#نامم کجاست؛ نام مادرم را در شناسنامه بگنجانید!

تابوی نام‌گرفتن زن در افغانستان پدیده‌ی تازه‌یی نیست و عدم درج آن در شناس‌نامه، و مدارک تحصیلی، گویای این موضوع است. تابوی نگرفتن نام زن در افغانستان سبب شده تا هویت زنان زیادی پوشیده بماند و مردان از استفاده‌ی نام مادر و همسر خود در اجتماع خودداری کنند. سه سال پیش هشتگ نامم کجاست برای شکستن تابوی گرفتن نام زن در اجتماع راه‌اندازی شد و امروز‌ این کارزار، مسوولان و همراهان این کارزار در تلاش درج نام مادر در شناس‌نامه از طریق دادخواهی و همگانی کردن این هشتگ اند.

گرفتن  نام زنان در اجتماع افغانستان به حدی شرم پنداشته می‌شود که دانستن نام مادر و یا همسر مردی در اجتماع، به نقطه‌ی ضعف او نیز بدل می‌شود.

در این کارزار اما، برخی از کاربران مرد و زن، با ذکر نام همسر، مادر و خواهر شان به تابوی گرفتن نام زنان اعتراض کردند.

پرویز مصمم، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد با نشر ویدیویی ضمن ذکر نام مادر و خواهران اش، از این کارزار حمایت کرده و خواستار درج نام مادر در شناس‌نامه‌اش شده است.

شماری از افراد سرشناس در عرصه‌ی سیاست، هنر و اجتماع نیز با نشر ویدیوهایی به این هشتگ پیوسته اند.

فرهاد دریا آوازخوان سرشناش افغانستانی با نشر کلیپی از این هشتگ حمایت کرده است.

او در این کلیپ گفته است که خواهر و همسر کسی بودن، نقش‌هایی است که شبیه آن را مردان نیز دارند اما این نباید دلیلی شود تا هویت زنان پوشیده بماند. “این نقش‌ها بخش کوچکی از هویت یک زن است.”

او گفته است که همیشه سنت‌ها و فرهنگ‌های قدیمی پسندیده نیستند و نباید به صورت کورکورانه از آن تقلید شود.

وی در ادامه، به رفتار خشونت‌آمیز در برابر زنان نیز اعتراض کرده و افزوده، روابط بین زن و مردان باید از روی محبت و اعتماد باشد.

فوزیه کوفی، عضو پیشین مجلس نمایندگان نیز با نشر پستی در صفحه‌ی فیس‌بوک اش، از این کمپاین حمایت کرده است.

او در این پست نوشته است که زمانی که او در مجلس نمایندگان بود، مجلس قانون ثبت احوال نفوس را تعدیل کرد تا نام مادر در شناس‌نامه و دیگر اسناد دولتی درج شود، اما این قانون به مشکل خورد و تا کنون نیز حل نشده است.

او گفته، درج نام مادر در شناس‌نامه و باقی اسناد دولتی، یک ضرورت است.

مسوولان این کمپاین در هرات می‌گویند، این کارزار امسال با قوت بیشتری آغاز شده است و قرار است به این کارزار، ابعاد حقوقی نیز داده شود.

لاله عثمانی، مسوول این کارزار می‌گوید، فرهنگ انکار هویت زنان، ریشه‌دارتر از آن است که بتوانیم با یک کمپاین آن را از بین ببریم.

او می‌افزاید: «در آستانه‌ی چهارسالگی این کمپاین می‌خواهیم قانون موجود در افغانستان را به چالش بکشیم تا نام مادر در شناس‌نامه‌ی فرزند ذکر شود.»

وی افزود، زنانی که در مجلس نمایندگان هستند نیز قول همکاری دادند تا این مسئله را در جلسه‌ی مجلس مطرح کنند تا در اعضای پارلمان نیز روی آن بحث شود.

دیده شود که کارزار نامم کجاست و دادخواهی برای درج نام مادر در شناس‌نامه چقدر گره‌گشا خواهد بود.

گزارشگر: سیمین صدف

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا