“صدای زنی هستم که در دورترین نقطه‌ی افغانستان، سخت‌ترین شرایط را تحمل می‌کند”

فاطمه فراهی، از 16 سال به این سو، فعالیت‌های حقوق بشری دارد و در راستای احقاق حقوق زنان کار می‌کند، او اخیرا عضویت سازمان عفو بین‌الملل را کسب کرد. برای صحبت معرفی بیشتر، خبرگزاری بانوان افغانستان، با وی گفت‌گویی ترتیب داده که در ادامه می‌خوانید.

پرسش: در مورد تحصیلات تان برای مان بگویید.

فاطمه فراهی: در سال ۱۳۴۶ در ولایت فراه متولد شدم سال ۱۳۵۲ وارد مکتب میرمن نازو در ولایت فراه شدم، دوره ابتدایی را در فراه و دوره متوسطه و لیسه را در ایران به اتمام رساندم.

پرسش: کارهای حقوق بشری را از چه زمانی آغاز کردید؟

فاطمه فراهی: از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰  مسوول انجمن اولیا و مربیان مکتب‌های بچه‌های افغانستانی در دبی بودم و این آغازین روزهای کارم در بخش حقوق بشر بود. از سال ۱۳۷۴ تا 1383 مدیریت بخش توان‌مندسازی زنان در موسسه‌ی بیماران خاص را در ایران به عهده گرفتم.

پرسش: وضعیت زنان و کودکان مهاجر را چگونه دریافتید، از چشم‌دید خود بگویید.

فاطمه فراهی: وضعیت زنان و کودکان در کشورهای دبی و ایران و دیگر کشورها، بسیار اسفناک است. مهاجران افغانستانی در کشورهای دیگر با تبعیض روبرو اند در بسا موارد در بدترین حالات به‌سر می‌برند، من برعلاوه‌ی زنان افغانستانی برای زنان دیگر کشورها نیز کار کردم چون از ظلم و تعصب بیزارم.

پرسش: چه انگیزه‌یی سبب شد تا به کار در بخش زنان کار نمایید؟

فاطمه فراهی: زنان قشر محرومی‌اند که در هر پروسه‌یی بیشترین قربانی را داده اند، اگر جنگ جریان دارد، زنان به صورت مستقیم یا غیرمستقیم متضرر می‌شود و حالا که بحث روی صلح است من فکر می‌کنم باز هم این زنان اند که باید قربانی بدهند و در این بین نیاز است تا زنانی دست به‌کار شوند و بر این روند اعتراض کنند.

پرسش: چطور شد که به افغانستان برگشتید؟

فاطمه فراهی: من در زمان مهاجرات فعالیت‌های زیادی را در بخش زنان انجام دادم، اما در کشورهای غریب، دست‌ام باز نبود و بسیاری از فعالیت‌هایی را که می‌خواستم نمی‌توانستم انجام دهم و دلیل دیگر این است که وضعیت زنان کشور نیز به همان میزان نامناسب است که وضعیت زنان مهاجر بد است. با گذشت 18 سال از دوران طالبان، هنوز هم زنانی هستند که در مناطق تحت حاکمیت این گروه، زجر می‌کشند. هنوز هم زنان، همسران و فرزندان خود را از دست می‌دهند و هنوز زنانی هستند که برای کوچک‌ترین حق شان، بیشترین قربانی را بدهند.

پرسش: از فعالیت‌هایی که در بخش زنان داشته اید بگویید.

فاطمه فراهی: از سال 1392 تا سال ۹۷ به حیث هماهنگ‌کننده در هرات با دفتر برابری برای صلح و دموکراسی، درقسمت توان‌مندسازی زنان وظیفه اجرا کردم. یک‌سال پس از آن، با ایجاد انجمنی به‌نام انجمن اجتماعی زنان نیرومند ولایت هرات مستقلانه در بخش ظرفیت‌سازی زنان فعالیت دارم.

پرسش: حالا که عضویت سازمان عفو بین‌الملل را دریافت کردید، چه برنامه‌هایی دارید؟

فاطمه فراهی: تصمیم دارم در آینده بازهم در بخش اجتماعی، اقتصادی فرهنگی برای زنان فعالیت کنم و این بار کارهایم را در سطح بین‌المللی انجام خواهم داد. می‌خواهم صدای زنی باشم که در دورترین نقطه‌ی افغانستان، سخت‌ترین شرایط را تحمل می‌کند و تا کنون توجه کم‌تری به او شده است.

ترتیب: سیمین صدف