لوی جرگهی مشورتی؛ فرصتی برای حضور زنان در گفتوگوهای صلح
لویه جرگهی مشورتی صلح دیروز نهم ثور 1398 با حضور بیش از سه هزار نماینده از سراسر افغانستان به هدف دستیابی به صلح پایدار و مشخص ساختن چارچوب مذاکره با طالبان، برگزار شد.
کمیسیون برگزاری لویه جرگه از میان بیش از سه هزار نماینده سهم 30 درصدی را به زنان اختصاص داده است. این حضور اگرچه اندک و انتقادهای را در پی داشت اما می‌تواند فرصتی برای تعیین جایگاه سیاسی زنان باشد.
فرصت از این جهت که زنان با ارایه یک طرح روشن می‌توانند جایگاه سیاسی خود را تثبیت و در گفتوگوهای صلح برای حفظ دست‌آوردهای شان سهم مهم و ارزنده داشته باشند. از آن جای که محور اصلی این جرگه صلح است. در حال حاضر زنان افغانستان چهره جدید شناخته می‌شوند و این گروه بیشتر از اقشار دیگر با طالبان تفاوت فکری دارند. پس می‌توانند با حضور شان در این جرگه بر منافع شان تمرکز و با ارایۀ مطالبات روشن بر این خواست‌ها تاکید کنند.
پس از ختم دورۀ سیاه طالبان، رشد چشم‌گیری را در زندگی زنان افغان شاهد بوده‌ایم. طی 18 سال گذشته رشد و پیشرفت زنان در زمینه‌های آموزش و پرورش، اقتصاد، سیاست و فرهنگ بی‌نظیر بوده است.
در کنار دسترسی به حقوق، همکاری و سهم قابل ملاحظه زنان در تدوین قانون، اصلاحات سیاسی، توسعه‌ی اقتصادی، افزایش مداوم در آموزش و پرورش، کارآفرینی و قربانی‌های زنان در چند دهه جنگ برای ایجاد یک محیط مناسب، از دستاوردهای است که نهادهای فعالان حقوق زن، نماینده‌های اجماع ملی زنان وبانوان دیگر که در این جرگه حضور دارند خواست‌های را مبنی بر به رسمیت شناختن و حفظ این دست‌آوردها در گفتوگوهای صلح که محوریت اصلی این جرگه است داشته باشند.
سهم 30 درصدی زنان در لویه جرگه در واقع بیانگر این است که زنان افغان خواهان صلح هستند و می‌خواهند در چگونگی مذاکره در مورد صلح و رسیدن به آن تاثیر گذار باشند. بدون حضور زنان در میز مذاکره احتمال این که صلح درازمدت و فراگیر بر قرار شود کم است.
لویه جرگه مشورتی در واقع مجال با ارزشی است که زنان باید برای اراده و خواست‌های سیاسی از این فرصت به نفع شان بهره ببرند آنان به عنوان نیمه‌ی مهم و تاثیرگذار جامعه می‌توانند با شرکت در لویه جرگه خواست‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خود را با حمایت از این روند مطالبه نموده و نیازهای اسایی را تشخیص و بر بهبود وضعیت شان تمرکز نمایند.
با این که زنان افغان پس از دوران سیاه طالبان گام‌های بلندی را برداشته‌اند اما هنوز هم کارهای زیادی پابرجاست که باید انجام شود. با داغ شدن گفتوگوهای صلح نگرانی زنان از معامله شدن دستاوردهای چندین ساله‌ی شان نیز بیشتر شد با توجه به قول و قرارهای حکومت مبنی بر حفظ دستاوردهای زنان، این قشر هنوز هم نگران از دست دادن ارزش‌های امروز و تکرار دوره سیاه هستند.
اما بهترین راه برای اطمینان از این که منافع زنان در گفتوگوهای صلح در نظر گرفته شود این است که زنان در میز مذاکره شامل شوند و به آنان نقش برابر در مذاکره، طرح‌ریزی و تطبیق هرگونه روند صلح داده شود. حضور در لویه جرگه مشورتی صلح در واقع مقدمه‌ای است که حضور زنان در میز مذاکره را فراهم می‌کند مشروط بر این که زنان با ارایه‌ی خواست‌ها و مطالبات روشن در این جرگه حضور یابند.
حرف آخر این که؛ زنان با خواست‌ها و مطالبات روشن که به نفع تمام زنان افغانستان است باید در لویه جرگهی مشورتی صلح حضور یابند. آنان باید با اتحاد و هماهنگی خواست‌های اجتماعی و سیاسی شان را براساس تغییر اوضاع زنان و حفظ دست‌آوردهای 18 ساله شان مطرح کنند و توجه رهبران حکومت و طالبان را به مسایل حوزه زنان جلب نمایند.
سودابه احراری
