر نشین نیز به این موضوع اعتقاد دارند.

این زنان برای حل مشکلاتی هم‌چون، بیماری، نازایی، گشایش بخت، پیدا نمودن اموال مسروقه، رونق کسب وکار و جادونمودن سایر افراد سایر افراد به دعانویس مراجعه می‌کنند

شبنم(اسم مستعار) از جمله دخترانی است که به دعاخوانی وتعویذ نویسی باور دارد او که برای گشایش بختش نزد دعا نویس آمده است چنین می‌گوید:”خواستگاران زیادی دارم بیشتر آن‌ها شرایط مناسبی برای ازدواج دارند ولی هر وقت خانواده‌ام تصمیم می‌گیرند که جواب مثبت بدهند یک مشکلی پیش می‌آيد مادرم معتقد است بختم را بسته‌اند من هم امروز نزد تعویذ نویس آمدم تا بختم را باز کند.”

شبنم می‌گوید دعاخوان قرار است در بدل سه هزار افغانی بختش را باز کند.

این تنها شبنم نیست که به دعانویسی باور دارد. گلثوم نیز از جمله زنانی است که هرماه برای گرفتن تعویذ نزد دعانویس مراجعه می‌کند.

گلثوم گفت :”من مدت بیست سال است که تقریبا هرماه یکبار نزد تعویذ نویس می‌آيم تا به حال هر مشکلی با شوهرم داشته‌ام این مرد توانسته با تعویذهایی که برایم می‌دهد بر طرف نمایم.

گلثوم که در ردیف منتظرین برای دیدار با تعویذ نویس نشسته است، هدف از آمدنش را گرفتن تعویذی برای راضی کردن شوهرش برای سفر هندوستان بیان کرد.

تعویذ نویسان نیزبر این باورند که تعویذهای‌شان می‌تواند مشکلات مردم را حل و آن‌ها را به آرزوهای‌شان برساند.

شیخ حسین یکی از تعویذ نویسان هرات، بر این باور است که تمام عمر خود را برای زنان تعویذ نوشته و مشکلات زیادی از زنان را حل ساخته است.

وی می‌گوید:”من قادرم طی یک جلسه دعا خوانی، بخت یک دختر را باز کنم. من مشتری خود را همان لحظه از بازشدن بختش مطمین  می‌سازم. پنجه حضرت مریم را داخل آب انداخته وقتی دعایم مستجاب شود پنجه باز می‌شود.”

شیخ حسین به این باور است که کارش در نزد خدا اجر و ثواب زیادی دارد.

این در حالیست که اسلام سحر و جادو را حرام دانسته و کسانی که این عمل را انجام می‌دهند کافر می‌شمارد.

عبدالمجید صمیم استاد دانشکده‌ی شرعیات دانشگاه هرات در این باره می‌گوید: « در این شکی نیست که آیات قرآن شریف شفا بخش می‌باشد. اما سحر و جادو در اسلام ناجایز بوده و  اشخاصی که چنین عملی را انجام می‌دهند کافر هستند.»

وی ادامه داد: در مورد جادو گران و تعویذ نویسان در هرات به یقین می‌توان گفت که آن‌ها جادوگر نیستند.علم جادو را ندارند. بلکه افراد سود جو و متقلبی هستند، که هدف شان کسب درآمد است.

درهمین حال جامعه شناسان اعتقاد مردم به سحر و جادو را یک نوع عرف پنداشته و بر این باورند که نه تنها خانم‌ها در ممالک جهان سوم به سحر و جادو عقیده داشته بلکه در ممالک پیشرفته هم هستند افرادی که به چنین خرافاتی عقیده دارند.

علی احمد کاوه جامعه شناس و استاد دانشکده‌ی جامعه شناسی دانشگاه هرات فال و جادو را به عنوان یک صنعت نام برده گفت: «افرادی که وارد این صنعت می‌شوند افراد هوشیاری هستند که تنها هدف شان بدست آوردن پول است و بیشتر افراد با نقاب عالمای دین این عمل را انجام می‌دهند.»

آقای کاوه ادامه داد: بیشتر مشکلات اجتماعی از قبیل فقر، خشونت‌های خانواده گی، عدم آگاهی، نبودامکانات و درمان‌های پرهزینه  باعث جا افتادن و بازار گرمی چنین افرادی شده است.

در قرن بیست ویکم اعتقاد زنان به سحرو جادو در حالی مطرح می‌گردد که بیشتر این بانوان از سطح سواد بالایی برخوردار اند.