“سبزه گره می‌زنم چون خوشبختی میاورد”
سیزدهم فروردین‌ماه، (حمل) روزی است که در افغانستان به گونه‌ی ویژه‌یی از سوی خانواده‌ها تجلیل می‌شود. برخی زنان باور دارند که با درست کردن سبزه و گذاشتن آن در میان آب، غم‌های شان را دور می‌کنند.
هر چند بسیاری از زنان در مورد پیشینه‌ی این روز معلومات زیادی ندارند، اما آن را به عنوان یک عرف قدیمی، گرامی می‌دارند.
فاطمه زن 45 ساله‌یی است که امروز به پارک شیدایی هرات آمده است.
او سبزه‌یی را که در اواخر حوت پرورش داده، به همراه دارد.
فاطمه معتقد است که با به آب انداختن این سبزه، غم‌ها از او دور می‌شود و سال جدید را با خوشی سپری می‌کند.
او می‌گوید؛ این رسم در گذشته‌های دور نیز از سوی مادر و مادر کلان‌اش تجلیل می‌شده است.
در چند متری فاطمه خانواده‌ی دیگری نشسته اند. حلیمه به همراه دختران خود به مناسبت سیزدهم نوروز به این تفریح‌گاه آمده است.
او در مورد فلسفه‌ی سیزده بدر چنین می‌گوید: «هر کسی که در این روز سبزه‌ی پرورش داده‌ی خود را به تفریح‌گاه بیاره و به پشت سر خود بیاندازه، به غم‌های خود پشت کرده.»
دختران دم بخت نیز با گره زدن سبزه در این روز آرزو می‌کنند تا سال دیگر ازدواج کنند.
سونیا دختر حلیمه می‌گوید؛ از مادرش شنیده که اگر او به عنوان یک دختر دم بخت در این روز سبزه گره بزند. تا سال دیگر ازدواج خواهد کرد.
او می‌گوید: «سبزه گره می‌زنم چون میگن ای کار شگون داره، هر دختری که در ای روز سبزه گره بزنه تا سیزده بدر سال آینده، عروس میشه».
بر اساس شواهد تاریخی، برای اولین بار گره زدن سبزه به نیت ازدواج، در زمان کیومرث انجام شد. در آن زمان دختر و پسر او پس از گرده زدن سبزه به نیت زندگی زناشویی باهم ازدواج کردند و پس از آن به عنوان یک رسم در فرهنگ افغانستان و ایران گنجانیده شد.
گزارشگر: سیمین صدف
