خبرنگاری، شغلی دشوار اما مقدس برای زهرا
زهرا صدیقی، دانش‌‌آموخته‌ی دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه کابل است و از چهار سال به این‌سو، در حوزه‌ی رسانه‌ها کار می‌کند، برای معرفی بیشتر وی، با او گفت‌وگویی انجام دادم که در ادامه می‌خوانید.
پرسش: گرچه باشما آشنا هستیم، اما می‌خواهیم از زبان خودتان بدانیم، زهرا صدیقی کیست؟
پاسخ: من در خانواده متمدن در کابل بدنیا آمدم و در اصل از ولایت کاپیسا هستم. مکتب را در لیسه عالی پنجصد فامیلی تمام کردم، بعد از سپری کردن آزمون کانکور ، وارد دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه کابل شدم.
در جریان درس‌ام در دانشگاه کابل، در بیشترین برنامه‌هایی‌که مرا برای بلند بردن سطح تحصیل‌ام کمک می‌کرد، اشتراک می‌کردم و با بعضی از نهادها هم همکار بودم.
پرسش: خبرنگاری را چه زمانی و چطور آغاز کردید؟
پاسخ: در برنامه‌هایی‌که بیشتر برای خبرنگاران دایر می‌شد. از طرف دوستانم دعوت می شدم.
چون آن‌ها می‌دانستند که به کار رسانه‌ای علاقمندی بیشتر دارم، مرا دعوت می کردند.
نخستین بار، کارم را در رادیو آریانا آغاز کردم و بعد از مدتی به آریانا نیوز همکار شدم.
در این مدت برنامه‌هایی متفاوت را گویندگی می‌کردم
البته در ابتدا بیشتر برنامه‌هایم اجتماعی بود، بعد از آن پیش‌برد برنامه‌های سیاسی را هم به‌دوش گرفتم،
خبر خواندن را هم شروع کردم و آهسته آهسته رو آوردم به تلویزیون.
نخستین کارم در تصویر در آریانا نیوز و برنامه آغاز روز بود.
البته نباید فراموش کرد، که مرا همکاران، دوستان و خانواده‌ام مخصوصا خواهرم که رئیس اجرایی تلویزیون زن است، بیشتر حمایت کننده‌ام بودند که در تلویزیون کار کنم.
خوش‌بختانه حالا در آریانا نیوز برنامه‌ی آغاز روز، پیک روز و خبر را پیش می‌برم.
پرسش: چه مشکلاتی سد راه تان قرار داشته و دارد؟
پاسخ: در جامعه سنتی افغانستان طبیعی است که مشکلات وجود دارد، به همه افراد که در رسانه کار می‌کنند، به ویژه به زنان ممانعت‌های خانوادگی و دیدگاه‌های بسته، این خود بزرگ‌ترین مشکلات سد راه زنان است.
مشکلات من بیشتر، چالش‌های احتماعی و دیدگاه محدود اجتماع نسبت به کار زنان است و در محیط کار مشکل آنچنانی نداشتم و خانواده نیز همیشه پشتیبات‌ام بوده اند.
پرسش: کار زنان در رسانه‌ها، چقدر توانسته در بهبود وضعیت زنان کمک کند؟
پاسخ: نسبت به سال‌های گذشته ما استعدادهای بهتر و خوب‌تر از زنان را در رسانه‌ها داریم که این خود قوت و انگیزه می‌دهد به دیگر خانم‌هایی‌که اگر علاقمندی به کار رسانه داشته باشند و حضور روزافزون زنان در رسانه‌ها راه را برای دیگر زنان باز کرده است.
پرسش: چه برنامه‌های برای آینده دارید؟
پاسخ: برنامه آینده‌ام اینکه دوست دارم به کارم در رسانه ادامه دهم و در آینده نزدیک انشالله به ماستری ام ادامه خواهم داد.
پرسش: برای زنانی که علاقه‌مند کار رسانه‌یی هستند، چه پیامی دارید؟
پیام من به زنانی‌که دوست دارند در رسانه کار کنند این است که باید زیاد پشت‌کار و تلاش داشته باشند.
چون کار در رسانه نیاز به تلاش و پشت کار دارد.
تا بتوانند به اهدافی که دارند برسند.
به امید صلح سر تاسری در افغانستان و جهان.
مصاحبه‌کننده: سیمین صدف
