زنان هرات: برپایی جشن استقلال نمادین و غیر منطقی است
سالهاست که از 28 اسد به عنوان سالروز استرداد استقلال افغانستان گرامیداشت میشود، تجلیل از این مناسبت اما در شرایط کنونی که بسیاری از مناطق افغانستان از امنیت نسبی برخوردار نیست و حکومت افغانستان بدون کمک کشورهای همکار نمیتواند پروسهی ملی انتخابات را برگزار کند، چقدر منطقی است؟
شماری از زنان در هرات، با طرح این پرسش، تجلیلها از 28 اسد را در شرایط کنونی، منطقی نمیدانند.
شماری از زنان میگویند، برپایی جشن استقلال در شرایطی که هیچ استقلالی وجود ندارد، غیر منطقی است.
فاطمه فراهی، یک تن از این زنان میگوید، هم اکنون افغانستان، تحت استعمار 49 کشور است و در شرایط کنونی جشن گرفتن استقلال کار مضحکی به نظر میرسد.
او باور دارد که اگر افغانستان هماکنون در شرایط ایده آل به سر میبرد و مردم افغانستان، خود، سرنوشت خود را رقم میزدند، برگزاری جشن استقلال، جشنی همگانی و مردم بود.
سمیرا یک تن دیگر از شهروندان هرات است، او باور دارد که برپایی جشن استقلال در کشوری که گروههای تروریستی دمار از روزگار مردم درآوردند، غیرمنطقی است.
او باور دارد که افغانستان مستقل نیست و جشن استقلال جشنی نمادین است.
بر اساس روایت تاریخی، نخستین کسی که ۲۸ اسد را جشن گرفت، محمد نادر خان بود؛ او در ۱۴ اسد ۱۳۱۲ فرمان داد که جشن استقلال از ۲۰ اسد آغاز شود و تا ۲۸ این ماه ادامه یابد. پسر او، محمد ظاهر، از سال ۱۳۱۸ جشن استقلال را به ۶ جوزا تغییر داد.
جمیله ناصری مسوول ساحوی دفتر میدیکا در هرات اما باور دارد که برگزاری چنین برنامهها در بهبود وضعیت زندگی مردم و کشور، تاثیری ندارد.
وی معتقد است که افغانستان از آزادی برخوردار نیست و هنوز هم تحت استعمار قرار دارد، بنابر این، نمیتوان این چنین جشنها را منطقی دانست.
او میافزاید: «ما در شرایطی قرار داریم که بدون کمک و حمایت دیگر کشورها حتی نمیتوانیم یک انتخابات که پروسهی ملی است را برگزار کنیم.»
با این وصف، برپایی چنین جشنها جنبهی نمادین دارد.
هر چند همهی سیاستمداران و صاحبنظران بر سر روز مشخص استرداد استقلال افغانستان توافق ندارند اما برخی از پژوهشگران 19 آگوست برابر با 28 اسد را تایید کرده اند، به دلیل اینکه برای نخستین بار نمایندهی انگلیس در سند پیوست این پیمان، استقلال افغانستان را پذیرفته بود، به گفته آنها، همین استدلال مبنای انتخاب ۲۸ اسد به عنوان روز استقلال است.
گزارشگر: سیمین صدف