«ورزش یعنی عبادت روح»
ثریا کریمی، دانشآموختهی حقوق و علوم سیاسی و ورزشکاری که از هفت سال به اینسو با فعالیت، در رشتههای مختلف ورزشی، دستاوردهای زیادی برای جامعه ورزشی هرات داشته است، خانم کریمی در کنار عضویت در تیمهای ملی هندبال و بسکتبال، به تازگی به عنوان مسوول کمیتهی ورزشی بانوان در دانشگاههای حوزهی غرب نیز تعیین شده است. برای معرفی و بحث پیرامون فعالیتهایش، با او گفتوگویی را ترتیب دادهام که در ادامه میخوانید.
در نخست اگر قرار باشد احساس و علاقهی تان را به ورزش در یک جمله بیان کنید آن جمله چه خواهد بود؟
ورزش یعنی عبادت روح
بیش از هفت سال است که در رشتههای مختلف ورزشی فعالیت دارید؛ چه دستاوردهایی در طول این دوره داشتهاید؟
هفت سال است که عضویت تیمهای ملی هندبال و بسکتبال را دارم، اما متأسفانه بهدلیل مشکلاتی که در فدراسیون ما وجود دارد، تا به حال مؤفق نشدم تا دستاورد چشمگیر و قابل ملاحظهای داشته باشم. اما سال پار، با اشتراک در اولین دور رقابتهای انتخابی تیم ملی هندبال بانوان، توانستیم تا تیم هرات را در بین تمامی ولایات نائب قهرمان بسازیم.
از طریق ورزش چه هدفی را دنبال میکنید؟
من ورزش و انجام ورزشهای مختلف را دوست دارم. میخواهم از طریق ورزش، پیامآور صلح، اتحاد، همدلی و مهربانی در افغانستان باشم. با ورزش کردن میخواهم انگیزهی رشد را برای دخترانی که بهدلایل مختلف دچار افسردگی و ناراحتی روحی هستند، ایجاد کنم.
از دید شما، چه محدودیتها و چالشهایی سر راه دختران ورزشکار در هرات وجود دارد؟
در هرات برای بانوانی که میخواهند ورزش کنند، چالشهایی زیادی وجود دارد که در پائین به تعدادی از آنها اشاره میکنم، یکم سوء استفاده از وجود جامعهی سنتی و تنگنظریهای افراد در مسائلی همچون ورزش بانوان. دوم نداشتن اجازهی خانوادگی برای حضور در فعالیتهای ورزشی، سوم. آزار و اذیت دختران در محیطهای ورزشی از سوی برخی از افراد از جمله بزرگترین محدودیتهای بانوان ورزشکار در هرات است.
میزان حضور و علاقهمندی دختران را به ورزش، در این اواخر چگونه ارزیابی میکنید؟
با وجودی که هنوز مشکلات اجتماعی معضل بزرگی سر راه دختران است، خوشبختانه حضور دختران در انجام فعالیتهای ورزشی همه روزه در حال افزایش است. انگیزه و متفاوت بودن خط فکری این بانوان سبب شده است که امروزه دختران دستاوردهای چشمگیری داشته باشند.
شما به همین تازگیها، بهعنوان مسوول کمیتهی ورزشی بانوان در دانشگاههای حوزهی غرب تعیین شدید، در این مورد بیشتر بگویید؟
کیمتهی ورزشی بانوان دانشگاههای حوزهی غرب بهدلیل حمایت از بانوان ورزشکار و برنامهریزیهای مؤثر بخاطر مفید بودن فعالیتهای ورزشی ایجاد شده است. بیشترین فعالیتهای این کمیته، روی منسجم ساختن دانشگاههای مختلف در بخش ورزش و ایجاد تیمهای مختلف ورزشی در دختران دانشجو است. این کمیته با برگزاری رقابتها، برنامههای آموزشی و نشستها تلاش خواهد کرد تا در زمینهی افزایش ظرفیت ورزشی بانوان از هیچ تلاشی دریغ نکند
به طور معمول فعالیت دختران دانشجو در بخش ورزش در دانشگاهها کمرنگ به نظر میرسد؛ برای افزایش حضور و فعالیتهای دختران دانشجو در رشتههای چه برنامهای دارید؟
میخواهم پیامآور صلح و همبستگی برای همنوعان خود باشم و انگیزهی آزاد بودن را برایشان انتقال دهم. با انتخاب شدن بهعنوان مسوول کمیتهی ورزشی بانوان در حوزهی غرب میخواهم بخشهای مختلف ورزشی را در دانشگاهها و مراکز مختلف تحصیلات عالی در حوزهی غرب ایجاد کنم. با ایجاد این بخشها، میتوانیم شرایط را برای ایجاد یک فضای امن ورزشی برای بانوان و تقویت استعداد ورزشی این قشر، آماده سازیم. حمایت دانشگاهها از کمیتهورزشی بانوان، برگزاری رقابتهای مختلف ورزشی در بین دانشجویان بانو در دانشگاهها، تعیین استاد ورزشی زن برای هر رشتهی ورزشی در دانشگاهها، ایجاد فضای مناسب برای انجام ورزشهای مختلف از جمله فیتنس و ایجاد تیم منتخب دختران دانشجو در سطح ولایت و به تعقیب آن در سطخ کشور، از جمله اهدافی هستند که برای رسیدن به آنها تلاش میکنم.
از دید شما ایجاد کمیتهی ورزشی برای بانوان در دانشگاهها، سهولت است یا نیاز؟
از دید من یک نیاز اساسی است زیرا ایجاد این کمیته، میتواند برای بانوانی که به ورزش علاقهمند هستند کمکهای زیادی کند. بانوان ورزشکار میتوانند از طریق این کمیته به تمامی حقوق ورزشیشان دسترسی داشته باشند و همچنان با حضور در این کمیته، تمامی محدودیتها و مشکلات خود را با همکاری نهادهای مختلف ورزشی حل بسازند.
در پایان پیام تان برای ورزشکاران چیست؟
پیام من، پیام مبارزه برای بانوان است. از تمامی ورزشکاران بانو در سطح افغانستان میخواهم تا دست از مبارزه بر ندارند، در مقابل ناملایمات ایستادگی کنند و هر کدام شان عاملی برای تغییر دیدگاههای سنتی در مورد ورزش بانوان باشند.
مصاحبه کننده: ضیاگل عظیمی