ژیلا برومند؛ دختری که برای رکاب زدن با چالش‌های زیادی مبارزه می‌کند
جمعی از دختران ورزشکار، از چندی بدینسو تیم دختران دوچرخه‌سواری را به هدف رشد و معرفی این رشته‌ی ورزشی در هرات ایجاد کردند. برای آشنایی بیشتر با این تیم خبرگزاری بانوان افغانستان با ژیلا برومند مربی تیم دختران دوچرخه‌سوار گفت‌وگویی را ترتیب داده است که در ادامه می‌خوانید.
معرفی
ژیلا برومند مربی تیم دوچرخه‌سوار ورزیدگان و دانشجوی دانشکدۀ اقتصاد و مدیریت هستم.
پرسش: از چه مدتی است که به ورزش روی آوردید؟
پاسخ: از مدت دو سال بدین سو، من مصروف انجام ورزش دوچرخه‌سواری هستم. البته شایان ذکر است که قبل از روی آوردن به ورزش دوچرخه‌سواری، در بخش‌های والیبال و کوهنوردی ورزش می‌کردم.
پرسش: چه باعث شد تا شما از بین این همه رشته‌ی ورزشی، ورزش دوچرخه‌سواری را انتخاب کنید؟
پاسخ: بدلیل علاقهای که به این رشته‌ی ورزشی داشتم، همیشه مشتاق به انجام آن بودم و همین که در مورد موجودیت تیم دوچرخه‌سواری در کشور اطلاع حاصل کردم، خواهان اشتراک در آن شدم.
موجودیت تنوع محیطی در ورزش دوچرخه‌سواری، ویژگی است که من را بسوی خود کشانده است. در ورزش دوچرخه‌سواری تنوع محیطی و ریسک‌هایی وجود دارد که انسان را به مرز ادرنالین می‌رساند. بایسکل‌رانی ورزشی است که موثریت انجام آن شامل حال تمامی اعضای بدن است و همچنان ورزشی است که نه تنها به جامعه آسیب نمی‌رساند بلکه موجب سلامتی بدن نیز می‌شود.
پرسش: از زمان شروع ورزش دوچرخ‌سواری تا به حال، با چه چالش‌هایی روبرو شده‌اید؟
پاسخ: نداشتن امکانات کافی، نداشتن مکان مناسب برای تمرین‌های ورزشی، نبود وسایل ایمنی و همچنان وجود عکس‌العمل‌های منفی از سوی مردم در باب این‌که یک دختر در یک جامعه‌ی سنتی به ورزش دوچرخه‌سواری روی آورده است.
پرسش: چه مسیری را برای مبارزه با چالش‌ها انتخاب کردید؟
پاسخ: تسلیم نشدن و داشتن اراده‌ی قوی از جمله‌ی بارزترین مسیرهایی است که برای مبارزه با چالش‌ها انتخاب کردم. بایسکل‌رانی توسط یک دختر بدون شک در جامعه‌ی سنتی افغانستان بیشتر مورد جذب مردم قرار می‌گیرد و بیشتر مردم پیرامون چنین مسایلی حساسیت نشان می‌دهند و همچنان از سویی هم نبود امکانات کافی اکثرا برای ما چالش‌ساز بودند و خوشبختانه من و تیمی که در آن هستم هرگز در مقابل چنین موضوعاتی سر خم فرو نیاورده ایم و همیشه برای رسیدن به اهداف خود پشت کار داشته ایم.
پرسش: رکاب زدن شما را به چه هدفی خواهد رساند؟
پاسخ: دوست دارم من را به همدیگر‌پذیری، عدالت، برابری و یکپارچه‌گیری برساند و روزی شاهد باشم که پرچم عزیز ما افغانستان با افتخار در سرتاسر جهان بلند شده است.
پرسش: از دید شما، میزان علاقه‌مندی دختران به ورزش دوچرخه‌سواری چقدر است؟
پاسخ: بیشتر از آنچه که من و شما تصور بکنیم، علاقه‌مندی به روی آوردن به ورزش دوچرخه‌سواری از سوی دختران زیاد است.
پرسش: چه فکر می‌کنید؛ ادامه و حضورتان در این رشته‌ی ورزشی چه تأثیری روی سایر دختران خواهد گذاشت؟
پاسخ: روحیه و تفکر دختران تغییر خواهد کرد. این‌گونه انگیزه پیدا می‌کنند تا همانند ما وارد جامعه شوند و قدرت و همبستگی خود را به نمایش بگذارند.
پرسش: در آخر؛ چه پیامی برای سایر دختران دارید؟
پاسخ: دختران باید بدانند که ما نیز همانند مردان برای آبادی کشور و آوردن صلح مسوول هستیم و دوشادوش آنان باید تلاش کنیم.
ترتیب: ضیاگل عظیمی
