چرا هیچ زنی نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری نیست؟

این روزها کارزارهای انتخاباتی نامزدان ریاست‌جمهوری داغ است، در حالی‌که در میان 18 تکت انتخاباتی هیچ زنی به عنوان نامزد ریاست‌جمهوری نیست و تنها دو زن به عنوان دو معاون در دو تکت انتخاباتی حضور دارند.

در نخستین دور انتخابات ریاست‌جمهوری کشور، با این که هنوز افغانستان بستری مناسب برای رشد و تعالی زنان و سهیم شدن آنان در دولت نبود، حداقل یک زن به عنوان نامزد ریاست‌جمهوری وجود داشت و سه زن در بست معاونیت در میان 33 تکت انتخاباتی حضور داشتند. امروزه اما پس از گذشت 18 سال و تلاش‌های حکومت و جامعه‌ی جهانی برای سهیم شدن زنان در قدرت، سهم و حضور زنان در انتخابات ریاست‌جمهوری کم‌رنگ‌تر از گذشته است.

فعالان حقوق زن به این باور اند که نبود انسجام لازم میان زنان، سبب شده تا زنان در تکت‌های انتخاباتی پیش‌رو سهم کافی نداشته باشند.

عارفه پیکار فعال حقوق زن در ولایت بامیان می‌گوید، دلیل سهم کم‌رنگ زنان در تکت‌های انتخاباتی سال 1398 متحد نبودن زنان است.

او می‌گوید، هنوز زنان در افغانستان به عنوان گروهی آگاه و تصمیم‌گیر، ظرفیت لازم را کسب نکردند که بتوانند از یک کاندید مستقل حمایت کنند.

«هنوز بسترسازی زیادی نیاز است تا زنان آگاه شوند و دانش و ظرفیت سیاسی در آن‌ها خلق شود تا سهم زنان بیشتر از قبل شود.»

او هم‌چنان باور دارد که حضور فزیکی زنان در تکت‌های انتخاباتی، دردی از زنان دوا نمی‌کند، مگر این که باورها به حضور عادلانه‌ی زنان در سیاست ایجاد شود.

کم‌سوادی و دانش کم زنان در عرصه‌ی سیاست، دلیل دیگر کم‌رنگ بودن سهم زنان در تکت‌های انتخاباتی پیش رو است.

مسعوده کرخی، نماینده‌ی مردم هرات در مجلس نمایندگاه نیز باور دارد که نبود انسجام میان زنان از عمده‌ترین عواملی است که سبب شده سهم زنان در تکت‌های انتخاباتی کم‌رنگ باشد.

به باور وی، کم‌سوادی، دانش سیاسی کم و عدم حمایت جامعه‌ی جهانی برای به قدرت رسیدن زنان از عواملی است که سهم زنان را کمتر از قبل می‌کند.

 «هنوز ما توان‌مندی پیدا نکردیم که یک نهضت زنانه را ایجاد کنیم و حداقل دو هزار زن را دور هم جمع کنیم.»

شماری دیگر از زنان اما جایگاه اقتصادی و اجتماعی پایین زنان را عامل اصلی سهم کم‌رنگ شان در سیاست عنوان می‌کنند.

کبرا رضایی، فعال حقوق زن در کابل می‌گوید: عدم اتحاد و همدیگر پذیری سبب شده تا زنان کم‌تر در تکت‌های انتخاباتی روی بیاورند.

او می‌افزاید، در 18 سال گذشته، تحولاتی در قسمت زنان رخ داده است، به گونه‌یی که در زمینه‌های مختلف زنان متخصص و قوی وجود دارند اما سهم شان به اندازه‌ی کافی در تکت‌های انتخاباتی، پررنگ نیست.

«نامزد شدن زنان در تکت‌های انتخاباتی، نیاز به لابی‌های سیاسی قوی، منابع اقتصادی کلان و پایگاه‌های اجتماعی قوی دارد که زنان در این زمینه زیاد قوی عمل نکرده اند.»

وی معتقد است که همبستگی لازم میان زنان در لایه‌های پایین جامعه‌ی زن، رخ نداده است تا زنان در کل ولایات، از یک زن حمایت کنند.

این در حالیست که حکومت افغانستان با استفاده از زنان  و برای جلب توجه جامعه‌ی جهانی وعده داده است که تا سال 2020 سهم زنان را در حکومت به 30 درصد خواهد رساند.

گزارشگر: سیمین صدف