دختری که روزنامه‌نگاری را عشق می‌پندارد
“هرچند جامعه‌ی افغانستان به گونه کامل زنان خبرنگار و فعالان رسانه‌ای را نمی‌پذیرد، اما روز به روز بر شمار افرادی که پشتیبان فعالیت زنان اند افزوده می‌شود. زیرا قشر دانش یافته در حال افزایش و جامعه گواه تغییرات مثبت است” این‌ها گوشه‌ی از صحبت‌های انوشه انصاری خبرنگار تلویزیون آریانا بلخ است، برای آشنایی بیشتر با وی گفت‌گویی ترتیب دادم که در ادامه می‌خوانید.
پرسش: انوشه انصاری کیست؟ می‌خواهیم از زبان خودت بدانیم!
انوشه: انوشه انصاری استقلال طلب، جدی، با اراده و هدف‌مند است. فعالیت و حضور در اجتماع مورد علاقه اش است و از همین رو کار کردن در رسانه را دوست دارد، زیرا مخاطبان او اقشار مختلف جامعه اند. او از مطالعه کردن، سفر کردن و سپری کردن وقت با دوستان اهل علم و قلم لذت میبرد. همواره در ذهن و گاهی به صورت مکتوب اهدافی برای زندگی شخصی اش دارد. گاهی به اطرافیان مشوره‌های خوب در زمینه کار، تحصیل یا ازدواج می‌دهد. هرچند از جایگاهی که فعلا در جامعه دارد راضی است اما به این باور است که برای تطبیق آرمان‌های بزرگ‌اش باید خیلی بیشتر بکوشد و جایگاه بالاتری کسب کند تا با داشتن حمایت مردمی بتواند کاری برای بهبود شرایط زندگی مردم انجام دهد.
پرسش: در مورد تحصیلات خود برای مان بگو.
انوشه: دوران ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در ایران به پایان رسانده ام و به محض ورود به افغانستان، در یکی از مووسسات تحصیلات عالی خصوصی در شهر مزارشریف در رشته‌ی اقتصاد ادامه‌ی تحصیل دادم که در سال 1394 از این رشته با کسب درجه بالا سند فراغت کسب کردم.
پرسش: چی شد که کار در رسانه را انتخاب کردی و از کجا شروع کردی؟
انوشه: من تا 22 سالگی در کشور ایران زندگی کردم و همواره علاقه‌مند کار کردن در بیرون از منزل بودم و به خصوص به فعالیت در تلویزیون تمایل زیادی داشتم اما خانواده‌ام با فعالیت‌ام در بیرون از منزل موافق نبودند. سرانجام زمانی که وارد کشور خودمان شدیم موفق شدم تا خانواده‌ام را قانع سازم که در بیرون از منزل ایفای وظیفه کنم. پس از تلاش بسیار، در زمستان سال 90 آریانابلخ به من فرصت داد تا استعدادم را شکوفا سازم.
مدتی به عنوان گزارشگر و از دو سال به این سو به عنوان ویراستار خبر و گوینده‌ی برنامه‌های اجتماعی و اخبار نیز فعالیت دارم.
پرسش: کار رسانه‌یی در افغانستان، برای یک زن چه دشواری‌هایی دارد؟
انوشه: در آغاز راه، دیدگاه‌های منفی مردم و اقارب نسبت به زنان شاغل در رسانه آزارم می‌داد اما حالا می‌بینم که فعالیت صادقانه و تلاش زنان برای رشد شخصی توانسته تا اندازه‌ای دیدگاه مردم را نیز تغییر دهد. به باور من، هرچند جامعه به گونه کامل زنان خبرنگار و رسانه‌ای را نمی‌پذیرد اما روز به روز بر شمار افرادی که پشتیبان فعالیت زنان اند افزوده می‌شود. زیرا قشر دانش‌یافته در حال افزایش و جامعه گواه تغییرات مثبت است. با این حال در داخل رسانه یا بیرون از آن همواره زنان با مشکلاتی روبرو اند. گاهی این مشکلات همگانی است و صرف به زنان در رسانه‌ها وارد نیست.
پرسش: از طریق کار در رسانه، می‌خواهی برای زنان کشورت چه کاری انجام دهی؟
انوشه: سه هدف را دنبال می‌کنم؛ اول آگاه ساختن زنان از حقوق و جایگاه شان در جامعه، دوم انعکاس دادن چالش‌های موجود در زندگی زنان افغان و سوم انعکاس دادن دستاوردهای زنان در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، هنری، علمی و ورزشی. این سه هدف را تا جایی که در توانم هست و تا اندازه‌ای که رسانه‌ای که در آن کار می‌کنم همراهی‌ام کند تعقیب و عملی می‌کنم.
پرسش: چقدر به تغییر وضعیت زنان خبرنگار امیدوار هستی؟
انوشه: در صورتی که ناامنی خاتمه یابد می‌توان گفت صد در صد به آینده زنان افغان خوشبین‌ام. اما در شرایط فعلی، مردم افغانستان در شرایط روحی خوبی به سر نمی‌برند. از یک‌سو گسترش ناامنی و از سوی دیگر فقر، بیکاری و مشکلات بزرگ اقتصادی سبب شده که نگران آینده باشم. با این حال تأکید دارم که زنان افغان به خصوص بانوان جوان دست از تلاش برندارند و برای رسیدن به اهداف والای شان در جامعه مبارزه کنند.
پرسش: وضعیت زنان خبرنگار در بلخ را چگونه ارزیابی می‌کنی؟
انوشه: به عقیده‌ی من مهم‌ترین کاری که باید برای بهبود وضعیت زنان خبرنگار در بلخ صورت بگیرد، فراهم‌سازی زمینه‌ی آموزش‌های مسلکی برای آنان است. زنانی که علاقه‌مند ادامه فعالیت در رسانه‌ها اند باید با مسوولیت‌پذیری و درایت به کار ادامه دهند. خبرنگاران زن در برخی ولایت‌ها از جمله کابل، بلخ و هرات ممکن وضعیت بهتری داشته باشند هرچند در این ولایت‌ها نیز فعالیت زنان در رسانه خالی از چالش نیست، اما در ولایت‌های درجه دو و درجه سه بانوان خبرنگار و کارمندان زن در رسانه با مشکلات زیادی روبرو اند.
با این حال در بلخ نیز پایین بودن امتیازات زنان، تبعیض جنسیتی، خشونت لفظی، در مواردی مخالفت خانواده و نزدیکان با فعالیت بانوان و وجود دیدگاه‌های سنتی از مواردی است که کار رسانه‌ای را برای برخی بانوان دشوار ساخته است.
با وجود همه‌ی این چالش‌ها ده‌ها بانو در رسانه‍‌های دیداری، شنیداری و چاپی در ولایت بلخ ایفای وظیفه می‌کنند و بیشتر آنان از کارشان رضایت دارند.
پرسش: برای زنانی که علاقه‌مند کار خبرنگاری اند، چه گفتنی داری؟
انوشه: بانوانی که علاقه‌مندی، استعداد و هنر نوشتن را در خود می‌بینند و گمان می‌کنند که در صورت گام نهادن در این مسیر موفق خواهند شد، می‌توانند با فراگرفتن آموزش‌های لازم کارشان را آغاز کنند. اما در حال حاضر با آن‌که شمار بانوان علاقمند فعالیت در رسانه بسیار است اما رسانه‌ها امکانات لازم برای جذب این افراد ندارند. از سویی هم رسانه‌ها برای استخدام کارمند در صدد جذب افراد باتجربه اند، پس بانوانی که علاقه‌مند کار خبرنگاری اند باید با بلند بردن سطح آگاهی شان از مسایل روز و فراگیری آموزش‌های لازم به این مسلک روآورند.
ترتیب: سیمین صدف
