دختران می‌توانند عامل تغییر باشند!

آیدا حیدرپور، دانش‌آموز صنف یازدهم مکتب تجربوی و کاپیتان تیم گیم مووسسه‌ی «دی، سی، اف» است. او از یک و نیم سال به این سو، گیم می‌سازد. برای صحبت بیشتر با وی گفت‌گویی ترتیب دادم که در ادامه می‌خوانید.

پرسش: از چه مدت در بخش رباتیک کار می‌کنید و تا کنون چند گیم ساخته‌اید؟

  پاسخ: حدود یک و نیم سال در بخش Game development کار میکنم. 

 تا اکنون حدودا 13 گیم ساختم‌ که شامل گیم‌های دو بعدی و سه بعدی است. گیم‌هایی که می‌سازیم، بر علاوه‌ی جنبه‌ی سرگرمی جنبه‌ی آموزشی نیز دارد. آموزش‌هایی که به وسیله‌ی کاغذ و قلم هست، تبدیل به بازی می‌کنیم، این بازی ما تا چند روز دیگر آپلود می‌شود و علاقه‌مندان می‌توانند بازی کنند.

پرسش: از دستاوردهای تان برای مان بگویید.

پاسخ: یکی از جمله دست آوردهای من این است که توانستم رویاهای خود ا به حقیقت تبدیل کنم، من نخستین‌بار در پنج سالگی، گیم بازی کردم و پس از مدتی توانستم آن گیم را بسازم و این برای من خوش‌آیند است.

این‌که توانستیم نام و پرچم افغانستان را در بسیاری از نمایشگاه‌ها بالا کنم، یکی از دستاوردهای من است.

پرسش: مشوق شما برای کار در بخش ساخت گیم کی بوده است؟

پاسخ: در ابتدا برای پیوستن به تیم گیم، علاقه‌ی خودم بود که کمک‌ام کرد و دوم تلاش و همکاری خانواده‌ام نیز کمک‌ام کرد تا بیشتر و بهتر کار کنم و در قدم سوم، سپاس‌گزار مووسسه‌ی (دی، سی، اف)  هستم که مرا برای رسیدن به اهداف ام، همکاری کرد.

پرسش: چه مشکلاتی پیش‌رو دارید؟

  پاسخ: یکی از جمله مشکلات ما نبود بودجه کافی برای رشد کار مان است و یکی دیگر از بزرگ‌ترین چالش‌های ما این است که این فرصت‌ها برای تعداد محدودی از دختران مهیا شده است و استعدادهای دیگری نیز هست که فرصت رشد نیافته اند. مسوولان هم حمایت مادی و معنوی نمی‌کنند و ما به تنهایی با انگیزه و انرژی خودمان پیش می‌رویم.

پرسش: به چه حمایت‌هایی نیاز دارید؟

پاسخ: فرصت‌های زیادی هست که ما می‌توانیم به نمایندگی از افغانستان، نام کشور خود را بلند ببریم و تصویر دیگری از زن افغانستانی به جهان ارائه کنیم، اما به دلیل نبود حمایت‌های مالی و معنوی مردم و حکومت نمی‌توانیم از آن استفاده کنیم.

ترتیب: سیمین صدف

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا