سرپرست تیم گلف بانوان: ناهماهنگی مدیریت گلف مشکلات زیادی را برای ما به وجود آورد

“در کنار فراهم شدن زمین مناسبی برای تمرین، سهم دادن اعضای تیم هرات در کمپ‌های تمرینی خارج از کشور و تورنمنت‌های بین‌المللی باعث خواهد شد تا تجارب زیادی را بازی‌کنان بدست بی‌آورند. متأسفانه، در حال حاضر، از همه‌ی این امکانات محروم هستیم.” بخشی از حرف‌های نجمه کاظمی سرپرست تیم گلف بانوان در هرات است. خبرگزاری بانوان افغانستان برای معلومات از وضعیت بانوان گلف‌باز باوی گفتگویی را انجام داده است که در ادامه می‌خوانید.

معرفی
نجمه کاظمی هستم و 25 سال پیش در سال 1374 در شهر هرات به‌دنیا آمدم. در حال حاضر به‌عنوان دانشجو، در دانشکده‌ی روان‌شناسی مصروف فرا گرفتن تحصیلات هستم. فعالیت‌های من در ورزش، مشخصا در بازی گلف است و سرپرست تیم بانوان “مارال” در هرات نیز هستم.
پرسش: از چه زمانی‌ بازی گلف را آغاز کردید؟
پاسخ: 4 سال پیش، در سال 1395 ابتدائی‌ترین معلومات را در مورد این بازی به‌دست آوردم و از همان زمان به بعد، علاقه‌مندی من نسبت به این بازی افزایش یافت و امروز به‌عنوان یک ورزش‌کار در این رشته، فعالیت می‌کنم.
پرسش: چه انگیزه‌ای سبب شد که این رشته‌ی ورزشی را انتخاب کنید؟
پاسخ: در آن زمان، یکی از دوستانم در مورد ورزش گلف چیزهای خوبی برایم گفت. او این بازی را یک بازی جذاب و فوق‌العاده‌ای برای من معرفی کرد. پس از این‌که در مورد این رشته، خودم بیشتر مطالعه کردم و ویژگی‌ها و قوانین آن را دانستم، حس کردم این ورزش برای من یک آرامش خاصی را انتقال خواهد کرد و این انگیزه باعث شد که من تمرکز بیشتری بر روی آن بکنم. همه چیز از آن زمان شروع شد و من امروز نسبت به این بازی عشق دارم.
پرسش: دست‌آوردهای‌تان در این رشته‌ی ورزشی‌ چه بوده است؟
پاسخ: بازی کردن در این رشته من را موفق به بدست آوردن کپ‌ها و مقام‌های زیادی کرد. در سال 1397، اولین کپ اخلاق بانوان را بدست آوردم و در سال 1398 تقدیرنامه اخلاق را از کمیته‌ی ملی المپیک افغانستان را به من تقدیم کردند. همچنان، در جریان هر دو مسابقه، مقام پنجم را نیز بدست آوردم.
پرسش: شما به‌عنوان سرپرست تیم گلف بانوان، علاقه‌مندی بانوان را در این رشته ورزشی چگونه می‌بینید؟
پاسخ: باوجود مسائلی همچون ناامنی و سنتی بودن جامعه افغانستان که مانع روی آوردن بانوان به ورزش می‌شوند، بازهم علاقه‌مندی ورزش‌دوستان و خصوصا بانوان در این رشته بیشتر است.
پرسش: عمده‌ترین چالش‌های بازی‌کنان ورزش گلف چه است؟
پاسخ: لازمه‌ی پیشرفت هر رشته‌ی ورزشی، وجود مکان مناسب برای تمرین است. بزرگترین چالش ما نداشتن مکانی مشخص و مناسب برای تمرین می‌باشد. تمرین ورزش گلف نیاز به زمین وسیعی دارد. در وضعیت حاکم، ما مجبور هستیم که در مناطق دور تمرین کنیم زیرا زمین مشخصی برای ورزش گلف تا هنوز در نظر گرفته نشده است و هر چند وقت، مجبور به تغییر محل تمرین خود می‌باشیم. گاهی هم این دلیل بزرگ، باعث می‌شود تا خانواده‌ها نیز مانع اشتراک دختران خود در تمرین ها شوند.
پرسش: برای حل این چالش، شما چه کردید؟
پرسش: چندین بار تلاش کردیم تا بصورت مستقیم و یا غیرمستقیم، این پیام خود را به ادارات مسئول برسانیم، اما بدلایل مختلف و نبودن همآهنگی‌ها در بین مدیریت گلف هرات، به این مشکل رسیدگی نشد و ما هنوز در این زمینه بی‌سرنوشت باقی مانده‌ایم.
پرسش: شما چه راه‌کارهایی را برای رشد ورزش گلف در هرات پیشنهاد می‌کنید؟
پاسخ: در کنار فراهم شدن زمین مناسبی برای تمرین، سهم دادن اعضای تیم هرات در کمپ‌های تمرینی خارج از کشور و تورنمنت‌های بین‌المللی باعث خواهد شد تا تجارب زیادی را بازی‌کنان بدست بی‌آورند. متأسفانه، در حال حاضر، از همه‌ی این امکانات محروم هستیم.
پرسش: برنامه‌ی تان برای آینده چه است؟
پاسخ: بزرگ‌ترین اهداف ورزشی من، بدست آوردن مقام اول در بین ورزش‌کاران بانو و بدست آوردن مقام بهترین بازی‌کن گلف زن در افغانستان استند.
پرسش: تقاضای‌تان از مسئولان فدراسیون مرکزی گلف کشور چیست؟
پاسخ: تنها درخواست ما، رسیدگی به چالش‌هایی‌ست که این ورزش در هرات دارد. فراهم کردن یک میدان مشخص برای تمرین و به دسترس قرار دادن امکانات ورزشی برای ورزش‌کاران از جمله‌ی بزرگ‌ترین درخواست‌های من از دولت ونهادهای مسئول است.

ترتیب: ضیاگل عظیمی