«خودم را برای برای همنوعان خود قربانی کردم»

نوریه احمدی، فعال حقوق زن و نماینده‌ی شبکه‌ی زنان افغان در ولایت غور است. او دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی شرعیات است و از چهارده سال به این سو در این ولایت، فعالیت‌های حقوقی برای زنان دارد. برای معرفی بیشتر وی و هم‌چنان صحبت در مورد چگونگی وضعیت زنان در ولایت غور، با وی گفت‍گویی داریم که در ادامه می‌خوانید.

پرسش: چطور شد که مسوولیت شبکه‌ی زنان افغان را به عهده گرفتید؟

پاسخ: خشونت در برابر زنان در ولایت غور بیداد می‌کند و زنان غوری از این ناحیه بسیار آسیب دیده اند، به همین دلیل نیاز است تا زنانی در این ولایت دست به دادخواهی برای حقوق زنان بزنند و نگذارند اوضاع زنان از اینی که هست، بدتر شود، برای همین بود که فکر کردم در قالب شبکه‌ی زنان افغان می‌توانم برای زنان غوری کار کنم.

‎ پرسش: عمده‌ترین چالش‌ها سد راه زنان غور چیست؟

پاسخ: بزرگ‌ترین چالش سد راه زنان در ولایت غور مشکلات خانوادگی است، فرهنگ مردسالار و پرورش کلیشه‌های جنسیتی در این ولایت هنوز هم از زنان قربانی می‌گیرد. مردم از حقوق انسانی و اسلامی زنان آگاه نیستند و بسیاری از قضاوت‌ها در ولایت غور بر اساس عرف و عنعنات می‌شود که این بر خلاف حقوق زنان است. چالش دیگر این است که قضایای خشونت در برابر زنان در این ولایت با جدیت پی‌گیری نمی‌شود و همین دلیل سبب شده تا عاملان خشونت در برابر زنان با بی‌پروایی به اعمال این خشونت‌ها در برابر زنان ادامه دهند.

پرسش: کم‌تر زنی  را در افغانستان می‌توان یافت که خشونت‌های خانوادگی را تجربه نکرده باشد، از تجربه‌ی زندگی خودتان برای مان بگویید.

پاسخ: من برای دادخواهی برای هم‌نسلان و نسل بعدی، خودم را قربانی کردم و یکی از قربانی‌های خشونت در این ولایت استم اما بیش از این در مورد زندگی شخصی‌ام نمی‌توانم بگویم.

پرسش: شبکه‌ی زنان افغان از چه زمانی در ولایت غور فعالیت دارد؟

پاسخ: شبکه‌ی زنان افغان از سال 2013 فعالیت خود را در ولایت غور آغاز کرد و توانست کارهای شایانی را در راستای احقاق حقوق زنان داشته باشد.

پرسش: فعالیت در حوزه‌ی زنان در شهری چون غور چه دشواری‌هایی دارد؟ از تجربیات خودتان برای مان بگویید.

پاسخ: کار کردن در جامعه‌ی غور خیلی گران تمام می‌شود. دیدگاه‌های منفی در رابطه با کار زنان هنوز هم وجود دارد و بی‌توجهی حکومت محلی سبب شده تا نقش زنان در اداره‌های دولتی این ولایت کم‌رنگ باشد و عده‌یی کمی از زنان نیز که در قالب اداره‌های دولتی کار می‌کنند، با انواع دیدگاه‌های منفی، نگاه‌های جنسی و پیامدهای منفی‌تر از این مواجه می‌شوند.

پرسش: از زمانی که به عنوان نماینده‌ی شبکه‌ی زنان افغان در غور تعیین شدید، چه فعالیت‌هایی برای زنان داشته اید؟

پاسخ: بیشترین فعالیت‌های من در بخش‌های آگاهی دهی، مشارکت زنان در بخش‌های مختلف جامعه، افزایش دسترسی زنان به تعلیم بوده است. ولایت غور از ولایت‌هایی است که نیاز شدید به دادخواهی برای حقوق زنان دارد و در جا جای این ولایت باید صدای در گلومانده‌ی زنان شنیده شود تا بتوان اندک بهبودی را در وضعیت زنان به وجود آورد.

پرسش: از وضعیت زنان در ولایت غور برای مان بگویید.

پاسخ: وضعیت زنان در غور نگران کننده است زنان به بهانه‌های مختلف قربانی خشونت‌ها می‌شوند، حقوق انسانی زنان در نظر گرفته نمی‌شود و زنان در مسایل مختلف استفاده‌ی ابزاری می‌شوند.

ترتیب: سیمین صدف