انتخابات پیشرو؛ امید رسیدن به عدالت برای زنان زندانی
تا دو روز دیگر قرار است چهارمین دور انتخابات ریاستجمهوری افغانستان برگزار شود شماری از زنان زندانی در زندان هرات، به امید رسیدن به عدالت پای صندوقهای رای میروند آنان میگویند، نامزدی را برخواهند گزید که توانایی تغییر وضعیت کنونی کشور را داشته باشد.
شماری از زنانی میگویند، زنانی هستند که سالها بیگناه زندانی شدهاند وبه پروندههای آنان رسیدگی نمیشود.
فروزان، یکی از زندانیان میگوید، پنج سال است که در زندان است و هنوز هم امیدی به آزادیاش نیست، در کنار او زنانی نیز هستند که به دلیل نداشتن سرپرست، سالها بیگناه در زندان به سر میبرند و به پروندههای شان رسیدگی نمیشود.
او در ادامه میگوید، از رییسجمهور آینده میخواهد تا در زمینهی بهبود وضعیت زنان زندانی اقدامت اساسی را روی دست بگیرد.
در همین حال شمار دیگری از زنان زندانی میگویند، برای یک زن در زندان یک سال مجازات کافی است، چون او مادر است و کودکان اش نیاز به نگهداری دارد. آنان با رای دادن میخواهند به خواستههای شان رسیدگی شود.
نرگس، میگوید، دو سال است که در زندان به سر میبرد، در مقابل شماری از زنان زندانی بیش از 10 سال که در زندان هستند و هنوز هم به پروندهی آنان رسیدگی نشده، کسانی که حمایت کننده دارند میتوانند عفو شوند اما آنانی که بیسرپرست هستند، بیسرنوشت باقی مانده اند.
او در ادامه میگوید، بیش از 130 زن در زندان زنانه هرات است و رسیدگی به پروندههای آنان کار سادهای است، به همین خاطر زنان زندانی به پای صندوق رایدهی میروند و نامزدی را بر میگزینند که صدای آنان را بشنود.
با این حال برخی دیگری از زنان زندانی میگویند، به حکومت فعلی باور ندارند و میخواهند رییسجمهور آینده فساد و بیعدالتی را ریشهکن کند.
حاجی گل، زن زندانی میگوید، حکومت در قبال رسیدگی به قضایای زندانیان مسوول است و باید عدالت را پیاده کند، اگر عفو وجود دارد باید برای همه باشد در غیر این صورت نباید افرادی که مرتکب جرمهای سنگین شدهاند با رشوت آزاد شوند.
او در ادامه میگوید، یکونیم سال که در زنان است و بارها شاهد بیعدالتیها بوده است.
پریسا، یکی دیگر از زندانیان میگوید: « پنج سال است که در زندان هستم و کودکانم در بیرون از زندان بیسرنوشت هستند، از رییس جمهور آینده میخواهم تا مجازات ام را کم کند تا به کودکانم مادری کنم.»
گزارشگر: عارفه مهدوی