فاطمه نخستین دختر هراتی که بانوی گل لیگ برتر افغانستان شد

فاطمه حیدری، در بیست و نهم سنبله‌ی سال روان برای بار دوم لقب بانوی گل را در مسابقات لیگ برتر فوتبال دختران از آن خود کرد. او سابقه‌ی پنج سال بازی در تیم فوتسال و فوتبال دختران هرات را دارد و دانش‌آموز صنف دوازدهم مکتب است، برای صحبت بیشتر در مورد چگونگی وضعیت دختران فوتبالیست، با وی گفت‌وگویی را ترتیب دادم.

پرسش: چه چیز فاطمه را به سوی فوتبال کشاند؟

پاسخ: علاقه‌ی شدید من به این رشته سبب شد تا پنج سال پیش به تیم تقریباً نوپای فوتسال دختران در هرات یک‌جا شوم. برای این که بتوانم در این رشته خوب بدرخشم، از جان و دل پای این رشته وقت گذاشتم و خانواده ام نیز در بسیاری از موارد همکاری ام کردند.

پرسش: به عنوان نخستین دختر هراتی که لقب بانوی گل را گرفتی، چه حسی داری؟

پاسخ: بانوی گل شدن در تیمی که کوچک‌ترین توجهی از لحاظ تسهیلات و امکانات برای آن نمی‌شود، لقب کمی نیست. ما در هرات از کم‌ترین امکانات برای ادامه‌ی این ورزش محرومیم. با آن هم در تلاشم تا این مقام را در سال‌های دیگر برای خود، خانواده و هم‌تیمی‌هایم حفظ کنم.

پرسش: چه چالش‌های تیم منتخب فوتبال دختران هرات را رنج می‌دهد.

پاسخ: حرف‌های مردم در مورد بازی دختران در رشته‌ی فوتبال و دید بد آن‌ها نسبت به این دختران مشکلی است که همیشه دامن‌گیر ما بوده است.

برای آماده شدن در مسابقات، مجبور بودیم در هوای استدیوم در دمای 40 درجه بازی کنیم و کسی نبود تا یک بوتل آب برای مان بیاورد با وجود این که ما پیش خیلی از بزرگان هرات برای کمک رفتیم و کسی نبود تا برای 16 روز تا مسابقات ما را همکاری و هم‌یاری کند.

خیلی از دختران تیم، برای ادامه‌ی تمرین‌ها کرایه‌ی رفت و آمد شان را هم نداشتند اما باز هم هیچ کدام از این‌ها نتوانست انگیزه‌ی ما را کم کند و توانستم از مشکلات پله بسازم تا به موفقیت برسم.

پرسش: هرات شهری با دیدگاه‌های سنتی در مورد کار و فعالیت زنان است، از زمانی که خودت نخستین گام‌ها را در راستای ورزش گذاشتی تا کنون، چقدر فضا برای پذیرش زنان آماده شده است؟

پاسخ: به جرات می‌توانم بگویم که فضای هرات، هنوز هم برای پذیرش زنان به ویژه برای فعالیت‌های ورزشی آماده نشده است، درست است تغییراتی آمده و این امیدوار کننده است، اما هنوز کسانی هستند که می‌خواهند مانع زنان برای پیشرفت شوند.

هر زمانی که ما برای تمرین می‌آمدیم، از حرف‌های بد و زشت گرفته تا نگاه‌های مشکوک و آزار دهنده ما را همراهی می‌کرد و زمانی که به 10متری فدراسیون می‌رسیدیم نگاه‌های تحقیرآمیز بیشتر می‌شد.

پرسش: اتهام آزار جنسی دختران فوتبالیست مرکز از سوی رییس فدراسیون، چقدر روی کار شما تاثیر گذاشت؟

پاسخ: سوال جالبی است، باید بگم تاثیر داشت و آن هم نه کم. دختران با استعداد زیادی در تیم ما بودند که از قبل خانواده‌های شان مخالفت‌هایی داشتند اما به شدت پس از علنی شدن این اتهام نبود، ممانعت سد راه دختران شان بیشتر شد و آنان مجبور به ترک تیم شدند. حتی خانواده‌ی خودم از رفتن من ممانعت کردند اما من باز هم تلاش کردم. روی دختران تاثیر گذاشت و بعضی‌ها را از دست دادیم.

پرسش: بر اساس گزارش‌ها، کرام‌الدین کریم، تاکنون دست‌گیر نشده است، فکر می‌کنید، مشکل در چیست؟

پاسخ: من برای این وضعیت واقعا متاسفم و این که دختران در برابر این ظلم خاموش بودند، برایم بسیار سخت تمام شد. اما در قسمت این که حکومت تا هنوز نتوانسته کرام‌الدین کریم را بازداشت کند، یکی بحث قدرت و پول خودش است و بحث اصلی‌تر ضعف حکومت در مجازات عاملان خشونت در برابر زنان است.

مصاحبه کننده: سیمین صدف