ملالی مبارز با ایجاد کافه‌یی در شبرغان، تابوشکنی کرد
“به پدرم گفتم اگر می خواهید به نسل بعدی تغییر بیاید و نواسه‌های شما، من یا خواهر و برادرم مثل دیگر مردم نباشند، پس اجازه بدهید که من این دیوار را بشکنم و آن طرف دیوار بروم و این تجارت را راه‌اندازی کنم.” این‌ها بخشی از گپ‌وگفت من با ملالی مبارز است که برای نخستین‌بار، کافی‌شاپ مخصوص زنان را در شهر شبرغان ایجاد کرده است که در ادامه می‌خوانید.
پرسش: لطفا معرفی کوتاهی از خود داشته باشید.
پاسخ: ملالی مبارز احمدی هستم، مسوول کافی‌شاپ “ام ام ای کافی پلس”. مکتب را تا صنف نهم در لیسه زرغونه ولایت کابل خواندم. سپس به جوزجان مسکن گزیدیم و به ابن دلیل ادامه‌ی درس مکتب را در لیسه‌ی شهید عبدالحکیم قهرمان تمام کردم. بعد از امتحان کانکور موفق شدم که به دانشکده‌ی طب دانشگاه کابل راه پیدا کنم و پس از اتمام دانش‌آموخته شدن، برای یک‌ونیم سال در یکی از شفاخانه‌های ولایت کابل ایفای وظیفه کردم. اما بخاطر علاقه و دل‌چسپی که در بخش تجارت داشتم، رشته‌ی اقتصاد را نیز خواندم.
پرسش: چه چیز باعث شد که شما این کافی‌شاپ را ایجاد کنید؟
پاسخ: دو بعد دارد؛ نخست این‌که نظر به علاقه‌یی که به اقتصاد و تجارت داشتم، خواستم لااقل تابو شکنی کنم و این فرهنگ و رسم رواجی را که اساس دینی و مذهبی ندارد و خود جامعه آن را ساخته، از بین ببرم. چرا که جامعه ما به این فکر و باور است که کار کردن در ساحه‌ی تجارتی و یا کار کردن در ساحه‌ی مردانه، فقط حق مردان است نه از زنان. اما من خواستم این را ثابت بسازم که زنان هم می‌توانند یک تجارت‌پیشه‌ی موفق و عالی باشند.
پرسش: چه چالشی‌هایی در ایجاد این کافی‌شاپ سد راه تان وجود داشت؟
پاسخ: در مجموع مشکلات و چالش‌های فرهنگی بود. چون من می‌خواستم تابوشکنی کنم، وقتی که هنوز کارم تکمیل نشده بود و می‌رفتم و از ساحه‌ی کاری خود دیدن کنم، مردم فکر می کردند که کدام مرکز آموزشی باز می‌کنم. چراکه مردان جامعه‌ی ما توقع دارند که زنان فقط یک معلم و یا آموزگار باشند. برای همین از من می‌پرسیدند که آیا این‌جا مرکز آموزشی باز می‌کنید؟ در پاسخ فقظ همین‌قدر می‌گفتم که باز خواهیم دید چه چیزی تاسیس می‌شود.
پرسش: در ایجاد این کافی‌شاپ، چه کسی شما را حمایت کرد؟
پاسخ: یگانه کسی که من را حمایت می‌کرد و همیشه به حرف‌ام گوش می‌داد، پدرم بود. اگرچه گاهی اوقات جواب نفی می‌داد، اما زیادتر صحبت‌هایش منطقی بود. وقتی که طرح ایجاد این کافی‌شاپ را با پدرم شریک ساختم، گفت که این جامعه چنین کاری را نمی‌پذیرد. اما من برایش گفتم که اگر می‌خواهید به نسل بعدی تغییری بیاید و نواسه‌های شما یا فرزندان من و خواهر و برادرم، گذشته‌ی ما را تجربه نکنند و زندگی برای شان مشکل نباشد، پس اجازه بدهید که من این دیوار را بشکنم و آن طرف بروم و این تجارت را راه‌اندازی کنم. وقتی پدرم دید که من دلایل منطقی دارم و مشتاق هستم، از من حمایت کرد و گفت: وقتی تو ایستاد هستی، فکر کن من همان دیوار هستم و می‌توانی به من تکیه کنی.
خلاصه این‌که پدرم من را هم از بعد معنوی و هم از بعد مادی حمایت کرد و پشت سرم ایستاد.
پرسش: از چه زمانی فعالیت این کافی‌شاپ آغاز شده است؟
ما کار خود را از ماه قوس همین سال جاری شروع کردیم و تقریبا دوماه می شود که فعالیت می‌کنیم.
پرسش: بیش‌تر مشتری‌ها شما کدام قشر از زنان هستند؟
پاسخ: در مجموع کار ما با همه زنان است، فرق نمی‌کند که به چه سن و سالی باشند، اما چون ایده‌ها و مفکوره‌های ما بیش‌تر با قشر جوان هم‌خوان است و حتی دکور فضا و مبل و فرنیچری که ما استفاده کردیم، زیادتر مورد پسند جوانان است، برای همین فعلا دخترخانم‌های جوان مشتریان اصلی ما هستند.
پرسش: کارمندان کافی‌شاپ تان خانم‌ها هستند یا آقایان؟
پاسخ: در مجموع کارمندان ما زنان هستند، هم در بخش آشپزی و هم در بخش پیش‌خدمت و سفارشات.
پرسش: ایجاد کافی‌شاپ شما چقدر مورد حمایت و استقبال خانم‌ها قرار گرفته است؟
پاسخ: با وجودی‌که این کافی‌شاپ نو ایجاد شده است، اما باز هم خیلی مورد حمایت و استقبال زنان قرار گرفته و حتی من تصور نمی کردم که این قدر بتواند جلب توجه کند.
پرسش: خدمات شما برای مشتریان چه است؟
پاسخ: هرچند که ما یک کافی‌شاپ و قهوه‌خانه ایجاد کرده‌ایم و برعلاوه‌ی غذاهای فست فود، هوسانه عرضه می‌کنیم. اما در پهلوی این یک کتاب‌خانه کوچک هم داریم که خانم‌ها می‌توانند آن‌جا کتاب مطالعه کنند و کتاب قرضه بگیرند یا بخرند. هم‌چنان یک قسمت کوچک کافی‌شاپ را برای فروش وسایل بهداشتی و آرایشی اختصاص دادیم. در این‌جا، انواعی از شیرینی‌ها نیز به فروش می‌رسد تا ضرورت نباشد که پیش یک آقا برای خرید بروند.
در اخیر ناگفته نباید گذاشت که برنامه‌های آموزشی نیز برای ارتقا ظرفیت زنان داریم.
ترتیب: حسینا محجوب
