ناامنی سبب کساد بازار فروش محصولات زنان بازرگان زندهجان
شیرینگل محمدی، زنی است که هفت سال پیش، انجمن اجتماعی را در شهرستان زندهجان برای زنان ایجاد کرده است. در این انجمن هماکنون پنجاه زن، مصروف فعالیتهای اقتصادی اند. برای صحبت بیشتر در مورد وضعیت فعالیتهای زنان در شهرستان زندهجان، با وی گفتوگویی ترتیب دادم که در ادامه میخوانید.
پرسش: هدف شما از ایجاد انجمن اجتماعی زنان چه بود؟
پاسخ: هدف من از ایجاد انجمن این بود تا بتوانم زنانی که همچون من از سواد کافی برخوردار نیستند تا با استفاده از آن به کارهای اداری بپردازند را دور هم جمع کنم و از طریق آموختن فن و حرفه کسب درآمد کنند.
پرسش: وضعیت کاری زنان در این شهرستان چگونه است؟
پاسخ: روند کار ما خوب است و از پیشرفت آن راضی هستیم، اما چالشهایی هم وجود دارد. یکی از این چالشها این است که زنان فعال اقتصادی، مهارتهای بازاریابی را نمیدانند و به دلیل فضای مردسالار در شهرستانها، نمیتوانند خودشان وارد بازار کار شوند و مستقیم در تجارت خود نقش داشته باشند. هر چند حضور زنان در این شهرستان زیاد پذیرفته نمیشود اما باز هم در صورتی که بخواهند میتوانند فعالیتهای اقتصادی خود را داشته باشند، فعلا عمدهترین مشکل ما این است که روی کار ما سرمایهگذاری نمیشود.
پرسش: زندهجان یکی از شهرستانهای ناامن هرات است، نا امنیها در این شهرستان چه محدودیتی سد راه شما ایجاد کرده است؟
پاسخ: زندهجان ناامن هست، اما چون ما در انجمن خود کار میکنیم، هیچ تهدیدی متوجه ما نیست و تاکنون از این ناحیه با مشکلی مواجه نشدیم، اما چالشی که نبود امنیت برای ما ایجاد کرده است، این است که بازار فروش ما خوب نیست و محصولات ما به راحتی به هرات منتقل نمیشود. در صورتی که اگر این محصولات به راحتی به هرات منتقل شود، بازار فروش آن بیشتر است و ما هم میتوانیم بیشتر کار کنیم.
پرسش: فعالیتهای اقتصادی شما، چه تغییراتی در زندگی شما آورده است؟
پاسخ: شوهرم روزانه کمتر از صد افغانی درآمد دارد و زندگی با این مقدار پول با وجودی که ما چهار فرزند داریم، بسیار مشکل بود، به همین دلیل خواستم خودم دست به کار شوم و این به بهبود زندگی من کمک کرد.
پیش از این که فعالیتهای اقتصادی را آغاز کنم، مشکلات اقتصادی زندگی ما در حدی بود که با مشکلات روانی و افسردگی دچار شده بودم و کاری هم از دستم ساخته نبود، اما از روزی که این فعالیتها را آغاز کردم، مشکلات روحی من در حد زیادی حل شده است.
حالا درآمد خودم را صرف تحصیل فرزندانم میکنم تا آیندهی شان چون من و پدرش تاریک نباشد.
پرسش: چه برنامههایی برای آینده دارید؟
پاسخ: برنامهی من و همکارانام مشخصا این است که کار خود را گسترش دهیم، البته در صورتی که ناامنیها و جو مردسالاری ممانعت ایجاد نکند و نهادهایی که در بخش بهبود وضعیت زنان کار میکنند زنان شهرستانها را فراموش نکنند.
مصاحبه کننده: سیمین صدف