عکاسی؛ علاقه‌ای که به شغل بدل شد

“به جای فرار از مشکلات با آن مبارزه کنید؛ تا به موفقیت برسید.” بخشی از صحبت‌های معصومه حسینی، عکاسی که بیش از هشت سال مصروف ثبت لحظات شادی از محافل عروسی بوده است. برای معرفی بیشتر، خبرگزاری بانوان افغانستان با او گفت‌وگویی ترتیب داده است که در ادامه می‌خوانید.

پرسش:چه انگیزه سبب شد تا به عکاسی روی بیاورید؟

پاسخ:سال 1390خورشیدی از کشور ایران به شهر هرات آمدم و درمنطقه‌ی جبرییل مسکن‌گزین شدم، در آن زمان چیزی که برایم خیلی جالب بود این‌که عکاس زن وجود نداشت. خانواده‌ها برای عکاسی محافل‌شان از مردان کمک می‌گرفتند و زنان از این موضوع رنج می‌بردند. همین موضوع سبب شد که به عکاسی روی بیاورم وعکاس محافل ‌وعروسی‌ها شوم.

پرسش: حمایت و تشویق چه کسی را با خود داشتید؟

پاسخ: عکاسی در ابتدا برایم یک علاقه بود؛ اما حالا  به یک شغل بدل شده است و از آنجایی‌که هر کس برای شروع کاری نیاز به حمایت و تشویق دارد؛ شوهرم یگانه کسی است که از آغاز کار تاکنون مرا تشویق و حمایت کرده است و در هر حالت سعی می‌کند درکم کند و این درک سبب شده که هر روز با گذشت زمان به کارم دلگرم‌تر شوم.

پرسش: گاهی چالشی‌هم سد راه فعالیت تان قرار داشته؟

پاسخ:علاقه‌ی شدیدم به عکاسی سبب شده که محدودیت‌های اجتماعی را در نظر نگیرم و تلاش کنم تا به اهدافم برسم. مشکلاتی که همواره با آن روبرو می‌شوم، دیدگاه منفی شماری از مردان نسبت به کار زنان در اجتماع است، به طور مثال می‌گویند “زن را چه به عکاسی” در حقیقت آ‌ن‌ها زن را لایق‌ و شایسته‌ای داشتن جایگاهی در اجتماع نمی‌دانند؛ وجود اینگونه دیدگاه‌ها گاهاً به عنوان سدی دربرابر فعالیت‌هایم بوده و است.

پرسش: استقبال خانواده‌ها و برخورد شان در محافل با شما چگونه است؟

پاسخ: زن بودن من سبب خاطر جمعی خانواده‌ها در محافل می‌شود. آنان می‌توانند همه مراحل عروسی را به راحتی و بدون کدام دغدغه‌ای پیش ببرند. مدام با من برخورد خوب صورت گرفته و می‌گویند، از وجود عکاس زن در محافل شان احساس امنیت می‌کنند و خلایی در کارشان ایجاد نمی‌شود چرا که خاطرات شیرین زندگی‌شان مطابق به میل‌شان ثبت می‌شود.

پرسش: حضور و فعالیت زنان را در حوزۀ  عکاسی چگونه می‌بینید؟

پاسخ: خوشبختانه علاقه‌مندی دختران به عکاس زیاد است طوری‌که از هشت سال به این‌طرف بیش از پانزده شاگرد داشتم، که در حال حاضر تعدادی از آن‌ها به صورت مستقل کار می‌کنند ، و شمار دیگری از آن‌ها  به عنوان کارمند در عکاسی‌های مختلف فعالیت دارند. خوشحالم که عکاسی در کنار علاقه، برای تعداد زیادی از دختران به عنوان یک شغل محسوب می‌شود.

پرسش: در پایان دوست داریم پیام تان را به زنان داشته باشیم؟

پاسخ: هر کاری در شروع مشکلات به خصوص خود را دارد، دختران در قدم نخست باید هدف شان را مشخص کنند تا در نهایت بتوانند به نتیجه مطلوبی برسند. متاسفانه یکی از شاگردانم به دلیل دیدگاه‌های منفی تعدادی از مردان حرفه عکاسی را ترک کرد. پیامم به همه بانوانی که به عکاسی‌ و فیلم‌برداری در محافل علاقه دارند این است که به‌جای فرار از مشکل با آن مبارزه کنند؛ تا به موفقیت برسند.

مصاحبه کننده: عارفه مهدوی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا