ترنم؛ گروهی که سروده‌های شان به تعصب قومی «نه» می‌گوید

مرا بلخی سمنگانی صدا کن، فراهی یا که پروانی صدا کن         برو شاهد بگیر از گاه‌نامه، سپس بودایی و بامیانی صدا کن

جوانانی با صدا‌های موزون و چهر‌ه‌‌های اصیل شرقی فارغ از جنس، رنگ و بوی قومی و مذهبی برای همبستگی و اتحاد میان مردم کشور شان سروده‌های مهینی را می‌سرایند.

ترنم” نام گروهی است که چهار دختر و دوپسر در آن فعالیت دارند آنان می‌گویند؛ می‌خواهند از طریق سرودن سروده‌های ملی و مهینی، به تعصب و قوم پرستی “نه” بگویند.

فاطمه نیک‌پاه، عضو گروه ترنم در رابطه می‌گوید: دو سال از ایجاد این گروه می‌گذرد و از دو ماه بدیسنو این گروه به گونه‌ی مستقل در محفل‌های گوناگون سروده‌های‌های مهینی را می‌سرایند.

خانم نیک‌پا، در ادامه می‌گوید: “هدف ما از سرودن سروده‌های مهینی و ملی ایجاد اتحاد و اتفاق بین اقوام مختلف افغانستان است؛ ما می‌خواهیم از این طریق برای فاصله‌های را که بین اقوام مختلف ایجاد شده است از بین ببریم.”

در همین حال سهیلا حیدری، عضو دیگر این گروه می‌گوید؛ می‌خواهند از طریق سرودن سروده‌های ملی و مهینی، احساس همدیگر پذیری را در میان مردم زنده کنند.

او در ادامه می‌افزاید: بیشتر سروده‌های را که می‌خوانیم به لهجه‌های اقوام مختلف و این نشان دهنده حس وطن دوستی و مردم دوستی ما را به مردم نشان می‌دهد ما از طریق سرود‌های مان مردم را به اتحاد و اتفاق دعوت و تشویق می‌کنیم.”

این در حالی است که اعضای گروه ترنم، فعالیت‌های شان  را در این عرصه تاثیرگذار می‌خوانند.

بشیراحمد تیموری، یک تن از اعضای این گروه می‌گوید:تاکنون در برنامه‌های زیادی در سطح ملی و محلی شرکت کردیم و تشویق زیادی از سوی مرده شده‌‌ایم به باور من این تشویق‌ها و حمایت‌ها از سوی مردم نمایگر تاثیرگذاری کار این گروه ما را نشان می‌دهد.”

او در ادامه می‌گوید: از طریق سرودن سروده‌های مهینی می‌خواهند نسلی را وبه معرفی بگیرند که از قوم پرستی و جنگ متفر‌ است.

اعضای گروه ترنم رویا‌های و آرزو‌های بزرگی را چون سرودن سروده‌های ملی و مهینی افغانی در استیژ‌های بزرگ دنیا را در سر دارند و برای رسیدن به این اهداف شان از دولت می‌خواهند تا حمایت شان کند.

گزارشگر: ضیاگل عظیمی