شبکۀ زنان افغان: تبعیض جنسیتی بزرگ‌ترین چالش زنان در اداره‌های دولتی است
چهار سال از ایجاد شبکه‌ی زنان افغان در حکومت‌داری شهری می‌گذرد. هدف از ایجاد این شبکه، افزایش سهم زنان در اداره‌های دولتی و سطوح تصمیم‌گیری عنوان می‌شود. برای بحث بیشتر پیرامون فعالیت‌های شبکه‌ی زنان افغان در حکومت‌داری شهری، خبرگزاری بانوان افغانستان با گیتا سعید معاون این شبکه گفت‌وگویی را ترتیب داده است که در ادامه می‌خوانید.
پرسش: در مورد پیشینه‌ی فعالیت شبکه زنان افغان در حکومت‌داری شهری بگویید؟
پاسخ: شبکه زنان افغان در در حکومت‌داری شهری در سال 1395ه.ش به حمایت مالی USAID و با پشتوانه قوی ارگان‌های محل، خصوصا شخص شهردار هرات، با اهداف والا و منحصر به فردی ایجاد شد. این شبکه با حضور بیش از 500 مهمان از 34 ولایت افغانستان در شهر کابل افتتاح شد.
پرسش: از چه زمانی‌ست که شما به‌عنوان معاون شبکه‌ی زنان افغان در حکومت‌داری شهری فعالیت دارید؟
پاسخ: به اساس انتخاباتی که در همان آغاز (سال 1395) برگزار شد، خانم حمیرا ثاقب بعنوان رییس، دو معاون و من بعنوان منشی شبکه انتخاب شدیم. بعد از آن بدلیل مشکلاتی که یکی از معاونان داشت و کم‌تر می‌توانست در جلس‌های شبکه حضور داشته باشد، انتخابات دوباره‌ای در پست معاونیت ایجاد شد و من به‌عنوان معاون شبکه‌ی زنان افغان در حکومت‌داری شهری انتخاب شدم.
پرسش: شبکه‌ی زنان افغان در حکومت‌داری شهری به چه هدفی ایجاد شده است؟
پاسخ: از 18 سال بدین سو، شبکه‌های مختلفی در راستای فعالیت برای زنان در افغانستان ایجاد شدند. شبکه‌ی زنان افغان نیز به نوبه‌ی خود، تشبث مستقیمی دارد بر روی بالا بردن ظرفیت زنان و افزایش موثر و پرمعنی این قشر در رده‌های بلند حکومتی و تلاش می‌کند تا بانوان را در قسمت بدست آوردن حق‌شان یاری رساند.
پرسش: بیش از چهار سال از فعالیت این شبکه گذشته است؛ از دیدگاه شما، چقدر شبکه زنان افغانستان توانسته است بر بالا بردن ظرفیت و توانایی‌های زنان و همچنان افزایش سهم زنان در حکومت‌داری موثر واقع شود؟
پاسخ: در زمان آغاز شبکه، با مشکلاتی نیز روبه‌رو بودیم که باید برای حل شان تلاش می‌کردیم، دفتر شبکه زنان را با حمایت مالی خانم ثاقب باز کردیم و از دو هفته بدین سو، اولین برنامه‌های خود را در شهر مزار شریف و سایر شهرهای هم‌جوار آن آغاز کردیم، حالا در شهر هرات آمدیم و مورد استقبال بانوان زیادی قرار گرفتیم و قرار است بعد از این در ولایت قندهار نیز برنامه‌های خود را آغاز کنیم. بدون شک، همه‌ی این فعالیت‌ها تاثیرگذاری خود را داشته اند و ما با دادخواهی‌های خود حتی گوشه‌ای از مشکلات بانوان را در سطح حکومت نیز برطرف کنیم. همچنان، تعاملات ما با بانوان 34 ولایت وجود دارد و ما از طریق گزارشاتی که به ما فرستاده می‌شود، به‌خاطر مشکلات زنان دادخواهی می‌کنیم.
پرسش: چه تعداد از بانوان، عضویت شبکه‌ی زنان افغان در حکومت‌داری شهری را دارند؟
پاسخ: اینکه مشخصا به چه تعداد از بانوان در این شبکه عضویت دارند، هنوز آمار دقیقی وجود ندارد، اما ما همه روزه شاهد عضو شدن بانوان زیادی در ولایات مختلف هستیم. فعلا جز کابل، در سایر ولایات دفتر رسمی نداریم. یکی از اهداف ما باز کردن دفاتر رسمی ما در تمام ولایات افغانستان است و طرح ما این است که این دفترها از سوی شهرداری‌ها تخصیص داده شوند.
پرسش: از دیدگاه شما؛ بزرگ‌ترین چالشی را که امروز بانوان در ادارات دولتی دارند و با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، چه است؟
پاسخ: تعصب جنسیتی، بزرگ‌ترین چالش بانوان در جامعه و مشخصاً در ادارات دولتی است. مشکل اساسی دیگر، پایین بودن سطح دانش تعدادی از زنان است که خوش‌بختانه همه روزه این معضله در حال کاهش است و بانوان با بالا بردن سطح تحصیلی خود، دست آوردهای عظیمی نیز بدست آورده اند.
پرسش: آنچه که شما باور دارید، بالا بردن ظرفیت بانوان بخاطر بدست آوردن حقوق اساسی شان است. شبکه زنان افغان در حکومت‌داری شهری در راستای ظرفیت‌سازی بانوان چه کرده است؟
پاسخ: از آن‌جایی که ما هنوز تازه‌تأسیس هستیم، با آن‌هم برنامه‌های مختلفی را جهت افزایش ظرفیت بانوان آماده کرده‌ایم که شامل تخصیص‌دادن بورسیه‌های تحصیلی در خارج از کشور، برگزاری کارگاه‌های ضروری، برگزاری کورس‌های آموزشی و سایر برنامه‌ها است.
مصاحبه کننده: ضیاگل عظیمی
