شکایت زنان از آزار و اذیت‌ها در وسایط نقلیه‌ی عمومی
آزارهای جنسی و لفظی، درخواست شماره و سعی در لمس بدن زنان، از چالش‌هایی است که برخی از زنان همه‌روزه در موترهای خطی”لینی” و دیگر وسایل نقلیه تجربه میکنند.
این زنان می‌گویند در مسیر خانه تا محل کار و دانشگاه، با انواع آزارهای جنسی و لفظی مواجه می‌شوند.
مریم سادات یک تن از زنانی که برای رفتن به محل کار خود روزانه با وسایل نقلیه‌ی شهری سرو کار دارد او می‌گوید: مسیر محل کار تا خانه و بر عکس آن را با وسایل نقلیه‌ی شهری سروکار دارد و بیشتر با تاکسی رفت و آمد می‌کند.
«به خاطری‌که تعداد خانم‌ها کم‌تر است و تعداد مردان بیشتر، مجبورم به صندلی جلو بنشینم و راننده تاکسی به هر دلیلی سعی دارد بدن مرا لمس کند.»
او می‌افزاید، از این ناحیه بسیار رنج میبرد و این آزار و اذیت‌ها روی روان او تاثیر منفی گذاشته است.
شماری دیگر از زنان نیز از آزار و اذیت‌ها در وسایط نقلیه شاکی اند.
معصومه حسینی نیز تجربه‌های زیادی از آزارهای داخل وسایل نقلیه دارد.
او می‌گوید: زمانی که سوار تاکسی یا اتوبوس (موترهای خطی) می‌شود، نگاه‌های خیره‌ی راننده آزار اش می‌دهد.
وی می‌افزاید، در موترهای خطی در بسیاری موارد مردانی که در پشت موتر نشسته اند، دست خود را روی شانه‌ی او می‌گذارند و زمانی که او اعتراض می‌کند، کمبود جای را بهانه میکنند.
شماری دیگر از زنان اما می‌گویند به این نوع رفتارها واکنش تندی نشان می‌دهند.
حمیده مجیدی دانشجو است، او مسیر خانه تا دانشگاه را با زرنج طی می‌کند.
«زمانی‌که با خواهرم سوار زرنج شده و به خانه می آمدم راننده زرنج سعی در دست درازی داشت که به شدت با وی برخورد کردم و با کفش خود او را لت کردم تا درس عبرتی باشد به دیگران.»
فعالان حقوق زن نیز سنتی بودن جامعه را دلیل وجود این چالش‌ها سد راه زنان بیان میکنند.
حلیمه سلیمی، رییس شبکه‌ی زنان افغانن و فعال حقوق زن می‌گوید: زنان در بیرون ازخانه هیچ‌گونه مصوونیتی ندارند و این ناشی از باورهای سنتی در جامعه است.
خانم سلیمی می‌افزاید، زن هنوز هم به عنوان جنس دوم پنداشته می‌شود و از همین سبب است که حتی پسران زیر سن هم به خود اجازه می‌دهند تا باعث آزار و اذیت زنان شوند.
سلیمی افزود: «قانونی که به خاطر منع آزار و اذیت زنان و کودکان به تصویب رسید، برای تطبیق‌اش هیچ‌گونه زمینه‌سازی و فرهنگ‌سازی نشده و نیازاست تا در این قسمت مبارزه شود تا قانون به درستی تطبیق شود.»
آگاهان امور اجتماعی، این آزارها را ناشی از وجود نظام مرد سالار در جامعه می‌دانند.
عصمت‌الله جعفری جامعه شناس می‌گوید: «ماجامعه را مثل یک نظام می‌دانیم که هر بخش با بخش‌های دیگر ارتباط دارد، وقتی دریک جامعه نظام زن‌ستیز باشد بدون شک شما پیامد هایش را درخانواده، جامعه، در دانشگاه ومکاتب هم میبینید.»
آقای جعفری می افزاید: باور و فرهنگ غلط جا افتاده در افغانستان که زن آزاری را به عنوان یکی از شاخص‌های مردانگی تعریف میکنند مسبب چنین مشکلاتی است.
به باور آقای جعفری، تا زمانی‌که همین باور غلط وجود داشته باشد، پدیده زن‌آزاری همچنان وجود دارد.
وی معتقد است، باید برای حل این چالش از علمای دینی آگاهی دهی کنند.
گزارشگر: شکیبا حیدری
