نبود مواد درسی در ولسوالی کهسان از چالش‌های عمده آموزگاران
بلقیس رحیم‌یار دانش‌آموخته‌ی مدیریت است، او از شانزده سال به این سو، به عنوان رییس شورای زنان شهرستان کهسان کار می‌کند و در حدود ده سال است که به عنوان آموزگار در یکی از مکتب‌های این شهرستان کار کرده است، برای صحبت بیشتر پیرامون چالش‌های آموزگاران در این شهرستان، با وی گفت‌گویی داریم.
پرسش: از دشواری‌های آموزگار بودن در شهرستان کهسان برای مان بگویید.
پاسخ: نبود مواد درسی کافی و مواد کمک‌کننده‌ی درسی از چالش‌های سد راه آموزش و پرورش در این شهرستان است، هم‌چنان عرف‌های ناپسند اجتماعی که سبب محرومیت زنان از دسترسی به آموزش و پرورش شده است.
پرسش: مشکلات امنیتی در این شهرستان چه چالش‌هایی را برای شما به بار آورده است؟
پاسخ: مشکلات امنیتی در این شهرستان را نمی‌توان انکار کرد، اما چیزی که بیش از چالش‌های امنیتی کار را برای دانش‌آموزان و آموزگاران سخت کرده است، نبود مکان مناسب به نام مکتب برای آموزگاران و دانش‌آموزان است، در مکتب دخترانه‌ی اسلام قلعه، امکانات به شدت کم است و دختران از قریه‌های دور و نزدیک در این مکتب درس می‌خوانند و معارف و شورای مردمی، کوچک‌ترین توجهی به این وضعیت ندارند.
پرسش: درآمد ناشی از کار در مکتب آیا می‌تواند گرهی از مشکلات اقتصادی آموزگاران را باز کند؟
پاسخ: معاش آموزگاران بسیار کم است و برای زندگی روزمره‌ی آنان کافی نیست بر علاوه‌ی این مشکلات، این که معاش آموزگاران به وقت و زمان مشخص اش اجرا نمی‌شود نیز برای آموزگاران مشکل خلق می‌کند. آمدن از شهرستان به شهر برای دریافت معاش نیز با توجه به مشکلات موجود در شهرستان‌ها چالشی دیگر برای آموزگاران است و نیاز است تا حکومت توجه بیشتری به وضعیت آموزگاران داشته باشد.
پرسش: آیا همه‌ی دختران شهرستان کهسان به آموزش دسترسی دارند؟
پاسخ: می‌توان گفت در حدود 80 درصد از دختران این شهرستان، به آموزش دسترسی دارند و 20 درصد دیگر به دلایلی چون فقر فرهنگی، مشکلات اقتصادی خانواده‌ها و چالش‌های اجتماعی، به آموزش دسترسی ندارند و در رابطه به سواد و فن و حرفه‌ی زنان، در گذشته کورس‌های سوادآموزی در بعضی جاهایی که امنیت بود دایر می‌شد اما چالش عمده، وضعیت بد اقتصادی خانواده‌هاست که زنان هنرمند از هنر خویش به دلیل عدم منابع مالی و تأسیسات کارگاه‌های کاری از طرف دولت موسسات محروم می‌شوند.
ترتیب: سیمین صدف
