چالش‌ها و دست‌آورد‌ها روایتی از زندگی سکینه حسینی

خبرگزاری بانوان افغانستان، به سلسله‌‌ی معرفی زنان قهرمان، در این برنامه به معرفی سکینه حسینی عضو شورای ولایتی با پیشینه‌ی چندین سال کار در بخش حقوق زنان می‌پردازد.

سکینه حسینی، دانش‌آموخته‌ی بخش اداری دیپلماسی دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی و نماینده مردم در دو دوره‌ی شورای ولایتی هرات است.

بانو سکینه حسینی در یک خانواده مومن و متدین در شرایط جنگی به دنیا آمد. به دلیل ناامنی‌ها، خانواده‌اش چون هزاران خانواده‌ی دیگر مجبور به مهاجرت شدند. وی زمانی از مهاجرت به کشور برگشت که مجاهدان حکومت را به دست داشتند و چند مدتی سپری نشد که طالبان حکومت را به دست گرفتند. او در زمان حاکمیت طالبان دغدغه‌ی تحصیل دختران و زنان را داشت که از نعمت آموزش محروم شده بودند همین بود که به تدریس دختران و زنان در خانه آغاز کرد. از آن‌جا با مجموعه‌ی قرآن و عترت آشنا شد و به صورت گسترده‌تری فعالیت خود را با عده‌ای از زنان و مردان  آغاز کرد.

او پس از مدتی، فعالیت‌های خود را گسترش داد، با محلات مختلف از جمله شهر قدیم، مدرسه زینبیه، چهارسونک رسالت، دولت خانه که فعلا بنام رسالت فعالیت می‌کند و در کنار آن با مووسسه‌ی خیریه‌ی شهدا و خیریه‌ی امام جواد کار را در بخش کمک‌رسانی و کمک‌های اولیه ادامه داد.

 پس از حکومت طالبان تلاش‌ها و فعالیت‌های وی بود که مردم از او خواستند که در انتخابات لویه جرگه‌ی اضطراری خود را نامزد کند. همین مردم بودند که وی را حمایت کردند تا به عنوان نماینده منتخب مردم در لویه جرگه اضطراری انتخاب شد. پس از برگشت از جرگه در کنار دیگر فعالیت‌هایی که داشت با همکاری موسسه خیریه‌ی شهدا (موسسه خیریه سید شهدا علیه السلام ) و برادران دینی دلسوز در منطقه‌ی محروم محله‌ی عمه سکینه، مجتمع فرهنگی اجتماعی سیدالشهدا علیه‌السلام را تاسیس کرد.

وی به عنوان مسوول امور زنان خیریه و همچنین مدیر و مسوول این مرکز فعالیت‌های خود را به صورت گسترده ادامه داد. وی با عمه سکینه از زمان جهاد آشنایی داشت، با برادران خیریه با کرایه‌ی اندکی منزلش را در اختیار این مرکز آموزشی  قرار داد.  بانو حسینی فعالیت‌های خود را با عشق و به صورت خستگی ناپذیر ادامه داد تا این‌که مردم دوباره از وی دعوت کردند، که در اولین دوره‌ی انتخابات خود را نامزد شورای ولایت هرات کند، در نتیجه وی با وجود بیش از ۴۰۰۰ رای به شورای ولایتی راه پیدا نکرد. در صورتی تا آخرین لحظه جزء برندگان بود اما  او ‌هم‌چنان با قوت و با روحیه‌ی قوی فعالیت‌های خود را ادامه داد، پس از طالبان وزارت امور زنان یک پژوهش را با همکاری یک مووسسه داشت، زنانی را که بدون منبع مالی خاص توانسته بودند کارهایی را انجام دهند، که باعث تغییر جامعه خود شده بودند، شناسایی ‌کرد. در نتیجه وی دومین زن موفق شناخته شد و برای یک دوره‌ی آموزشی راهی ایالات متحده آمریکا شد، در شهر امهرست، دانشگاه ماساچوست و دانشگاه هالیوود و دیگر مراکز آموزشی دوره‌ی کار و سواد برای زنان افغان را با موفقیت به پایان رسانید.

پس از بازگشت از سفر وی ازدواج کرد و ثمره‌ی زندگی مشترک کوتاه‌مدت او یک دختر است، در حالی‌که زندگی مشترک به خانم حسینی دنیای تازه بخشیده بود، روزی که دخترش تولد می‌شد، شوهرش در حمله‌ی انتحاری طالبان به شهادت رسید. شهادت شوهر، اما نتوانست انگیزه‌ی خانم حسینی را برای تغییر جامعه از بین ببرد و وی، همچنان به تلاش برای تغییر و بهبود جامعه به ویژه زنان ادامه داد.

او می‌گوید، «تولد و شهادت در یک روز، تجربه‌ی تلخ و امتحان سختی بود که خداوند مهربان نصیب من کرد.»

وی با همکاری عده‌یی از زنان و دختران  فعال محل زندگی‌شان،  مرکزی را با نام مجمع زنان شگوفا تاسیس کرد. وی در بخش‌های مختلف برای زنان و اطفال فعالیت‌هایش را ادامه داد. او مشوق و حامی زنانی است که در روستاها و مناطق محروم زندگی می‌کنند. در دوره دیگر شورای ولایتی نیز براساس درخواست مردم، وی خود را نامزد انتخابات شورای ولایتی کرد. این‌بار اما به عنوان نماینده‌ی مردم در انتخابات و اولین زنی بود. در تاریخ شورای ولایتی که با بالاترین آرای وکلای شورای ولایتی عضو هیئت رئیسه شد و به حیث منشی کار خود را آغاز کرد در این دوره‌ی شورا در پست‌های منشی، رئیس کمیته‌ی حمایت از خانواده و عضو کمیته‌ی انکشافی ایفای وظیفه کرده است. وی بر اساس درخواست مردم در دور سوم شورای ولایتی نیز نامزد شد و این بار با رای بیشتری نسبت دور قبل به شورا راه یافت.

 در این دوره نیز در پست هیئت اداری و کمیته‌ی فرهنگی و کمیته‌ی انکشافی فعالیت کرد. وی به عنوان یک بانوی پرتلاش و توان‌مند توانست که دوباره به ایالات متحده آمریکا دعوت شود و در برنامه‌ی IVLP شرکت کند و جزء دانش آموخته‌گان این برنامه شود. وی هم‌چنین سفرهایی جهت  زیارت، دید و بازدید، اشتراک در سمینارها و کنفرانس‌هایی را در کشورهای آمریکا، فرانسه، عراق، سوریه، ایران، اسپانیا، عربستان سعودی و پاکستان داشته است.

وی از شخصیت‌هایی است که در بیشتر دادخواهی‌ها در کنار مردم و نهادهای مدنی و نیروهای امنیتی بوده است. او در نهادهای مختلفی به عنوان رضاکار فعالیت دارد که از آن جمله می‌توان از عضویت گروه بانوان هدف‌مند، کمیته‌ی امانت‌داری، کمیته‌ی دادخواهی ولایتی، کمیته مبارزه با فساد و برد مشورتی واسا نام برد.

خانم حسینی برعلاوه‌ی فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی یک مادر موفق است: چنان‌چه تک‌دختر او توانسته موفقیت‌های بزرگی برای کشور اش کسب کند، در بخش ریاضیات؛ مسابقه‌ی  ریاضیات SOF کشور هندوستان با کسب مدال طلا و مسابقات رباتیک در کشور مدال طلا کسب کرده است.

سکینه حسینی، عضویت جرگه‌ی مشورتی صلح، لویه جرگه‌ی مشورتی پیمان امنیتی اول، لویه‌ی جرگه عنعنوی، لویه جرگه‌ی اضطراری و لویه جرگه صلح را در کارنامه خود ثبت دارد.

ترتیب کننده: سیمین صدف