شکایت زنان دست‌فروش از آزار و اذیت‌‌های خیابانی

دست‌فروشی از شغل‌هایی است که شمار زیادی از زنان و مردان به آن مشغول اند. برخی از زنان، با وجود مشکلاتی چون نبود جای مناسب، بدرفتاری برخی خریداران و آزارهای جنسی به دلیل فقر اقتصادی، این شغل را ادامه می‌دهد.

برخی از زنان با این که می‌گویند، از طریق درامد این شغل، کمک زیادی به اقتصاد خانواده‌ی خود کرده اند، از آزارهای جنسی و نبود مکان مناسب برای فروش اجناس شان شکایت دارند.

شاه‌توت، سیب و ماست از فرآورده‌هایی است که نجیبه برای فروش آورده است. وی دوسال است، که در منطقه‌ی بین درب خوش و قوماندانی دست‌فروشی می‌کند.

بصیره (نام مستعار) از یک سال به این سو در موقعیت بین درب خوش و قوماندانی امنیه، دست‌فروشی می‌کند.

او می‌گوید، این کار کمک زیادی به اقتصاد او و خانواده اش کرده است.

سیما یک تن دیگر از زنانی است که هفت سال می‌شود دست‌فروشی می‌کند.

او از فروش میوه‌های باغ شخص دیگری روزگار خود را می‌گذراند. وی می‌گوید؛ نوجوانانی که در این جا خرید و فروش می‌کنند، به آنان مزاحمت و هتاکی می‌کنند.

او از این که جای مناسب برای او و دیگر زنانی که در این  مکان دست‌فروشی می‌کنند، نیست شکایت دارد.

با این که سیما روزانه کمتر از صد افغانی درآمد دارد، اما عاید حاصل از دست‌فروشی را برای خود و خانواده‌اش غنیمت می‌داند.

[cycloneslider id=”p567890″]

در این میان اما نجیبه، با شغل دست‌فروشی خرچ سه فرزند و شوهر توان‌یاب (معلول) خود را می‌دهد.

گزارشگر: سیمین صدف