فساد اداری زنان نیمروز را به نهادهای عدلی و قضایی بی باور کرده است
ضیاگل حسن‌زاده متولد سال 1360ه.ش است او تحصیلات‌اش را در رشته‌ی بیولوژی در دارالمعلمین شهر زرنج ولایت نیمروز در سال1387 ه.ش به پایان رساند. خانم حسن‌زاده پیشنه‌ی یک دهه فعالیت‌های حقوقی و مدنی را در ولایت نیمروز دارد برای بحث بیشتر پیرامون وضعیت زنان در این ولایت با او گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
پرسش: از چی وقت و چرا خواستید برای زنان کار کنید؟
پاسخ: فعالیت‌های مدنی خود را ازسال ۱۳۸۱آغاز کردم. آن زمان در لیسه‌ی نسوان رودابه به عنوان آموزگار قراردادی فعالیت کردم و پس از آن درسال ۱۳۸۹ در اداره‌ی نیمروز به عنوان عضو نظارت آغاز بکار کردم.
سپس سرپرستی چندین مکتب را به عهده گرفتم. در سال ۱۳۹۰ در مکتب ابتدائیه شهید گل محمد و درسال ۱۳۹۱ در لیسه نسوان رودابه به عنوان مدیر مکتب ایفای وظیفه کردم، در آن زمان بود که به مشکلات عمده‌ی آموزگاران و دانش‌آموزان ولایت نیمروز پی بردم، دخترانی که پس از رسیدن به صنف نهم یا دهم با اینکه اشتیاق فراوانی به درس داشتند، مجبور به ازدواج اجباری می‌شدند، پار ا فراتر نهادم و با خانواده‌های شان صحبت کردم و توانستم آنان را قانع کنم تا مانع تحصیل دختران شان نشوند و این اقدام تا جایی تاثیرگذار بود.
از ابتدای فعالیت‌هایم تاکنون، عضویت نهادهای چون؛ شورای صحی ولایتی، نهاد مدنی شورای اجتماعی مردم نیمروز، برد مشورتی شبکه نهادهای مدنی، کمیته‌ی جندر، عضو برد مشورتی شهرداری و عضویت کمیته‌ی جوانان شهرداری زرنج را داشتم.
پرسش: از طریق عضویت درنهادهای ذکر شده چه فعالیت‌های برای زنان داشتید؟
پاسخ: کارهای مشوره‌دهی، شرکت در جلسات ماهوار، ارائه گزارش از پیشرفت کار، برگزاری مراسم ملی مذهبی و خصوصی و برگزاری جلسات متعدد با مردم در زمینه‌ی رساندن صدای شان به مسوولان انجام دادم.
پرسش: در مورد وضعیت زنان در نیمروز بگویید، زنان نیمروز با چی چالش‌های روبرو هستند؟
پاسخ: اوضاع زنان در نیمروز نسبت به دیگر ولایات افغانستان بهتر است اما رسم و رواج وعنعنات ناپسند در این ولایت روزانه از زنان قربانی می‌گیرد، خشونت‌هایی چون؛ ازدواج‌های اجباری، بدل دادن، خشونت‌های خانواده‌گی، ممانعت از تحصیل، ممانعت از کار، نداشتن حق میراث و ازدواج‌های زیرسن از جمله خشونت‌های موجود در نیمروز است.
چالش عمده‌ی دیگر زنان این است که همیشه مسائل خانوادگی در شورای مردمی و تحت نظر بزرگان قومی حل می‌شود؛ چون نهادهای عدلی و قضایی به پرونده‌ها رسیدگی لازم را نمی‌کنند وجود فساد اداری یکی دیگر از دلایلی است که زنان را نسبت به کارکرد نهادهای دولتی بی اعتماد کرده است.
پرسش: در مورد وضعیت زنان در اداره‌های دولتی بگویید؟
پاسخ: در ولایت نیمروز به جز اداره‌ی امور زنان هیچ زنی در بست بلند دولتی قرار ندارد و این جای تاسف است.
پرسش: چی هدفی از طریق فعالیت‌های تان برای زنان دنبال می‌کنید؟
پاسخ: هدف من از اول حق آزادی و استقلالیت زنان بوده است، ارزش دادن به زنان به عنوان نیمی از پیکر جامعه، آوردن نان به دسترخوان زنانی که خود سرپرست خانواده‌ی شان هستند و بخاطر این هدف همیشه مبارزه می‌کنم.
پرسش: در راه مبارزه برای احقاق حقوق زنان با چه چالش‌هایی روبرو هستید؟
پاسخ: مشکلات زیادی را دراین مدت تحمل کردم توهین و تحقیر شدم اما باز هم دادم و در این راه مدیون خانواده‌ام هستم که مدام مرا تشویق و حمایت کردند.
پرسش: آیا به هدفی که از سال‌هاست برای رسیدن به آن تلاش می‌کنید رسیده‌اید؟
پاسخ: هنوز تا رسیدن به هدف راه درازی در پیش دارم تا زمانیکه فرهنگ مردسالاری و زن ستیزی در جامعه ما رونق دارد به مبارزه خود ادامه می‌دهیم.
پرسش: در مورد برنامه های آینده تان بگویید؟
پاسخ: پلان های زیادی دارم اگر عمر باقی بود، تا زنده باشم برای زنان نیمروز خدمت می‌کنم.
مصاحبه کننده: عارفه مهدوی
