“شرایط هرچه که سخت باشه، نون گدایی نمی‌خورم”

برای تهیۀ گفت‌وگویی با انیسه سروری، رییس ادارۀ امور زنان هرات، به این ریاست رفتم. حین صحبت‌هایم با خانم سروری، زن میان‌سالی در را گشود و با چپن قرمزی که در دست داشت، با صدای بلند و گلوی پر از بغض رو به رییس ادارۀ امور زنان گفت: “به داد من برسید که اگر نتوانم این چپن‌ها را بفروشم، در این سرما خودم و خانواده‌ام از گرسنگی تلف می‌شویم.”

مشکلات و دغدغه‌های زندگی، آن‌چنان امان این زن را بریده بود که انگار مجال نشستن را نداشت و می‌خواست تمام حرف‌هایش را سر پا و ایستاده به گوش رییس این اداره برساند.

پس از صحبت طولانی و اتمام حرف‌هایش، روبه‌روی من نشست و اندکی آرام شد و اشک‌های روی گونه‌هایش را پاک کرد. در این زمان فرصت یافتم تا با او وارد صحبت شوم. در آغاز که نامش را پرسیدم، به فکر عمیقی فرورفت. انگار نامش را فراموش کرده بود، اما در نهایت پس از مکث طولانی، خودش را عزیزه معرفی کرد و گفت؛ با وجود این‌که چشم‌هایش نمی‌تواند به خوبی ببیند؛ فقر و تنگ‌دستی مجبورش کرده که دوخت و طراحی چپن‌های سنتی را شروع کند.

چینش منظم نگین‌های سفید با روبان‌های زرد رنگ، روایت این را داشت که عزیزه برای این‌که گره‌یی از مشکلات زندگی‌اش را بگشاید، نهایت تلاش‌اش را در دوخت این لباس‌ها به خرج داده بود.

آن‌چنان که عزیزه می‌گفت؛ شوهرش بیمار است و نمی‌تواند حرف بزند. این موضوع سبب شد تا برادران شوهرش، سه دختر او را محبور به ازدواج کنند که پس از مدتی، دو دختر بخاطر مشکلات فراوان، مجبور به گرفتن طلاق شدند و او اکنون، با دوخت چپن‌های سنتی زنانه، مسوولیت تامین خانواده‌اش را به عهده دارد.

وی افزود که جز دوخت این لباس‌ها، هیچ راه دیگری  سراغ ندارد و به نهاد‌های زیادی برای درخواست کمک رفته، اما کسی صدایش را نشنیده است.

به گفته‌ی عزیزه، چپن‌هایی که می‌دوزد، فروش خوبی ندارد و به همین دلیل مجبور شده است تا برای بازاریابی بهتر، از ادارۀ امور زنان هرات کمک بخواهد.

در اخیر با آه و ناله‌های فراوان، گفت: “شرایط هرچی که سخت باشه، نون گدایی نمی‌خورم مایم از دست‌رنج خودخو به بچه‌ها خو نون بدم”.

با این حال؛ انیسه سروری رییس ادارۀ امور زنان در کنار این‌که برای عزیزه قول هم‌کاری داد، از راه‌اندازی صنف‌های آموزش خیاطی برای زنان بی‌بضاعت نیز یادآوری کرد.

او گفت: “صنف‌هایی را جهت توانمندسازی اقتصادی زنان در مرکز تجارتی خدیجه الکبرا راه‌اندازی کردیم که در بخش‌های گوناگون، از جمله خیاطی فعالیت خواهند داشت و زنان بی‌بضاعت شامل این صنف‌ها می‌شوند.”

این در حالیست که در سال‌های پسین، زنان زیادی چون عزیزه با کار و تلاش در بخش‌های گوناگون در پی تامین مخارج خانواده هستند.

گزارشگر: ضیاگل عظیمی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا